ANAM

Bir gizemli alemde,alem hicran içinde.
O nadide beden ki,beden buhran içinde.
Sýrtýnda, yýllardýr bir yük,
Taþýnan yük,ondan büyük.

Ne acýlarla piþmiþ, iz býrakmýþ her kahýr.
Tevekkülle iþlenmiþ, nakýþ nakýþ bir sabýr.
Sýrlarla bezeli izler,
Neler söyler,neler gizler?

Lokmanýn sonu mola,dua yüklü her mola
Bu dua ne âlâ, ne büyük,çýkmadan yola.
Ah o gözler,ah o gözler,
Kimi bekler, kimi özler

O bakýþ,bir bakýþ ki,yüreklerde bin yakýþ
Hangi alemden geliþ, hangi aleme akýþ
Dudaklarda donan sözler,
Hece hece, sunan gözler

Bir sýr aleminin, sýyrýlmýþ gibi perdesi,
Iþýldayan çehrede, açýldý gül destesi.
Belki, özlenen sevgili.
Yolu, gözlenen sevgili.

Bu,beklenen tezahür,doðum sancýsý misal.
Kimler geldi, kimler geçti, bitiverdi ikbal.
Kimine açýk bir geçit,
Kimine gelmemiþ vakit.

Kapanýr tüm kapýlar, tamam olunca soluk.
Acýlar girdabýnda, boþluðu yýrtar çýðlýk.
Anam,ah anam,söz anam,
Ýçimde yara,köz anam.

Kim bilir, hangi vakit, süre olunca tamam,
Elbet sürgün verecek,topraða düþen tohum.
Anam, anam, her söz anam,
Ýçimde yara,köz anam.

7,01,2006
Yusuf ATALAR


Sosyal Medyada Paylaşın: