KÂBUS

Bir gün uyansam,
Uyansam rüyanýn gerçeðinden!
Oynasa çocukluðum
Yine sokakta ter içinde,
Dizlerim yara bere!..
’Ýçi boþ’ satýn alsam yine,
Ya da elma þekeri!..
Köþe baþýnda þamiþici baba,
Elinde süt güðümleri sütçü amca!
Seksek, dokuz taþ, ip atlamaca...




Ne çok çocuktuk, ne çok güneþ,
Þimdi rüyada mýyýz bilmem!
Yoksa saklandýk mý bir yerlere;
Güzel ruhlarýn dýþýna çýkmasýný mý bekler kör hayriye!?..
Bu kâbus bitmeli,
Oyunda mý yandýk biz, gerçeðinde mi!?..

03.05.2016 / Kadriye PERVAN


Sosyal Medyada Paylaşın: