Yasa dýþý bir dille bozuyorum
Alfabenin kaidesini
Aðzýmýn en tenha yerinde istiflenmis harflerle
Çürümüþ ruhlar arasýnda
Iþýmadan dünyanýn gözleri
Ayaz bir þehrin duvarlarýna, anarþist þiirler yazýyorum
Bir eþikte yüzyýllar eskitmis beklemekle
Sahit tutarken hayalini
Ellerin yüzümün sýnýrlarýný çiziyor
Göz çukurlarima sýðýnýrken þehrin divane kuþlarý
Belki yorgunluðumu onlar anlar
Dupduru aðlar
Ruhumu masallara barýþ diye taþýrlardý
Kendimi denizle bir tutuyorum
Gemiler ayrýlýyor
Liman liman çýðlýðýmý götürüyorlar
Tütün bulaþmýþ dudaklarýnda hüzünlü ýslýk
Bilmediðim topraklara seni götürüyorlar
Uçsuz bucaksýz haritalarda kayboluyorlar
Dingin karanlýkta yapayalnýz
Tuzlu kahrolmuþluðum
Yýldýz gölgeleri sürtünürken taþ kalplerine,
Uykusuz kaptanlar uðruyor felaketlerime
Keþke bir su gibi gidebilseydim senden
Aksaydým avuçlarýndan kum olup
Keþke bir martý kadar þanslý olsaydým
Ýnziva gibi çekilseydim denizin dibine
Ve keþke yüreðine saplanmýþ batýk olsaydým
Durmaksýzýn kan kusuyor sevgim
Var yok arasý bir yerde
Ne vardý sen yoksan, her þeyde ?
Her þey, ve hiç bir þey aþkýna
Kurtulmak istedikçe sesinin çaðrýsýndan
Yokluðun yontar topraðýn yedi katýný
Tamamlamak için araftaki beni
Adýn aynaya kazýlmýþ kuyu
Ay batar, gün yanar sana düþerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.