CENAZE

Bir kaç kiþi aglýyordu...
Önde giden iki çocuk birbirine bakýyordu,
Hafiften bir yagmur yagýyordu.
<Tam ölecek günü buldu > dedi,
Kadýnýn gözleri hafiften kýsýldý...
topraktan çamur olacak, ayakkabýlarým batacak dedi,
uzun bir yoldan gelmiþlerdi,
Onlarýn ne iþi vardý, böyle ücra yerlerde?
<imam efendi> dedibir kadýn tiz sesiyle,
<siz gömseniz biz gelmesek daha? >
imam <tövbe tövbe> diye cevapladý.
<haným bu sizin kardeþiniz degil mi? >
Kardeþleriydi hem de unuttuklarý,
daha dogrusu yaþadýgýndan kimseye söz etmedikleri,
utandýklarý fakir çaresiz,
birþeyleri............
..................
Hiç bir þeyi olmamýþtý
saglýgýnda,
babadan kalma iki katlý evde ,
oturuyordu.
kimsesizdi.......
Cami cemaati görüyordu
ara sýra....
bazen de kuþlar,
öten ,ötmeyen, sarýlý beyazlý tüylü,
tüysüz bütün kuþlar......
Kuþlara hep yem verirdi.
Kuþlar unutmamýþtý sanki
Tüm kuþlar katýlmýþtý cenazeye,
ugurluyorlardý,,,,,,
.........................
Tabutun tahtalarý gýcýrdadý...
< yahu> dedi adam,
<bir anda kalkarsa yerinden ne yaparýz? >
Sarý saçlý boyalý kadýn;
<aman, agzýndan yel alsýn.> dedi.
Paltosunu kaldýrdý,
Çamura girmemeye çalýþýyordu...
.......................YALNIZ,
Bir tanesi aglýyordu.
gözlüklerini çýkarýp gözyaþlarýný sildi.
Þoför.....
-<Büyükhaným > dedi <tansiyonunuz?...............>
Büyükhaným sarardýkça sararýyordu...
yani,
Yani ölmüþ müydü?....
Yani kardeþi artýk ,
yok mu olmuþtu............?
Hiç bir gün onu aramadýgý aklýna geldi....
Dargýndýlar,
þimdi ne özlemiþti kardeþini....
Þöyle uzanýp - eskiden yaptýgý gibi-
kaba etlerine vurasý geldi...
ne severdi oysa ki.
ne güzel geçinirlerdi,
sonra evlenip istanbul’ a yerleþtiði aklýna geldi....
GÖZLERÝ ISLANDI.....
..............Ýmamýn ,
duaya baþladýgýný duydu.
cenaze ,yavaþça yere konulmuþtu.
cenaze yi çýkarýp çamurlu yere koydular......
bir an,,,,
-<kardeþim çamuru sevmez. Koymayýn
ne olur..........> dedi.
BÜYÜKHANIM......
Toprak toprak doldurdular.
kürek kürek toprak
attýlar......
suladýlar bir de ,
adet yerini bulsun diye...........
.................yürürlerken ,
yagmur durmuþtu...
Büyükhaným dönüp baktý.
gökkuþagý çýkmýþtý...
Gökkuþagýný severdi ,
kardeþi.........................
dudaklarý kýpýr kýpýrdý.....
DUALARLA yürüdü.......
içini bir huzur kaplamýþtý.
kuþlara baktý........
<Yine gelecegim ,kardeþim> dedi
son görevini yapmýþ olmanýn,
mutlulugu vardý yüzünde..............
dua,
ederek yürüyordu...............
nedendir bilinmez,
GÜLÜMSÜYORDU.....
.....................


Sosyal Medyada Paylaşın: