AGLARSAN KIYAMAM

Biz,
Deli gibi savaþtýk, birbirimizle,
Çagladýk.
Bir ýrmak kadar gür sesle
unuttuk.....
ÝNSANDIK ÇOGU ZAMAN,
Özür dilemeyi bile,
Unuttuk.......
Biz bir insaný yaþardýk,
Hürriyet’le birlikte,
Avunduk......
Erken kalkýp sabah koþularýnda,
saglýgýmýza kavuþtuk.
Saglýklý köpeklr alýp,
Onlara baktýk,
Kalanlara gözyaþlarýyla katýldýk,
Aglamak ne güzeldi.....
Biz ise aglayamayanlardandýk.....
Vicdansýzlardan mýydýk?
Politik olmayacaktý acabamýz,
Ya evet ya hayýrdý.
Evetleri yakýyorduk birer birer,
Umut hayýrlardaydý.
HAYIR ÇIKAMIYORDU.....
Son anda ellerimizi uzattýk
ona dogru,
bak dedik yaz anlat konuþ,
tamam dedin,
anlatabildin dinlemeden........
sormuþtun bana büyük bir merakla,
Acý kalýr mý demiþtin?
kalýr ama sadece acý olmaz.
Kuþlarýn kanadýndaki yaralý duruþtur ,
acý..........
Yaþanýlan þeylerin içine,
ince ince batmasýdýr......
acý yalnýz acýdýr...
demiþtin..........
.........gerçekler depreþti,
baktý ve aktý gözlerine............
sadece sesli bir SUS demeliydin.
ben.........
susmalýydým...........
OLMADI...............
..................
.........
...



Sosyal Medyada Paylaşın: