BEBİŞİM...............

Ýlk ultrasonda görünce inanamadým...
Kocaman kafasýyla sanki bize bakýyordu..
Küçücük kalbi týk týk ederek atýyordu.
Eþime hiç sana benzemiyor dedim,
küstü bana.
Halbuki ben sadece ,
þaka yapmýþtým.
...........
Sonra ne çabuk alýþtýk bebege,
BEBEK GÜN GEÇTÝKÇE büyüyordu.
Ondan bahsedince tepki veriyordu...
Belki de karnýnda gülüyordu.
Bizi dikkatle dinliyordu,
Þu anda biziz onun dünyasý,
Bizim dünyamýzda ise,
en önemli olan o,
BEBÝÞÝM seni seviyoruz.
Gel artýk özlemle bekliyoruz.
..................................
Ýsmini bulamadýk bir türlü......
Ne olsun diye düþündük durduk....
Çýnar dedik bir ara..
Sonra vazgeçtik....
Çýnar dedik içi boþ olur yaþlý agaçtýr,
Daha güzeli yakýþýr benim ogluma,
Can berk dedik olur mu?
Böyle isim koyulur mu?
Olmadý...
Bulamadýk....
..........
Hala isim arýyoruz ,
ÝÇÝMÝZ TÝTREYE TÝTREYE,
Bebegimizin gelmesine aylar kaldý....
Ýçimiz içimize sýgmýyor artýk.
Gel bebek gel diyoruz, beraberce,
Haydi bekletme bizi,
Gel bebek gel.......
.......................
(Babasýndan birtanecik ogluna sevgilerle.......)
.............21/02/2009...........................................



Sosyal Medyada Paylaşın: