KARTAL KONMAZ...
KARTAL KONMAZ…
Kartal konmaz olur, serçe dalýna,
Eþek yetiþemez asla, atýn nalýna,
Masada bulunan,yaban arý balýna,
Kimse ekmeðini bandýrmaz imiþ.
Çölde tüm kumlar,seraptýr sudur,
Ýnsan yedide neyse,yetmiþte odur,
Ormanda makinin ismidir, bodur,
Kimse tandýrýnda yandýrmaz imiþ.
Dere geçilirken,deðiþmezmiþ at,
Fakirin teknesi,zengindeyse yat,
Yiðide gelmezmiþ,her anda fýrsat,
Zamansýz düþmana saldýrmaz imiþ.
Karada yürünürse,havada uçar,
Adamýn doðrusu beladan kaçar,
Aklý olan insan kalmaz ki naçar,
Aða adamýn eli tutulmaz imiþ.
Ýnsan denen o harika mahlukat,
Veresiyeden uzak, peþinine sat ,
Kötüye Aðalýktan ise iyiye ýrgat,
Ayý’nýn Sarayýnda yatýlmaz imiþ.
Bilmem þu feleðin bana kastý ne,
Gül koklanmaz asla gülün üstüne,
Lal-i Cevher olsa namert büstüne,
Selamsýz sabahsýz varýlmaz imiþ.
Gidip dergahýna olmak lazým kul,
Tecrübe denilen muhteþem okul,
Sevdanýn kollarýna usulca sokul,
Aþýklar yar olmadan ölemez imiþ,
Sevgi lazým olur bence, herkese,
Hayatta onsuz, baþlanmaz derse,
Yiðidin iþi tümden, giderse terse,
Huzuru mahþerde takýlmaz imiþ.
Þeyhim;Derki yazý yazmýþ Yaradan,
Yatalak hastaya da ölüm, sýradan,
Bedenim yanar iken aþktan, yaradan,
Taktir-i Ýlahi gelmeden, ölünmez imiþ.
Nurettin GÜLBEY
Saat :23.40
15.04.2016
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.