TAŞ YERİNDE AĞIR...

TAÞ YERÝNDE AÐIR...

Bahar geldi açýldý gül,renk renk oldu lale sümbül,
Gülmek varken niye edersin, feryat ile figan gönül,
Kalp gözüyle bakar iken, durduramaz çift katlý tül,
Yar gitmiþken gurbet ele,yaðmur olup yaþým dökül.

Hasret ile gül yarime, uzanan elim tutar sandým,
Sevgi benim avucumda,tutamadým ona yandým,
Ben derviþi hak olmuþtum,sade bir yalana kandým,
Ne zalimin zulmü benim,nede rahmete abandým.

Karda yürü iz býrakma,yalan yere hiç çaðlama,
Kabahatin saklasan da, yüreðini sen daðlama,
Doðru yere aðlar iken, yalandan kara baðlama,
Ben maþuka aþýk iken,yarama merhem saðlama.

Abdalýn sevdasý gibi,akrep olup kendin sokma,
Erenlerin baþ ucunda,umutsuzca mumlar yakma,
Yedi baþlý canavarýn,yaptýðýna boþ boþ bakma,
Hak için yola çýktýysan,kullarýna doðru akma..

Þeyhim;Derki eðri olma,doðru yürü behey kardaþ,
Ayaðý yürütmek için,gövde üstünde olsun baþ,
Durgun giderken hayatýn,uzak dur olmasýn savaþ,
Hani büyükler söyler ya,aðýr olurmuþ yerinde,taþ...


Nurettin GÜLBEY
Saat :19.40
13.04.2016
Yalova




Sosyal Medyada Paylaşın: