_gönlünden sýzan kýzýlcýk þerbeti deðil de, yalnýz ve yalnýz buz aðý ise ve ellerin semada açýk deðil de , yalnýz ve yalnýz hükmünde ise_
ölüm, Tanrýya vuslat yolunda bir kapýdýr ve kuma gömülü baþýn unutmuþ ise bu adresi karþýdaki boþ kaldýrýmda üþümüþ mum damlalarýyla dalýyorsan kehanete cebindeki söz kýrýklarý batýyorsa avucuna haklarýn, siyah tuale fosforlu renklerin anlamsýz darbeleriyle dökülüyorsa, ve beyaz noktalar kalýyorsa hayatýn gözlerinde o an; dur ve dinlen! bir nefes, bezgin yolcu at omzundan çuval, çuval sürüklediðin dilenci kýlýklarý / maskeleri çýrýlçýplak dur ayna karþýsýnda, korkma! dik gözlerini özgünce gelmiþe, geçmiþe ve geleceðe
unutma, bu hayatta yalnýz deðilsin! ve Tanrýnla dostluktur huzur, savaþ deðil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Tavukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.