bahara düþen sessiz üç haberci cemre sonrasý fýrtýna her yer aþk her yer yaþam sevinci kuþ cývýltýsý
çok uzak...
bitmeyen bir hýrs... mide bulantýsý kapanan pencere içeriye girmesin taze hava soluksuz
susuyor sana unutmaya yeminli göz kapaklarý örtemiyor utancýna öfkeli gözler seni elleri üþüyor teni yetmiyor hep bir yerler açýk yetemiyor çok acý... tükürür sana dönük yüzüne sen kokar mendile kustu kýskançlýðý örtülü perdeler içerde karanlýðý karamsar yalnýz demir parmaklýk esareti
n/asýl soru/n b/aþka
yok dini sensizliðin þimdi seni g/ördüðü her tende sana susuyor
30/4/7
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Tavukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.