kýsýr zaman dilimi yaþama dair binlerce düþünce, aklýmdan geçen ;
yalandýr tüm dünya sanaldýr eþyalar sanrýdýr yaþadýðýmýz...
derken; takýlýr gözlerime kimliksiz ve kimsesiz dizelerin ve arka sokaðýma düþen ay ýþýðýyla, bir lanet gibi bensiz, gülümseyen ; kýzýl martý gözlerin...
_düþerim!_
siyah, tezatýyla vuslata eser düþlerim; yine vurur beni / özlemim teker, teker...
...
bir keman sesi siner hasta ciðerime ve utanýr sevdam, yutkunamam!...
...
ne kanadým kalýr ne ardýna saklanacaðým bir bahane ne de, türkümde ekili bir dut aðacý
o an, serseridir tüm sözler ve duvarlara dolanan ellerimden düþer karanlýða günüm boyun eðer menekþeye arka sokaðýma düþen ay ýþýðýyla, bir lanet gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Tavukçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.