ben beyaz yeleli bir tay gibi denizin grisine koþuyorum ruhumda iri gözleriyle bakan bir martý kalbi sonsuzluðu düþlüyorum
sonra tufanlar sarýyor tüm iklimleri gök ve yer karýþýyor suya nefesimi tutuyorum ve henüz doðmuþ bir bebeðin sýcak teninde kokusunda dudak kývrýmýnda süt kokuyor göðüslerim
nicedir uzun þiirler yazamýyorum lakin uzun þiirleri de okuyamýyorum içimde çýnar gövdeleri yeþerirken ben kovuklarda yaþýyorum
biliyorum ben bulunamýyorum sen yine de gül bana her kere ben kendimden saklanamýyorum
Beliz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beliz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.