Yalnızlığın Şarkısı

18/43

Ruhum böyle karanlýk, bu saatte yalnýzlýk;

Hüzünüm, dilsizlerin çýðlýklarý gibi.
Kederim, mavi ve beyaz dalgalarýn ayaz uðultusu.
Yalnýzlýðým, mavinin ve mehtabýn sessisiz dansý.
Korkum, kýyalarda sinsice yayýlan alaca karanlýk.
Vicdaným, gökyüzündeki martý,söyler hoyrat þarký.
----
Sende ruhum þarkýlar söyle,
Nehirlerde taþlarý öðüten hýrçýn sular gibi.
Gönül sazým vur tellerine aksýn ýrmaklar istediðim yere doðru.
Gözlerim karanlýða bürün, umut yeþersin kýzýl topraðýn üstünde.
Rüyalarým kýsa metraj siyah beyaz film, kalbim adýný sayýklama...
----

Sis bürünmüþ aklýma, gölgeler görüyorum çevremde.
Peþine düþmüþüm saniyelerin, zamanýn sessisiz akýþýnda.
Koparýyorum zincirleri, baðlanmýþ kollarýmdan.
Bakýþlarým gidiyor uzaklara, umutsuz gözlerim nemli...
----

Ah,maviye yankýlanan mehtap.
Yýldýzlardan düþen alev gecelerimin kabusu,Aþk.
Renkleri solduran ayaz ýþýk, karanlýða bürün.
Böyle ruhum karanlýk bu saatte yalnýz odalarýmda.
Rüzgarýn gizemli sesi, kulaklarýmda suskun uðultu...

Suskun//
Sosyal Medyada Paylaşın: