Aþkla yýkanmýþ bir kadýndýn,
Öyle-böyle deðildin, çok þeydin…
…gözlerimi yumduðumda, rüyaydýn,
Hiç bitmesini istemediðim, güzelliktin…
Ve gözlerimi açtýðýmda, sendin,
Yani cennet gibi, her þey(im)din…
…üþüdüðümde ya da korktuðumda,
Karanlýk maðara gibiydin, sýðýnaðýmdýn.
Bir baþka surette tanýmlanmayacak kadar da,
Mevsimlerin en anlamlýsýydýn, bahar gibi…
Sen doðduðunda aþktýn, yaþadýðýnda da,
Yani çok þeydin, yine anlatamadýðým…
(Bak yine “Sen” olmayý, beceremedim!)