özledim seni... ayrýlýk yüreðimi uyuþturuyor karýncalandýrýyor nicedir. beynimi uyuþturuyor özlemin... çok sýk birlikte olmasak bile benimle olduðunu bilmenin bunca zamandýr içimi ýsýttýðýný yeni yeni anlýyorum Yokluðun, Hatýrladýkça yüreðime saplanan bir sizi olmaktan çýkýp mütemadiyen bir boþluða Sabahlarý seni okþayarak baþlamalarý aksamlarý her isi bir kenara koyup seninle baþ baþa konuþmalarý özlüyorum; oynaþmalarýmýzý, yürüyüþlerimizi, sevimli haþarýlýðýný, çocuksu küskünlüðünü... Nasýlda serttin baþkalarýna karþý beni savunurken; ve ne kadar yumuþak bir çift kýsýk gözle kendini ellerimin okþayýþýna býrakýrken Gitmeni asla istemediðim halde buna mecbur olduðunu görmek ve sana bunlarý söylemeden ’git artýk’ demek ’beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuþacaksýn mutluluða’ demek sana nede zor seni görmemek ve belki yýllar sonra karþýlaþtýðýmýzda bana bir yabancý gibi bakmaný istemek senden... Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayzen Ömür Kinter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.