BİR YARAM VAR SENDEN KALAN
Uzaktan sevmeyi bile göze aldým ben seninle.
Varsýn gelmesin,
Gözüm görmesin.
Ellerin tutmasýn ellerimi.
Kalbin de olduðumu bilsem bile;
Yeterdi bana bir ömür.
Aþkta, en çok seven kaybedermiþ.
Bu kadar çok sevdiðimi bilmezdim ben.
Hep derdim ya,
Kaçardým sözlerinde ki aþktan.
Sen seviyorum dedikçe ben susardým.
Sevmediðimden deðil ki,
Sevdiðimi kendime bile söyleyemediðimden.
Ben bilmezdim böyle sevdiðimi.
Sanki hep bir uçurumun kýyýsýndaydým.
Bir adým ileri gitsem, sende kaybolacaðým.
Bir adým geri gitsem, kendim de.
Öyle çýkmazdaydým ben.
Sadece kalbin de olduðumu bilmek yeterdi.
Ve sen bunu bile yetiremedin.
Karanlýk çöktüðünde odama.
Sonunu bildiðim,
Ama gidiþini bilmediðim yoldaydým.
Sonunu bile bile girdiðim bu yolda,
Sensiz gidebilmeyi öðrendim,
Gidiþini bilmediðim yolda.
Eksikliði gördüm ben...
Ýki yanýmýn boþluðunu.
Doldurmaya çalýþtýkça artan acýyý.
Ýlaçlarla tedavi etmeye çalýþtýkça,
Kanayan yaramý.
Ben bilmezdim böyle sevdiðimi.
Korkardým, senden kalan
Bu acýnýn bile yok olmasýndan.
Þimdi sen gittin; ben ise
O uçurumun ortasýnda kalakaldým.
Sende kayboldukça,
Kendimi kaybettim.
Bu sana yazdýðým son þiir.
Bir yaram var senden kalan,
Ve artýk kanamýyor.
-Büþra ÖZEREN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.