Tren Yaz, Tren Oku, Tren İsteyin Dostlar. Tekrar

“Kadir, neden uðraþtýn, bunca zahmet trene,
Benim çocukluðumda, ölçü alýndý yine...

Sekiz yaþýnda ya var, ya on yaþýnda idik,
Mahallemiz Kayalýk, gelip- ölçene sorduk...

Neden ölçüyorsunuz; sâhilden- Kayalýk’tan,
Dediler: Tren gerek... Yurdumuza, dört baþtan...

Arkadaþlarýmýzla biz, mutlu olduk- sevindik,
Þanlý yöneticimizle, þeref duyduk- övündük...

Nerede kaldý, ölçü? .. Büyüdüm, anne oldum,
Kýzýmý evlendirdim ve sonra, nine oldum...

Hani, ölçenler ner’de, nerede mezarlarý,
Ödenen maaþlarýn, sorulsun: Saçanlarý?!"

Bindokuzyüzyirmidört, Atamýz emir verdi,
Ellide- altmýþlarda, ölçü/ yýl geçiverdi!...

Kadir yazdý bir þiir, gazete: Ankara’da,
KÖK Dergisi’ne kapak, içinde yedi sayfa,
Bütün doküman o’nda, okuyan aldý fayda...

Yýl doksandokuz idi, KÖK Dergisi yayýldý,
Okudu: Bakan- Vekil, uyananlar ayýldý!? ...

Altý yýl geçti ancak, iþler kesik gidince,
Bir, Doðu Treni’nin, hesâbýyla gündemde...

Gelir az- gider kamyon, kaþýksý direksiyon!
Yüzelli yýl öncesi, Hicaz’a çizgi çift yön...

Edirne’den- körfeze, raylarla tren indi,
Bizim akýllýlarýn, gözüne perde indi!...

Dededen kalan raylar, postuna damar olsun!
Hey gidi akýllýlar, denizde su durursun! ...

Kara’nýn gemisidir; Tren, rayla etkili,
Suda kayan gemime, karamýn çelik dili...

Atalar sulh zamâný, eliyle toprak kazdý,
Baþkumandan elleri, gümüþ kazmayla yazdý...

Ýlk iþin, tren olsun; yaz- oku- okut- iste!
Uçaklar arttý gökte, alan kalmadý pistte...

Kanatlandý otobüs hem de on misli büyük,
Durdurun kamyonlarý! Tren ulaþsýn piste.

kadiryeter Kadir Yeter.21.3.2016(2009) TRABZON.

Sosyal Medyada Paylaşın: