bir gün öncekinden ilerde aþk(l)a yürüdüðün günler resmim gülümsüyordu duvarýnda bir çizgim yetiyordu ellerimi tutmana uykularýn kaçýyordu yüzüm gülmediðinde gül yapraðý ekliyordum sayfana býrakýyordun avuçlarýma, dünyayý
bir ayýya rastlamamýþtýk ikimiz de sarýlmamýþtýk postuna rüyadýr diye henüz çocuklar yoktu ne var ne yok sadece bizdik kahretsin diye küfretmemiþtik kimseye öyle dokunulmaz birþeydik saltanatýnda sevginin bilir misin aslýnda iki ayrý bedende tek kiþiydik
tanýmadýlar sevgilim bizi kaynar sular döküldü baþýmýzdan kovulduk cümle köylerden ayrý ayrý evlerde..
19. 03. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.