ÂMİN E ÂMİN / AAAAAAhhh Nazım

ah Nazým; demiþ
(güya),
Atatürk rahmetli:
’önce seni asmalý,
sonra oturup dar’ ýnýn altýna
bir güzel aðlamalý’

gerçekten demiþ mi
bilmem.

sebebi
Nazým’ýn kaleminin zamana sivri gelmesiymiþ
sipsivri ve kasten / isteyerek
teammüden
pervasýzca kullanýlmasýymýþ.
gerçek sebep hiçbir zaman bilinememiþ
böylece bildirildiðinden
hep
derinden /derinden /resmen / fiilen
böyle bilinmiþ

vallahi
vebali söyleyenlerin boynuna
günahlarý demir ile taþ gibi üstlerinde kalsýn
yalan söyledilerse yiðit arkalarý yere gelsin
de
analarýnýn yüreði cayýr cayýr yansýn çatlasýn
mýsýr gevreði gibi patýýýýrrrrrr patýr patlasýn

ama þimdi
herkesçe fikir birliði ile
konsensüsensel yani
uysal kaplanýmýz / aslanýmýz / yiðidimiz
dünyaca bilinen övüncümüz /medar-ý iftiharýmýz

öldü ya ,ondan ...
kâbesi de yýkýldý
üstelik
zararsýz /gayrý

tarih ona da bir mümtaz yer ayýrýr artýk
lütfen hani
Dadaloðlu’na, firavun’a
Köroðlu’na ayýrdýðý kadar
Aziz nesin’e,Can yücel’e
ve de
Mehmet Akif Rahmetliye
Arif Nihat Asya’ya,
Saidi Nursiye
Necip Fazýl’a

tehlike geçmiþtir.

okur geçeriz
konar göçeriz

Nesimi’ye, Itri’ye ne yaptýysak
bir müddet sonra
onlara da dik alasýný yapar
anma günleri düzenler / heykellerini dikeriz

Homeros’u, Ýliyada’yý da okuruz
Yunusu da.
Rock ta dinleriz
saz sema-i de / ilahi de


ancak
en sonunda
okunmasý anlaþýlmasý zor
ne dediði asla belli olmayan
çaðdaþ þiirler/þairler yüzünden
masal dinlemez þiir okumaz olduk kardeþim

þiirsiz kalýnca da
hep beraber milleten beraber
kavun olmuþken ne güzel
döndük / gerisin geri
düvelek olduk, kelek olduk
çaðdaþlýk liginde milletçe nefsimizi küme düþmüþ bulduk
sadaka taþlarýnýn mucidi atalarýmýzýn kemiklerini sýzlattýk
Tarihimize sövmeyi bilgelik sandýk
sokaktan geçenin elinden çantasýný kaptýk
uzun müddet gasb suçunu hýrsýzlýk saydýk
velhasýl her alanda kaptý kaçtý olduk

þarap içmezdik
altýn vuruþlarla ölür olduk
Düþmanlarýmýzý dost bildik
Birbirimizi vurur olduk

anan - atan nur içinde yatsýn; derdik
Piri fani emanetleri huzurevlerine koyduk

Hakk için...
Allah için...
þu keskin zekalarýmýzý !
kâmil -kelâmlý dillerimizi !
ve
neomodern gönüllerimizi !
içinden çýktýðýmýz tosbaða misali
týh dediðimiz milletimizle
kendi kendimizle yani
anlaþabileceðimiz bir lisan ile deðerlendirsek
ben sana batýramam mý
sanýyorsun lan sivri dilimi
ve / veya
kalemimi /þeyimi /her þeyimi deyip
birbirimize dürteceðimize
halkla haþir neþir olsak
kadýnlarýmýz çoluk çocuða göðüslerini / göbeklerini açacaðýna
kalplerini gönüllerini açsalar
baba ocaðý-ana kucaðý deyimini yeniden hatýrlasak
insanca huzur içinde, barýþ içinde yaþasak
diyordu...
biri
habire..
kulaðýmýn dibinde /sanki beynimin içinde
hak verir gibi oldum
sonunda dayanamadým
dur dedim...
sen söyle ben yazayým

hemen yan yattý / çamura battý
ama dedi !
eeee ! dedim
neee! dedim
kendin yazmýþ gibi yaz dedi...

tamam dedim
tamam
ben yazmýþ gibi yazayým

Abdülhamit zamanýnda mýyýz.!.
bu güne bugün
yarým yamalak olsa da Avrupalýyýz

ne yani fikrimi döveni
benim evire çevire dövme hakkým yok mu
haylarýn var huylarýn var
hatta gaylarýn var
haylama - gaylama hakký da
benim
bin yýldýr bu topraklarýn sahibi
unutulmuþ þehitlerin torunu
kýsasa kýsas hakkým yok mu

kimin lan bu ülke ?
ne diyon lan sen köftehor diyerek
onlar
yüzbin defa ölüm yok dese
ben yüzbinbir defa var
var
kardeþim /bir tanem / caným benim
babam vardý öldü,
dedem de/ anam da
mezarlýklar neyin nesi
diyeceðim
gerçekleri söylemekten asla ve kat’a
vazgeçmeyeceðim.

olaðan üstü güzel þiirinizden
biri koyup üç kere nasiplendim.
kutlarým, þair kardeþim
ve / teþekkürler ederim..
sizi okumak ayrýcalýktý
duaný okudum diye,
þu anda
kalbim mütmain
saygý ve selamlarýmla.
ÂMÝN E ÂMÝN


Hacý Ali Bayram
ALANYA /01/008
Sosyal Medyada Paylaşın: