yollar denizler gül memeler üstünde hayaller büyüterek gözyaþlarýnda gittiler o terkisinde yýlký kokular taþýyan sürgünlere uzanan rüzgar esip durdu çocuklar ve kadýnlarýn alnýnda hiç tanýmadýklarý adamlar hiç anlam veremedikleri nedenler için petrol kokulu sýnýrlarý bahane edip soldurduklarý güllerin dikenlerine astýlar arzularýný suyunu kestiler baðçelerin gölgesizliðine gömdüler ölülerin nefesini zulmün korkunç yüzüne tebessümler sürerek yalanýn sütüyle emzirdiler nefretin kalýn kabuðunun ardýna gizleyip necis suratlarýný kalanlarý gidenlerin kefenlerine sarýp kandan ýrmaklara saldýlar gidenler bir musa düþü kurup kalanlarýn kanlarýnýn izinden dört nala giden atlar misali umudu acýya katarak gittiler...
ne gidenler unutabildi kalanlarýn o öksüz acýlar barýndýran gözlerini ne kalanlar gidenlerin vedaya dair son sessizliklerini payýna düþen ölümü almak için daðýlýp yeryüzü haritasýnda feryat figan Islýk yanýk ve karanlýktýr artýk zaman bombalarda yüreðinden parçalar býrakýp gidenler için ve paramparça yaþayýp kalanlar için
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.