Demokrasi 7

• 29 Mayıs 2012 Salı 09:53:01

7-Yönetimler, rutin ve yasal olur toplum işlerini yürütmeyi ve yeni olurdan, dinamikçe görev ve geliştirmelerini, toplumun bekası ve mutluluğu ve yararı için en iyi şekilde yerine getirmekle zorunlu olurlar. Bu nedenle öznel ve teorik olurla bu işi en iyi yapacak olanların seçme ayıklanma yarışmasını yapan bir seçilirdi yarışma, denetleme ve denetlenmedirler. Yani zorunlu bir tüzel hizmet erbabıdırlar.

Yetkili ve sorumludurlar. Hesap sorarlar, hesap veririler. Görevleri içinde şuna iyilik olsun diye bir kayrayı yaptırımda bulunup bulunmamaları bile söz konusu olmamalıdır. Toplumsa mükellefin görev esasları, yasalarla belirtilmiştir. Birbirine göre, görev oluşla, görev alanlarına ayrılmış olan; bağımsız organlarca denetlenirler.

Oysa halk yaşamı içinde siz bir insanı, kendi arabanıza alarak lütfen davranmış olursunuz. Bu kişi size, ’Allah razı olsun’ dileğinde bulunur. Bu doğrudur ve yeridir. Çünkü hiç kimse size, bu insanı aracınıza almanızı ya da almamanızı zorlamaz. Burada bir yüküm yoktur. Böyle bir zorunluluğunuz da, yoktur. Toplum içinde, ilkece herkes kullanacağı bir hizmeti satın almak zorundadır. Bu yüzden halk içinde, halkın kuralına göre, iyilik olmak üzere davranırsınız.

Oysa toplum içinde bir kamu aracına siz (resmi hizmete tabii olmayan durumlar dışında) hizmet bir kamu hizmeti olacakla bir belediye taşıma aracına ücreti mukabil binmeniz gereklidir. Ve bu kabilden düzenletilmenin yapılması, zorunlu bir görev gereğidir. Sizin o hizmeti verenlere (belediyelere) ve bunu organize edenlere, minnet duymanız gerekmezdir.

Eğer illa bir duygusal minnet gerekli olacaksa, toplumsa minnet, karşılıklı yüküm eşilmenin bağcında doğar. Aslında toplumsa görevi siz, bir mihnet olacakla da göremezsiniz. Bu nedenledir ki, toplumsa yüküm eşmelerinizin, tekildi, tikeldi minneti de olmaz, mihneti de olmaz. Bir mihnet ve minnet olacaksa, tümeldedir toplum tabusundadır (toplum saldır).

Devlet: ortaya çıkan toplumsa ve halksa otoritelerin, siyaseten; siyasetler eliyle biçimlenişlerle, kurum işleyişlerini, devletin devamlılığı esastır mantığınca, biçimlendirmesidirler. Otoriteye uygun, değişken siyasetleri yapılama sanatının, yaptırım gücüdür. Devletler yıkılır. Ama toplumsa ilişkiler, hep sürerler.

Toplumsa oluşun biçimlediği zorlama, temel ve müessestir. Topluma dek bu biçimlenişlerin kurucu olana göre siyaseten şekille şen düzenleşimleri de, devlettir. Burada devlete değin olur işle şişlerdeki çıktının; referanstı uygunluğuna dek geri bildirişim gönderisi, toplumsa olana göre biçimleniştirler.

Ne zaman toplumsa üretiminiz ve toplumsa tüketim tarzınız ve burada kullanılan teknolojilerinizdeki düzenleşimleler değişirse; bu değişimler örnekçe ye uygun olarak (karşılıklı bağıntı ve bağımlılıklarla devinmeye uygun olaraktan) biraz değişmeleri içerirler. Bu değişmelere uygun olacakla da devlet yönetim işleyişiniz de, değişmek zorundadır.

Devleti, yönetim işleyişinizin diğer bir şekil eşmesini de, uluslararası toplumsa farklılıkların kendi iç dış rekabetti koşulları içindeki ilkelerden alışla kendisini tanımlarlar. Demokrasiler kendi başına olan bir şey değildirler. Demokrasiler; bir şeyin, bir şeye göre düzenleşikle dönme çevrimli olur, insan anlamalı tabudurlar. Buradaki gücün akışı, gücü duyanlara doğru; ne kadar faydalı yöneltile bilinirse demokrasi de (kazanımlar da) o kadar güçlenir. Demokrasi ezilen kesime dek sınıfsal olur bir tabudur.

Demokrasi, yasal uygulamaların, otoriteden aidetti çevreye; aideti çevre girişmelerinden otoriteye değin olur uygulamaları içinde, karşılıklı çeşitli düzenlenişleri kaydıyla, bir belirişler biçimidirler. Bu uygulamanın güncel toplumunuz içindeki üretim biçiminizle ve üretim biçiminizin bağıntılı olurla olugunca gelişmiş üst yapı envanterleriyle, çok sıkı olur bir ilişki durumları vardır.

Yine demokrasilerde yönetim ve yönetilme bir denetilme ve denetlenme mekanizması olacakla da demokrasi; karşımıza çıkan bu gibi sorunsalların aşılmasına dek yol ve yöntemlerin bağlaşıklığı girişmesidirler. Yönetimin uygulayımları, kurumlar eli ilen oluşan teknik çözümlere de bakar. Yine yönetim kendi çözümlerini de örgütlere ve kurumlara tartıştırarak biçim verişle önerilerini de uygular olurlar.

Öneriler yönetimlerden de çıkabilirler. Ama önerilerin aldığı ve tartışıldığı biçim almalar sonunda artık yönetimin önerisi değildirler. Bu öneri toplumsa organizma eli ile şekilden şekile, biçimden biçimlere sokulan bir kullanım ve dinamizme dönüşürler. Yani yönetim soyut bir muktedirlik olmayıp, bağıntılı; yöneten, yönetilen ve kurumlar hiyerarşisinin bir girişmesidirler.

Demokrasiler hareket noktasına göre bir serbestleşme değildir. İki kişinin olduğu yerde, davranışlar zorunlu olacakla kırpılır, sınırlanır. Girişen ilişkilerden bir kısmı, bir buyurmayı, bir boyun eğmeyi, bir ötelenmeyi ortaya çıkartır. Bu buyurma ve boyun eğişlere uyulma nedeniyle, yine kişilerin egosuna hizmet eder. Artık bir tercihin yarar edinilmesi seçilir olmuştur. Bu tercih giderekten de kendi zorunlu ilişkilerini ortaya koymuştur.

Bir yerde isteyerek kısıtlı olmanız, diğer yandan çeşitli olanak ve kullanımlarla zorunlu ve kısıtlı olduğunuz bambaşka alanlardaki kısıtlılığınızın ortadan kalkması ile özgürleşmeniz olacaktır. Öreneğin ilk temastı yapılar hediyeleşme ve takastı gerekmelerin biçimleyişleriyle organize olurlarken, böbrek sıkıntılarını diyalizle ya da böbrek nakli yolu ile aşmanın ve böylesi bir kullanımla özgürleşmenin en ufak bir umusu ve kırıntısı olur bir beklenti içinde dahi olmamışlardı.

İnsanlık, özellikle toplumsa yaşam içinde daha bir ortaya çıkan özgürlüklerin farkına varışla da, ortamı etkileyen ortama yön veren özgürleşmelerin bir bir organizeleri içine gidilmiştir. Toplum bu cazibeleri nedeniyle, bu kısıtlılık bir otorite oluşmasını ortaya koyar. Otorite her zaman yararlı sonuçlar ortaya koymayacağı gibi her daim de zararlı değildirler.

Sürecek