Alın teri;
Kazanca meşruiyet ve bereket kazandıran,
Nimete lezzet veren,
Kalbe huzur dolduran en büyük bir mutluluk kaynağıdır.

Hak edilmeyen kazanç,
Gayrı meşru ilişkiye,

Alın teri olamayan nimet,
Minnet ve hisset ile,
Sıcak ve tuzsuz yemeğe,

Helal kazanç yolunda düşünmeyen kafa, yorulmayan beden,
Ürettiği stres ve depresyon ile,
Çevresine mikrop yayan bir bataklığa benzer.

Haksız kazanç,
Gasp edilmiş alın terleri,
Ahı alınan mazlumların gözyaşı ile biriktirilen MAL etrafına pis kokular yayan çöplükten başka bir şey değildir.

Helal ve ahlaki alanlardan çok,
hayvani hazların doymak bilmeyen ihtirasları ile
guru ve kibrin yakıcı ateşine odun taşımaktan başka bir şeye yaramaz.
AH ALAN ABAD OLAMAZ.

Onun için Allah kuluna;
Huzuruma hangi günah ile gelirsen gel af ederim amma şirk ve kul hakkı ile gelme diyor.

Efendimizde,
Doymak bilmeyen nefisten,
Yaşarmayan gözden,
Faydasız ilimden,
Titremeyen kalpten Allaha sığınırım diyerek.
Bizlere nelere dikkat etmemiz gerektiği adına doğru yolu gösteriyor.

Ve bu yol göstericiliğin karşısında Sadakte Ya Resulallah (doğru söyledin) deyip, Necip Fazıl Kısaküreğin Sakarya Türküsü isimli şiirindeki taç beyitte dediği gibi;

YOL ONUN VARLIK ONUN GERİSİ HEP ANGARYA,
YÜZ ÜSTÜ ÇOK SÜRÜNDÜN AYAĞA KALK SAKARYA.

Diyoruz..

Necdet EREM.