Ölüm Ve Öteki..si

• 10 Mayıs 2012 Perşembe 13:08:44

Ölenle ölünmüyor.Geçen ay bir akrabam vefat ettiğinde bunu bir kez daha anımsadım.Cenaze defnedildikten sonra insanların yaşama dönmesi çok hızlı oluyor.
En acıklısı da mevtanın yıkama rampasındaki halinin kapı aralığından gözleyenlere " bak bak sen de gelicen bi gün buraya o zaman görücen ananın..." der gibi uzanması yok mu !
Biz de o mahalde bir müddet bulunduk mecburiyetten.
Allah biliyo zorunluluk olmasa oralarda durmak çetin iş.
Her dakika bir cenaze arabası geliyor, bir tabut gasilhaneye indiriliyor ve kapıda bekleşmeler, ağlaşmalar,toplaşmalar ve dedikonuşmalar başlıyor.
Siz de ister istemez biraz da eğilince o cihete doğru "kulaktan misafirlik "yapıyorsunuz.
Bir amcabey abisinin cesedini gasilhaneye koymuş beklerken yanındaki akranı bey’e anlatmaya başladığında, bir hikaye yakaladığımın farkında değildim.
Anlattığı olay da bir gasilhanede olmuş.
Acı bir olay ...da biz millet olarak acı olaylara güldüğümüz kadar hangi vakıaya güleriz.
Memleketlerinde ( ısrar yok nereli olduğunu yazmam sonra Trabzonlular alınır olmaz...ağzımdan alamazsınız yeminlen) bir yakınları vefat ediyor bu amcabey’in.
Cenazeyi alıp gasilhaneye götürüyorlar.
Gasilhanenin iki odası var; biri bayanlar için biri erkekler için.
Tabiatıyla erkekleri erkek gassallar bayanları da bayan gassallar yıkıyor.
İşin aksi kapıda hangi tarafın bayan hangi tarafın erkek olduğuna dair bir tabela( hani ayakkabı veya eteklikli figürler var ya ) yok.
Amcabey gasilhaneden içeriye girer girmez sola dönüyor ve cenazeyi mermer soğuk taşın üzerine bırakıyor.
Tabutttan çıkardıkları cenazeyi üzerindeki beyaz örtüsüyle bırakıp dışarıya sigara içmeye çıkıyorlar.
O sırada bir cenaze daha geliyor sol taraftaki yıkama odasına girmek istiyorlar ki ,dolu olduğunu görünce sağ taraftaki odaya girip cenaelerini bırakıyorlar.
Sonradan gelen cenaze sahipleri de babaannelerinin mevtasının üzerini örtüp beklemeye başlıyorlar.
O sırada görevli gassallar da yemek tatilinde olduklarından kadın tarafı erkek tarafı ayrımı hususunda müdahale edemiyorlar.
Aradan yarım saat geçiyor görevliler üst kattaki yemekhaneden çıkıp geliyorlar ve " başunuz sağolsuuun...elinuz mı vaar?" diyorlar.
Onlar da " heee dayimuz eldi " diyor.
Diğerleri de " nenemuz" diyorlar.
Yıkama işini yapan bayanlar ve erkekler önlüklerini giyip gasilhaneye dalıyorlar.
Aradan on-onbeş dakika geçiyor ki erkek yıkayıcılar dışarı çıkıp cenaze sahiplerine " habu yıgaduumuz heralde garidur" diyorlar.
Cenaze sahipleri endişe ile dalıyor gasilhaeneye ki bir de ne görsünler nene yıkanmış kefenlenmiş tabuta konmuş.
O sırada kadınlar tarafından hiç ses çıkmıyor.
Sadece su sesi geliyor.
Kapıya vurup kadınlara " ya baa sizın yigaduunuz gari midur erkek mi?" diye soruyorlar.
İçerdeki bayan gassallar kapıyı usulca açıyor " biz da deduk ne kolay yikandi ha bu eli" diyorlar.
Ve yanlışlık düzeltilip cenazeler yıkanıp sahiplerine teslim ediliyor.
Aradan bir kaç hafta geçiyor . Bu defa amcabey’in mahallesinden bir yaşlı adam vefat ediyor.
Yine omuzlarda taşınıp gasilhaneye getiriliyor.
Amcabey bu defa temkinli.
"Kari tarafi olmasun ha ! " diyerek uyarıyor görevlileri ve taşıyan cemaati.
O sırada erkek gasaallar ve bayan gassallar dışarda yemek yemişler çay içiyorlar.
Onların yanına gidiyor.
Hoşt-beşt’ten sonra amcabey " bi geresinde bizum çenazelerumuz garişti da..." deyince ,önce erkek gassallar başlıyor muhabbete :
"Biz ne bileceğük gari midur adam mi? Dalduk işe bi pagtum adamun memeleri var,dedum olur da adamun da memesi olmaz mi, e bi de paktum ....az galdi altuma s.."
Kadın gasaallar daha yaşlı ve tecrübeli ablalar olduğundan " Heee biz pagaruk işumuza, ama ne yala deyim habu erkeklerum işleri daha golay,en azindan sağa sola çevirurken rahatluk oliyi" diyerek olayı izah etmişler.
Biz öyle bir zorluk yaşamadık da, ölen akrabamızın "Zihni Sinir " derecesinde süper zeka torunu ölü mezara girene kadar dedesinin "sorgu sual" den muaf olması,münker ve nekirle muhatap olmaması için kafasından geçen ve her biri Nev’i salakına münhasır düşünceleri bana anlatıp heyecan ve ısrarla onay bekledi.
"Ben bilmediğim olaylara onay veremem " dedim.
fakat bildiğim bir yöntem var ve bir arkadaşım babasına uygulamış ve babasının cesedini defnettiği günün gecesinden başlamak üzre üç ay boytunca babası rüyasına girip " Oğuuuuuuuulllll...ne gelen vaaaarrr...ne gideeeeennnn...biz sorgudan muaf olduk sayendeeeeee" diyormuş.
Heyecanlanan çocuk "o yöntemi öğrenmem lazım " diyerek benden arkadaşımın adresini telefonun istedi.
Verdim.
Fakat" yarın ara" diye tembihledim.
Arkadaşı aradı.
Arkadaşım telefonda yöntemi anlatmış.
Ve " babam şu anda cennette,estetik bir operasyon ile eskisinden daha yakışıklı oldu" dedi.
Yöntemi de şöyle izah etti.
Biz babamın öleceğini anlayınca hemen hastaneye başvurup "yüz naklı" için bağışta bulunduk.
Öldüğünde suratı çıkarılmış üzeri bez ile sıkıca sarılmıştı.
babam kabre konulduğunda Münker ve nekir melaikeleri geliyor ve sorgu için babamı dürtüyor " Ey falancı oğlu filanca KALK! ve cevaaap veeeerrr" diyorlar. Babamın rüyama girip anlattığına göre babam yattığı yerden doğrulup bezi yüzünden çekince Münker " Anaaaaaaaaammmmmmmm ! Bu da ne ?...Kaaaçççççç Münkerriiimmmmm " diye çığlık çığlığa bağırıp kabirden tüyüyorlar.
Arkadaş telefonu kapamadan bu sırrı- sabunu başkasına anlatmayacağına dair söz aldı ve telefonu kapadı.
Kapadı dememin sebebi verdiğim telefon numarasının bana ait olmasından kaynaklanıyor.
Hepinize uzun hayırlı ömürler dilerim.
Sonunda nasıl olsa......)))))))