Kırk Yılın mektupları 5 - Kardeşim İmran

23-01-1970
Saat 20/18




Kıymetli kardeşim İmran

Mektubunu aldıktan sonra, uzun zaman geçmesine rağmen cevap yazamadım. Bunun için senden özür dilemeyeceğim. Çünkü halden anlayacağını biliyorum. Çok sıkışık durum dayım. Gelelim ayın önemli haberlerine. Dayım yani amcan Almanya’ya uçtu. Bu olay ayın ilk haftasına rastlıyor. Ayın diğer önemli olayı,boykottan sonra idi. Bu sefer öğretmenler azdılar, ve kazan kaldırdılar. Ne şanstır ki bizdeki. Bizim hocalar bu işe yanaşmadı. Bunu duyan ve gören diğer okulların hocaları ve talebeler bizi bozgunculukla suçlayıp çeşitli şekilde saldırılara başladılar. Yaptığımız sokak çarpışmalarında ve çete savaşlarından sonra zafer bizde kaldı. Burada bizden de birkaç talebe nezarete alındı. Haftanın en önemli olayı ise bizim sınıfta meydana geldi.
Bu pazartesi kırk yedi kişi olan mevcudumuzdan sadece sekiz kişi derse girdi. Hocalarda biz bu kadar talebe için derse girmeyiz dediler. Şimdilik otuz dokuz kişi disiplin kurulun dayız. Allah sonumuzu hay reylesin.
İmran senden bir ricam var ben sana bir hikayecik yazmıştım fakat ne hikmettir ki sonunu bir türlü hatırlayamı yorum. Ne olur bir dahaki mektubunda hatırlat. Sana bu mektubu sana yazarken radyodan çok güzel bir şarkı dinliyorum. Ama bugüne kadarda ismini hiç duymadım.
Benden bir resim istiyorsun ( Francoise Hardy) nin maalesef bütün çocukları seferber etmeme rağmen henüz bir netice elde edemedim.araştırmaya devam ediyorum.
Ben şimdi bütün arkadaşların kafasını bant istemekle şişiriyorum. Zavallılar benden kurtulmak için bir yerine iki adet bant veriyorlar. Zamanımın büyük bir bölümünde teybimle haşır neşir oluyorum. Haftanın şarkılarında bir sıralama yapmam gerekirse
1- Sol minör ataco
2- Rein
3- Dağ ve çocuk ( Moğollar)

Mektubuma burada son verirken, bütün iyi, neşeli ve mesut günlerin senin olmasını dilerim


Tuğrul Pekel