DAHA İYİSİNİ İSTEMEK VE DÜŞÜNMEK
Biz insanlar ne kadar yalnızız değil mi?
Bazen kendimi işe yaramaz bir soytarı gibi hissediyorum. Sokaklarda serseri gibi dolaşıp yine aynı kapıya çıkıyor ve bir türlü şu saçma sapan huylarımdan vazgeçemiyorum. Acaba arılar sürekli bal yapmaktan sıkılmıyorlar mı? Sıkılmasalar da olur. Sonuçta biz insanların ömrü onlardan çok daha uzun.Ve hayatımız boyunca aynı şeyleri yapıyor, aynı şeyleri düşünüyoruz (Tabi bazılarımız hariç).
İlerleme ya da daha iyisini isteme yeteneğine sahip değiliz. Ve bu yeteneksizliğimizle ömrümüzün yarısını boş geçiriyor, ondan faydalanamıyoruz. Ve de tembelliğimiz de bunda çok etkili. Halbuki hayatlarını en anlamlı şekilde yaşayıp; en iyisini, her zaman en iyisini isteyen ne kadar çalışkan insanlar var. Onlar insansa biz neyiz diye düşünüyorum bazen. Çalışmak çok daha fazla çalışmak en iyi şekilde yaşamak isteyenlerin yaptığı bir şeydir.Şu görüp, ismini duyduğumuz zenginler in işleri güçleri yoktur, biz çalışıp onlara hizmet ederiz diye düşünürüz değil mi? Halbuki onlar bu haldeyse bizden çok daha çalıştıkları, tembellik yapmadıkları ve daha çok istedikleri, daha çok düşündükleri için zenginlikleri var.Oscar Wilde:’ Dünyayı, akıllılar yaşasın diye budalalar kurmuştur’ sözünde bunu açıkça ifade etmektedir.Bizim onlardan herhangi bir eksiğimiz yok.Sadece Yüce yaratcının bir tek biz insanlara verdiği düşünme yeteneğini kullanamıyoruz.Halbuki bunu yapamadığımız için eziliyor, hor görülüyoruz.
Biliyoruz ki hayat herkese eşit davranmıyor.Bu eşitsizliği önlemenin yolu düşünmektir. Sonra da uygulamaktır. Ve başarılı olanlar plan yapanlar değil; yaptığı planı uygulayanlardır. Bundan sonra en iyisini istemek gelir.Daha iyisi arzusu bizi tembellikten kurtarır.Çalışkanlığa ve ardından en güzeline hatta zenginliğe götürür.
YORUMLAR
Annemın bı sozu aklıma geldı..Derkı; Kızım Rabbım az verıp avuc actırmasın,Cok verıp kudurtmasın..Gercektende cok dogru..Zengınlıge bı donem bende cok duskundum zengın olmak kayıtsız sartsız gezmek cazıp gelıordu..Bunun ıcın abımle konusmustum bıle..Abımde gucu yettıgı kadar madıd destekte bulundu ve gıt ıstedıgın yere ıstedıgını yap demıstı..Kendımı Bodrumda buldum..Bı otelde 7gunluk tatıl sonuccu baska bı yere gecıp orda kaldım..Hersey ıstedıgım gıbıydı ama bı sey eksıktı Annem cok özluyordum ve gurbet zaten zor her an onlardan ayrı olmak zaten zor..Dondugumde Abım demıstı mutlumusun para sana ne kadar mutluluk verdı..Aslında hıc vermemıstı cunku Arkadaslarım yoktu..Aılem yoktu..Sevgılım yoktu..Yanı parayla adamda olmadım adamlıktanda cıkmadım..Yuregınıze saglık guzel bı yazı olmus...