Dualarınızı Bekliyorum
Dün öğrendim ki...!
Bir arkadaşımın ısrarı üzerine başka bir doktora daha gittim... Anlattım hikayemi baştan sona, beni muayene etti "korkarım ki geçikmiş bir vaka" dedi bu durumda bir kaç tahlil daha yapmalıyız, ne kadar ilerlemiş , ne kadar yayılmış bilmemiz gerek, tedavinin bir kısmını öne çekmemiz gerekebilir ve sonra ameliyat ederiz..
İşte gözlerimdeki Uçurumun dahada derinleştiği andır o an ve ben düşmek üzereyim o yardan aşağıya, eğer beni tutan olmazsa, çekip geri almazsa gittim demektir eminim.. Kapattım gözlerimi, yaşlar indi aşağıya kenardan kenardan, elimde değil güçlü olamıyorum. Kesinlikle ağlamayacaktım, kesinlikle neden ben demeyecektim. Dedim dilimden dökülü verdi birden kelimeler. Yürekten seslendim sesizce, çığlığım yakarmalara dönüştü, isyanım duayla yer değiştirdi ve dedimki Rabbim bu benim günahlarımın kefareti olsun nollur..
Uçurum kıyısından seyrederken hayatı, ne anlamsız geliyor bunca peşinde koştuklarım, darılıp gücendiğim olaylar hiçmiş, hiç yani. Aslında hayat hiçmiş bu hiçlik içinde bende hiçmişim. Meğerse hiçlerle uyumuş, hiçlerle uyanmışım..Siz hiç sokaklara boş boş baktınız mı, insanların yüzlerine bakıp bir gariplik var bu alemde yarab, neden ruhsuz bu insanlar, neden bu gök kubbe bana hiçbirşey ifade etmiyor, bu taş yıgınları binalar neyin de nesi, noldu bu suya tadı yok, dediniz mi? Karşınızda gülümsyerek gelen birisine bakıp anlayamadığınız bir duyguyla bu ne şimdi ya, gülmek neydi dediniz mi kendi kendinize?
Bu gün bir adım daha yaklaşmışım ölüme, bir adım haha yakınındayım uçurumun. Gözlerim en diplerde takılı kaldı, aradığım neydi ki bilemedim. Baharla renkleniyor her yer ve bütün tabiat canlanıyor, uykusundan uyanıyor agaçlar ve hepsi yeniden doğuruyor dalında yaprağı ve çiçekle meyvesini. Oysa ben, ben bitiyorum. Benim yeniden uyanışım, yeniden doğuşum olmayacak, ben ne yaşamışsam bu güne kadar onunla gideceğim. Acaba, annem benden memnun mu, acaba baba mı çok kırdım mı, ya kardeşlerim onlara yeterince sevgimi sundum mu? ne sormaya ne dinlemeye cesaretim var. Allahım dedim, Allahım bana öyle bir iyilik etmek nasip eyle ki, ben gidince arkamdan o kalsın ve dualar gelsin. Çocuk yok, eş yok, bu da kadermiş ki arkamdan gözü yaşlı ağlayanım sadece annem ve babam olacak. Kardeşlerim kendi dünyalarında ilk gün eyvahhh giti çok erken diyecekler ve sonra yaşamları devam edecek.. Ne yüreğim dolusu "Seni seviyorum" dediğim bir sevgili, nede geleceğinden kaygı duyduğum ve ciğer parem diyeceğim bir yavrum var. Tesellm, yalnızlığım ve ölüm kapımda beklerken, insan olarak hiçte kötü birisi olmadığım düşüncem. Gece sabaha karışacak ve ben yine uykusuz günün doğuşuna şahitlik edeceğim. Nasıl olsa toprak anaya kavuştuğumda, amansız uykuya dalacağım. Neden şimdi uyuyupta bu güzelliklerden mahrum kalayım .
"Züğürt tesellisi işte benimkisi"
ÇOK KIYMETLİ BİR DOSTUMUN HASTA OLDUĞUNU ÖĞRENDİM. BU DURUMUN EMPATİSİ BİLE YAPILAMIYOR. RABBİM ACİL ŞİFALAR VERSİN İNŞALLAH DİYOR OKUYAN HERKESTEN DUA DİLENİYORUM..
NAZ.
12/04/2012
YORUMLAR
Rabbim yar ve yardımcısı olsun...Şafi ismi kapısından bol şifalar versin...Değerli kalem güzel bir vefa örneğiydi...selamlarımla
inci*
efendim yazınızı okurken aynı duyguları bende yaşadım ama ne varki ölüm acı ama gerçeğin ta kendisi ondan kurtuluş yok hal böyle olunca ölümede hazırlıklı olmamız lazım zamanıda gelince bu güneymiş diyebilelim yazaınız çok etkiliydi kutlarım hisseden yüreğinizi rahatsız olan o yakınınızada allahdan acil şfalar dilerim inşallah eski sağlığına kavuşur beni bu sayfaya yönlendiren sami hocamın yazısına yaptığım yorumda bir soruya sizin cevap vermenizdi çok teşekkür ederim efendim tabiki insan kendisini ne hissediyorsa odur birde ben çok rica edeceğim öğretmen değilim efendim ben öğrenci bile olamadım benimöğretmenim sizlersiniz efendim bu açıklamayı buraya yaptığım içinde bağışlayın saygılarımla selamlar
inci*
"Yer gök dua ile duruyor," derdi hep annem.
Bu söze çocukluk ve gençlik yıllarımda hiç anlam vermezdim.
Hatta, insanların türbelere gidip, bir ölüden medet ummalarını da hiç mi hiç anlamak istemez, çok saçma bulurdum.
Öyle zaman geldi ki, büyüdüm ve hayatın içinde yanıldım-aldandım-yıkıldım-hayal kırıklıkları yaşadım, vs her seferinde, her yaşadığım olumsuz duygu sonrası deneyim kazandım, karşıt duyguyla tanıştım.
Gün geldi manevi dünyamda baharlar açıp mucizelere tanık oldum.
Hikayeniz güçlü kaleminizle duygu duygu gönül sayfalarımıza hüzünle çağlamış.
İçimden "eğrisiyle doğrusuyla, iyisiyle kötüsüyle yaşadığımız geçici, emanet yaşadığımız hayat bu!" diye geçirdim.
Bizi yaratan o güçlü kuvvete, enerjiye iade edileceğimiz an ölüm olarak düşündüğümüzde ürperiyoruz.Sıkı sıkıya bağlıyız çünkü yaşama.
O şok anını çok iyi bilirim.
Hatta, kendime sık sık,"Neden ben?" sorusunu sorduğum da olur.
Rabbim vermişse bu illeti bana, mutlak bir nedeni vardır, diye de düşünür, rahatlatırım içimdeki çocuğu.
Ve halen tam 2009 yılından beri savaşıyorum o illetle.
Sanırım başardım ve yendim de...
İsterseniz arkadaşınız bana ulaşsın, belki de devasının olduğu adresi ona verebilirim.
Arkadaşınıza GEÇMİŞ OLSUN dileklerimi iletir, acil şifalar dilerim.
Yazınızı hüzünle okudum ve sizi daha çok sevdim.
Emin ve güvenilir insan azaldığı dünyada sizin gibi incileri görünce mutlu oluyorum.
Teşekkürler paylaşımınıza.
Selam ve sevgiyle
inci*
Rabbim çaresiz dert vermesin. Moral ve yaşam sevincinin yanında inanç gücü hayata tutunmada en yardımcı unsurlar. Arkadaşım dün ameliyat oldu ve enfeksiyon ve mikroptan uzak olması için ziyaretine gitmek yasak bir süreliğine izole bir şekilde daha iyi olmasını bekleyeceğiz. Ben sizi bilgilendiririm ve deneyimlerinize ihtiyacımız olacaktır. Teşekkür ediyorum ve saygım ve sevgimle sizi selamlıyorum.
Ya Rabbiii ! Dua bekleyen bütün hastalara YA ŞAFİ ismi Celil'inin tecellisi olan Şifayı Bütün Ümmeti Muhammed'e nasibeyle ! Özellikle bu hikayede adı geçen Hasta kardeşimize acil şifalar nasibeyle.(Amin) Hastalara deva,Borçlulara eda,Yolda kalmışlara yardımı ancak sen veririsin.Senden başka bizim tutunacak kimimiz var ya Rabbiii !
Allah u Teala Acil şifalar nasibetsin.
inci*
selam ve dua ile kardesim ancak bunu anlatan ya cok yakindir bu kadar anlar yada neyse Rabbimin katindan sifa ulasacaksa tez elden ulastirsin o kardesime... imtihanin icinde olan ve onunla beraber olanlarada sabir sihhat afiyet versin. imtihan agir derece yüksek vesselam
inci*
saraugur
Ölümü düşününce vakitli vakitsiz insan yaşayabilirmiki böyle rahat İnci kardeşim. Zaten düşünse her haline her tavrına dikkat eder ve kimseyi kırmaz insanlar ve Allaha uygun bir kul olarak yaşarlar.. Herkesin gideceği yer kabir ama oda ya cennet bahçelerinden bir bahçe, ya da cehennem çukularından bir çukur.. Kimiside ahirete inanmıyorki korksun..Dilerim arkadaşınız acilen şifa bulur. Saygılarımla İnci kardeşim...
inci*
Ölüm ne kadar kaçınılmazsa düşünmekte o kadar zor işte.... sevgimle canım.
ZOR BE CAN KARDESiM
Yapilabilecek tek sey DUA ve SABIR.
ALLAH ACiL SiFALAR VERSiN, SABIR VERSiN.
Bazen ne kadarda ufak seyleri dert edip hayati kendimize zehir ediyoruz degil mi?
Ne kadar kolay kalp KIRABiLiYORUZ bazen degil mi?
KOSKOCA CiHAN PADiSAHINA SU CÜMLELERi SÖYLETEN BiR SEYLER BiZE DE ibret olmali;
Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi.
Olmaya devlet cihanda, bir nefes sihhat gibi.
Dert nedir bilmiyoruz ASLINDA. Nankörlük var ruhumuzda galiba.
Iste DERT budur.
ZOR BE DOSTUM. EMPATi DE ZOR.
ATES DÜSTÜGÜ YERi YAKIYOR!
PAYLAS PAYLASABiLiYORSAN DERDiNi, bir nebze olsun azalir belki.
SEVGiNi GÖSTER ONA, YALNIZ olmadigini hissedebilir, faydasi olur elbet.
Selâm ve SEVGiLERLE...
inci*
BismiAllahullezi Lailahe-illahu elmelikûl guddûsüsselam...
Rabbünallâhüllezi fıs semai tekaddesesmüke emruke fıs semai vel ardı kema rahmetüke fıs sema fec'al rahmeteke fil ardığfir lena havbena ve hataya n a ente rabbüt tayyibine enzil rahmeten min rahmetike ve şifâen min şifâike alâ hâzel veceı..
sadagAllahül-ğazim..
bu dûa şifa olur inşAllah.
inci*
Dilenmeye ne gerek...Bütün dualarım muhtaç olanlara...Ne bir sevgili, ne de bir yavrum var diyene kadar kendin için sanmış ve irkilmiştim...önce can sandım ama canan mış hasta...Allah"C.C" dan acil şifalar diliyorum ama bu yazıdaki gibi hüzün ve duygu sarmalıyla yaklaşma canana...moral ver,ümit ver, sende tonlarca olan bildiğim o saf sevginden birkaç kilo ver olmaz mı...duayı bana bırak...selam, sevgi ve saygılarımla...HŞT
inci*
öncelikle arkadaşınıza Allah şifasını versin inşallah sağlığına kavuşur. Cenabı Allah iki iyiliğin birini versin derler. Çok doğru bir sözdür, eğer iyileşecekse iyi olacak hastalıksa iyileşsin. Eğer iyi olmayacak hastalıksa inşallah öyle değildir. O zaman Rabbim çektirmesin, acılar vermesin, Allahım al artık şu emanetini canımı al dedirtmesin. Allahım herkese hayırlı ömür ve hayırlı ölüm versin.. Ölüm kurtuluştur aslında biz dünyayı çok sevdiğimiz için görmüyoruz. Ölenin ardından onu bir daha göremeyeceğiz diye ağlarız. Aslında düşündüğünde acıları son buldu diye ağlamak yerine sevinmeliyiz. Ben 8 yaşında beyninde tümörden arkadaşımın kızı öldü. Ölümünün ardından ağlamayan anne tanıdım. Kurtuldu diye seviniyorum eray dedi bana. Anne saatin sesine bile dayanamıyorum. Anne çok ağrım var ne olur ağrımı dindir diye bana yalvarıyordu dedi. Düşünün 8 yaşında küçük bir kız çocuğu annesine yalvarıyor acılarımı dindir diye ve anne kızını uykusunda yastıkla boğmayı bile düşündü. Of ya bana ne hatırlattırdınız parmaklarım ağırlaştı zor yazıyorum. Allah kimseyi ölmek için yalvartmasın
Arkadaşınıza acil şifalar dilerim.
selam ve sevgiler.
inci*
Sevgili Naz,
Senin için de iyilikler, güzellikler dolu.Arkadaşın için, ben de dua ettim.
Ne bu yahu, bari şu gençlere ilişmesin, bu lanet hastalık. Ölüm , korkulacak kadar zor değil ,belki de. Ama, onu her gün yaşayarak, her gün ölerek, beklemek,çok zor olsa gerek.
Eline sağlık, çok güzel bir yazı olmuş. Selamlar.
inci*
Saygım ve selamlarımla çok teşekkür ederim Sevgili ağabey.
kukurikuu
Evet se , haklısın bir faciya
Cenabı Hak ; Edibi Habibi hürmetine , hayırlı şifalar versin inşaallah efendim !..
'' Ağızların tadını kaçıran ölümü sıkça hatırlayınız '' buyururken , ölümsüzlük diyarına mensup olduğumuzu bizlere gizlice hatırlatan aşk Peygamberine selatü selamlar ediyoruz vesilenizle ...
Tabiki korkuyoruz hepimiz ... Ama bu korku farklı olmalı herhalde ... Kendinden uzaklaştıran değil de ... Azametinin muhteşemliği , yaklaşarak hissedildikçe artan bir korku olmalıymış meğerse ... Sevgiliye yaklaştıkça artan heyecan gibi sanki ...
Allah gibi bir sahibimiz var , gama ne hacet ... Noksanlık , günah bana , bize yani nefsime aitse , onu hoş görüp bağışlayarak , kudret bağrına basmak ta Allah'a yakışmaz mı hiç efendim ?..
Onun şanına düşer mi hiç kendinden korkup bağışlanmak dileyeni , en şefkatli kudret bağrına basmamak ?.. Lezzet O, Ballar balı O , Canlarımızın da canı O !.. Öyle değil mi efendim ?..
'' Kişi noksanını bilmek gibi irfan olmaz '' buyurmuş büyüklerimiz malûmu ihsanınız ... Noksanını bilene müjdeler olsun , selamlar olsun !..
Diğergâm kaleminizi en kalbi saygımla selamlıyor , o kardeşimize en acil ve hayırlı şifalar diliyorum efendim !..
inci*
rabbim şifalar versin....tüm dualarımız onunla....duyarlı yüreği kutluyorum saygılar
inci*
Değerli arkadaşım.
Öncelikle bahsettiğiniz o arkadaş için Yüce Rabbimden acil şifalar diliyorum.
Kur'an-ı Kerimin Ankebut Suresi 57. Ayetinde de buyurulduğu gibi '' Bütün nefisler ölümü tadacaktır'' Yani ölümden kurtuluş yok, kaçış yok, onu bir saniye sonraya ya da bir saniye erkene alabilmek yok.
Ölümün genci yaşlısı da yok. Ne zaman nerede, nasıl geleceği belli olmayan bir misafir. Ama öyle bir misafir ki o bize geldiği andan itibaren artık biz onun misafiriyiz. O bize uğradığında alıp götürüyor bizi de birlikte.
Biz misafirperver bir milletiz. Ölüm de olsa gelen misafirimiz onu hoşça, hoşlukla karşılarız. Çünkü o beklenmeyen bir misafir değildir. Eninde sonunda geleceğini bildiğimiz bir misafirdir. Belki beklemediğimiz bir zamanda gelmiştir..Bizi şaşırtmıştır gelişiyle..O halde şaşırmamak için o misafire hazırlıklı olmalıyız hepimiz.
Ölüm soğuktur, ölüm korkutucudur, mezarlık kasvetlidir...Ama ölümün bir son olmayıp yep yeni ve ebedi bir hayatın başlangıcı olduğunu bilir, buna can-ı gönülden inanırsak ve Yüce yaratanın rahmetinin gazabından daha çok olduğunu hiç bir zaman aklımızdan çıkarmazsak ölüm artık bize bir ayrılık değil bir vuslat gibi gelecektir...Aynen Mevlananın Şeb-i Aruzu gibi...
Selam ve sevgilerimle.