KİMLERİ SEVMEDİK HERŞEYLERİNE RAĞMEN

• 5 Nisan 2012 Perşembe 11:44:18

Gülnur Ateşoğlu

Sevgiyle yoğrulmuş,saygı ile büyümüş,zerafetle yetişmiş,vefaya tanık olmuş,merhameti görmüş yani insan olmanın erdemliğini kendine nakşetmiş birisini kolay kolay mutlu edemeyeceğinizi sanırsınız.

Oysa gönül insanı azla yetinmesinide bilir.Bu tabiki aldığı azlığın yettiğinden değil.Kıyısında köşesinde herzaman bulundurduğu yedek duygularından üzerine katıp çoğalttığındandır yetinmeleri.Sonuçta azla yetinmemiştir aslında.

Lakin zaman zaman öyle insanlar çıkarki karşınıza,ne stoklarınızı bırakırlar ,uzun bir müddet idare edebileceğinizi sandığınız,nede güvenerek yola çıktığınız yedeklerinizi.

Hazırlıksız bir anınızda ,öyle iğne falanda değil ,çuvaldızını batırıverirler coşkunuza.Balon gibi sönüp kalıverirsiniz yol ortasında.

İşte küçük şeylerden mutlu olamama devri o zaman başlar.
Bu devredeyim.
Stoklarımın eridiği,yedeklerimin tükendiği.
Dişiyle tırnağıyla karınca misali çalışarak doldurduğum depolarımın ,bir Ağustosböceği tarafından işgal edildiği ,sözün sazın cephane yerine kullanıldığı anlardayım .

Pekii bir Ağustosböceğine teslim mi olmalıyım ?yoksa küllerden doğmak mı ?

Yakışmaz bize teslimiyet.Günün değil gönül adamıyız.Sonuna kadar gideriz biz bu yolda.Gülümüz kül,külümüz toz olana dek .Olaki savruldu tozlarımız.

Nasıl bilirdiniz diye sorulduğunda ,hiç çekinmeyin .
Gönülden severdi ,deyin
Hep gönülden sevdim sevdiklerimi.

Ağustosböceklerini bile hep gönülden sevdim,
hep gönülden.