Kokunun sinmişliğine...
Durum vahim. Yabancı oluyorum bedenime, tanıdık davranmışlardan uzak dengesiz, şişede sakin rakı hali gibi, dışa vurmuşluğum bir anda hırçın. Mantıksız ne gelirse bana kurallarımda hepsi bir bir yaklaşıyor.
Yürek içinde bir bulanıklık. Ayağıma yine derman inmeyecek, kan dolaşımında bir kirlilik, duman altı gözlerimle bakarak bir boşlukta asılı kalmanın hissini yaşıyorum, tarifi sensin yaşamın.
En son ne söylediğini tekrarlayak sesimle tonunu bulmaya çalışıyorum sevgili. İçinden geleni anlamak, hayallerini bir bir izlemek gözlerinde.
Ve hayatın sensizlik tarafında giderken kokukun sinmişliği ile bırakıyorum kendimi...