ER KİŞİ NİYETİNE (!)...

• 12 Mart 2012 Pazartesi 00:03:32

Aileye baktığımızda toplumun genelinde reis olarak erkek kabul edilir. Daha sonraları kanunlarımızca yanılmıyorsam ailenin en çok gelir getireni, yani parası çok olanı reis olarak atandı. Her şeyi paraya dökeli beri erkek kavramı da tuhaf içi boş bir kelime olup çıktı. Ne kimin hakkıdır, ne kimin hukukudur sorgusu da bu arada unutuldu gitti. Oysa erkek kelimesi içi ne dolu bir sözcüktü ya da en azından vakti zamanında öyleydi. Aman beyler kızmayın bana. Elbette tüm beyleri bu yazı kapsamının içine almıyorum. Gerçekten erkek olma vasfını tümüyle korumuş; nice eli öpülesi babalar, kardeşler, hayat denilen yolda yarenlik eden hayat arkadaşlarımız var.

Öncelikle erkek kelimesini irdelersek, erkek cinsiyetine sahip kişi diye tanımlanır. Ancak asıl erkek kelimesinin içini dolduran, tanımında yer alan “sözüne güvenilir, mert” olması sıfatını yükleyen sözcüklerdir. Bizlerde öyle olmasını umut ediyor ve diliyoruz; ama iş öyle midir? Hani Köroğlu’nun “tüfek icat oldu mertlik bozuldu.” dediğinden bu yana erkek kelimesinin içini dolduran o mert kavramı acaba hala yerli yerinde duruyor mu?

Kadın ve erkek aynı olamayacağı gibi, ayrı da düşünülemez. Birbirinin tamamlayıcısı, tümleyenidir.
Kadını ailede yerine oturtamayan, ona gereken güveni sağlayamayan, “emin ve emniyetteyim” hissini veremeyen bir erkek ne kadar erkektir tartışılır. Eğer ki erkek karşısında ki kadını eş ve aynı zamanda çocuklarına ana olarak görmek istiyorsa, öncelikle kendisi “er “ kişi olmak zorundadır. Olamıyorsa o kişinin artık madeni bozulmuştur. Madeni bozulmuş bir erkek ise artık hilkatini de kaybetmiştir.

O güzel peygamber ne güzel seslenmiştir erkeklere son vedasında; “Kadınların haklarını gözetmenizi ve bu hususta Allah’tan korkmanızı tavsiye ederim. Siz kadınları, Allah’ın emaneti olarak aldınız” devamında der ki “Emanete ihanet etmeyiniz.!” Ve yine erkeklere der ki; “Örtülerinizi omuzlarınızın üzerine alın!” İlahi hitabın kadınlara sesleniş noktasında ise “Başınızın üstüne alın“ emri vardır. Kadınının mesuliyetini omuzları üzerine alan erkeğin ve bunun farkında olan kadın ailesinin şerefini, eşinin onurunu başının üzerinde taşır. Birbirine örtü olan kadın ve erkeğin birbirine karşı saygı ve sevgisi işte tam bu noktada “mesuliyetleri” ile doğru orantılı olarak kıymet kazanır…

Gelgelelim günümüze… Kim ne ölçüde mesuliyetlerinin bilincinde..Erkek kadınının mesuliyetini üstlenebilmiş, başını dayayacağı omuz olabilmiş midir? Toprak anasır-ı erbaadır. Toprak dişidir. Toprak üretkendir. “Toprak Ana”dır. Toprakla bir adlandırılan ve analık gibi bir vasfa sahip kadını horlayan, kıymetini bilmeyen, ihanet eden, aldatan, küçümseyen erkek kadının başı üzerinde taşıyacağı kendi şerefini yazık ki elleri ile kadının ayakları altına atıp, en başta kendini küçültmüştür.

Erkek olup da ailesinin çocuklarının sorumluluklarını üstlenmekten uzak kendi başıboşluğu içinde yalpalayan, ağzı meyhaneye rahmet okuyan, çocuklarının rızkını kumara yatıran ya da eşinden çoluğundan çocuğundan çaldığı zamanı kendi mesuliyetlerinden kaçışı ile doğan boşluğunun girdaplarında ziyan eden nice erkek(!) müsveddesi var. Erkeği gölgesinde oturulacak ve meyvesi olan bir ağaç kabul edersek, İslam ahlakı ile aşılanmamış bu ağaçların gölgesinde oturulsa da yazık ki yemeye meyvesi bulunmaz..

Öyle erkekler vardır ki “içi beni dışı eli yakar” dedikleri cinstendir. Dışarıda sergiledikleri saygın kimliğin aksine, evlerinde işte meyvesi zehir tabir edilen eş veya baba olarak surette var olsa da mana da yok olan erkekler bilseniz ne çoktur. Öyle ki bu tipler atasözleri içinde de yerlerini almıştır. ”Elin iyisi evin delisi.”

Peki, ele iyi eve deli bir şahsiyeti, sözüm ona erkek denilen mavi hüviyetli biri neden taşır. Bu çelişkiyi hiç mi fark etmez ve sergilediği bu arızalı kimliği ilk olarak kendisine nasıl açıklar? Benlik aynasına baktığında gördüğü nedir? Bir deli mi yoksa bir veli mi görür? Yolu bir olması gereken insanın kendisinde hasıl olan bu nasıl bir ikiliktir.? Çevrenizde mutlaka vardır bakın bu tip insanlara, Kendi başıboş düzensizliklerinde üzerlerinde eğrelti duran bir neşeleri olsa da; mesuliyetleri noktasında hep mutsuz, hep bezgin, hep yorgundurlar. Çünkü insanı en çok yoran kendi cehlidir…

Çok mu zor insan olabilmek..Hele hele er kişi olabilmek. Ruhların cinsiyeti yoktur. Cinsiyet bedenlere aittir… Öyle ise er olamamış bir insanın kadın üzerinde “ben erkeğim” diyerek hâkimiyet kurmaya kalkışmasından daha gülünç ne olabilir ki… Hz. Hatice anamız için " O merd-i vasıl er kadınların başıydı" denilerek er kişi olmayı sadece erkeğe bırakmayan dinimizin getirdiklerinin ışığında erkeklerin de, kadınların da mesuliyetlerini gözden geçirip varsa hatalarını telafiye gitmeleri gerekmez mi? Sivrilmiş egosuyla erkeklik mesuliyetini özünde inkâr edip diliyle ikrar edenlerin söylemleri havanda su dövmektir. En tehlikeli yalan, kişinin kendisine telkin ettiği yalandır.

Ez cümle… Erkek olma noktasında hilkatini yitirmiş beyler; nice evlerin içi sizin mesuliyetlerinizi inkâr etmenizin sonucu yaşanan acılarla, gözyaşları ile dolu…Yine gazetelerin üçüncü sayfaları sizlerin kadına çocuklara yönelik yaşattığınız şiddet ve taciz haberleri ile dolu ..Hal böyle iken artık kendinize “erkek” olduğunuzu telkin etmekten vazgeçin..Değil biz sizi erkek olarak kabul etmek, insan olarak dahi görmüyoruz...12 Mart 2012

Perihan TUNÇOK KILIÇ
ESMİZE