GİDİYORUM GÖZÜN AYDIN ! ( Birinci Tekil Şahısa Veda Mektubu...)

• 6 Mart 2012 Salı 21:27:26

Vedaların mevsimi sonbahardır derler.. Doğrudur belki de, bilemem..
Hazan ve hüzün kelimeleri birbirine yakıştığına göre, ayrılığın hüznü de en çok hazana yakışır belki..
Ama bugün de yakışacak son vedaya, elvedaya! Dışarısı bembeyaz, şarkıyla türküyle aram olmasa da "taze karlar yağmış karın üstüne!" diye bir türkü hatırlıyorum hayal meyal olsa da..

Sabahın 7’si.. Sabahın köründe olacak gidişim, ben hariç kimseler görmeyecek bir acı zehir içercesine gidişimi.. Kaybedilmesi muhakkak bir savaştan kaçarcasına gidişimi..

Kendimce haklı olsam da kimseler bilmeyecek haklı halimi.. Aylardır sadece kendimle konuşmak zorunda kalışlarımı, üç-beş kişilik dünyamda yapayalnızlığımı, kendini dünyanın merkezi sayan "sevenlerim (!)" tarafından sebepsizce yasaklı halimi.. Öyle olmasını istediğimden, sevdiğimden değil, mecburiyetten eski bir paltoya sarılır gibi hep kendime saklı, hep kendime saplı halimi bilmeyecek kimse..

"Bunca yıldır hayattan ne anladın?" sorusuna verebileceğim tek cevap : "Hayatı anlamak için ölmem gerekiyor !" olacak galiba.. Ama hayatı anlamak için filan gitmiyorum.. İşi gücü hayatın anlamını çözme rolü yapmak zorunda olanlardan olamadım zaten.. O kadar zor olmadım hayatta, o kadar zoru göze alamadım..

Hayatı çok fazla sevmedim de bilirsin.. Birkaç güzel insanı sevmeye devam edebilmek için sevmek zorunda kaldığım birşey oldu belki hayat.. Koskoca bir defterin hızla kirlenmiş sayfalarını silip temizleme kavgamı kazanmak için bahanem oldu en fazla..

................... ( Devam edecek.. : MCÇ )