BİR KADINLA FUTBOL MAÇI SEYRETMEK.

• 10 Şubat 2012 Cuma 11:58:37

Beş yıllık bir lise hayatından sonra ( Normal süresi üç yıldı) Girdiğim Üniversite sınavlarını sonucunda ilk etapta Fikirtepe’deki Eğitim Enstitüsünün Türkçe Bölümünde mektupla öğretimi kazanmıştım ( Bilmeyenler için yazayım: Günümüzdeki Açık Öğretim gibi bir şey ) Eğitim Enstitüsü 3 yıllıktı. Bu aradaİstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi puan düşürmüştü ve Tarih bölümüne rahat rahat girecek puanım vardı.Kararsız kalmıştım: Fakülte mi? Yoksa Eğitim Enstitüsü mü ( Bu kelimeyi hiç doğru yazamam . İnşallah bu sefer doğrudur. ) Bu kararsızlığım içinde Üvey Annem ( Ki ona hâla daha anne derim. O bakımdan bundan sonraki satırlarımda anne diye bahsedeceğim )’’ Dört yıllık da olsa Fakültede okumamın daha iyi olacağı yolunda telkinlerde bulundu ve onun da yönlendirmesiyle Fakülte’ye başladım. Fakülteye başladıktan sonra da limoni olan aramız oldukça düzeldi. Artık ilişkiler tam bir anne - oğul ilişkisi oldu. İşte yazımızın konusu olan ‘’ Bir kadınla maç seyretmek’’ olayı da bundan sonra yaşandı.

O yıllarda herkesin evinde televizyon filan yok. Lakin Rahmetli babam bir Rus malı televizyon almış eve ve biz haftanın belirli günleri yayın yapan o televizyonda gece saat 24 e kadar reklamlar ve İstiklal Marşı ile kapanışa kadar ne varsa izliyoruz.

Günlerden bir gün oturmuş maç seyrediyorum. Başka kanal vesaire olmadığından annem de geldi yanıma oturdu ve başladı o da benimle seyretmeye ve de aramızda bir muhabbet başladı.
-Doktor Hımbıl yok mu bu gün?
Kaçak diye bir dizi vardı..Eskiler hatırlar. Onun baş kahramanı da Dr Kimble idi. İşte onu soruyor.
-Yok o bu gün değil. Çarşamba günleri oluyor.
-Hımmm bu gün ne var peki?
-Maç var. Futbol maçı.
-Gençlerbirliğinin ya da Beşiktaş’ın maçı mı? ( Babam Gençlerbirliği ,ben ve kardeşlerim Beşiktaşlı –ki kardeşlerimi Beşiktaşlı yapan da benim- olduğu için bu iki takımı ismen de olsa biliyor.)
-Yok anne onların maçı değil. Bayern Münih - Ajaks maçı.
-İyi o zaman ben de maç seyredeyim madem. Maç , maç deyip duruyorsunuz. Bakalım nasıl bir şeymiş?
-Pek seveceğini sanmam ama buyur bakalım.
-Şu koskoca çayırın üzerindekiler mi maç yapacak?
-Evet . O çayıra saha denir. Maç orada oynanacak.
-İyi de oğlum o adamlara niçin doğru dürüst bir şey giydirmemişler. İnsan donla, atletle bu havada üşür maazallah. Hem bu kadar milletin karşısına böyle çıkılır mı? Ne ayıp.
-Onlar Futbolcu anne..Kıyafetleri öyle onların.
-O kadar insan bunları seyrediyor. Aralarında üç beş kuruş toplayıp şu zavallılara birer takım elbise filan yaptırsalar ya.
-Ya anne o heriflerin her birisi milyoner.
-Pinti herifler o zaman. Plaja gider gibi ne o öyle…
-Neyse anne sen otur da seyret.
-Niye elbiseleri farklı farklı?
-Orada iki ayrı takım var. Kimin hangi takımdan olduğu belli olsun diye ayrı ayrı formalar giyiyorlar. Elbiseye takma kafayı…Hani biz bir zamanlar şapka giyiyorduk ya, hani bizim kıyafetimiz öyleydi. Bu futbolcu milletinin kıyafeti de böyledir.

Maç başladı ve biz seyrediyoruz artık.Bu arada sanırım Halit Kıvanç da maçı anlatıyor.
‘’ Sayın seyirciler hakem ofsayt düdüğü çaldı’’ -Sami oğlum bak yabancı değillermiş anlatan Sait diyor…Oflumuymuş ne?
-Oflu Sait değil anne. Ofsayt diyor.
-O ne demek?
-Futbolda bir oyuncuyla karşı kale arasında (top kendi takımındayken) en az iki oyuncunun bulunmaması durumuna ofsayt denir.
-Kale mi? Burada kale yok ki.
-Bak anne hani şu üzeri ağla örtülü direkler var ya kale dediğim şey o işte.
-Amma da kaleymiş ha. Kale dediğin bizim Kars Kalesi gibi olur.
-Her neyse işte o demir direklere kale denir.
-Bu gavurlar kale yapmasını bile bilmiyorlar. Gelsinler Kars’a da kale görsünler.

Halit Kıvanç devam ediyor:
‘’ Top dışarı çıktı sayın seyirciler. Şimdi Bayern Münih taç atacak ‘’

-Taş mı atacaklar birbirlerine? Ne biçim oyunmuş bu yaaa..
-Taş değil taç…Top oyun alanı dışına çıktığı için topu elle oyuna sokacaklar.
-Anlamadım ki topu elle oynayacaklarsa tac niçin atıyorlar?
-Tac da değil anne taç. Topu elle oyuna sokmaya taç denir.

Halit Kıvanç anlatmaya devam ediyor.
‘’ Değerli seyirciler top Müller’in ayağına geldi. Müller kıvrak bir vücut hareketiyle rakip oyuncuyu çalımladı. Müller vurdu. Gooooolll..Goooollll…Goooolllll’’

Bizler de o yıllarda Alman hayranıyız ya başladım ’’gooolll ’’ diye bağırmaya. Anem dayanamadı tabii ki.
-Ne oldu? Niçin bağırıyorsun.
-Gol oldu anne gol oldu?
-Kime bol oldu?
-Bol değil, gol oldu. Bizimkiler attı bir tane

‘’Değerli seyirciler. Hakem golü vermedi. Ofsayt düdüğü çaldı’’

-Yuh be hakem. Gözüne gözlük. Bal gibi de goldü.
-Niye kızdın anlamadım ki.
-Hakem golü yedi ona kızdım.
-Zıkkımın kökünü yesin. Namussuzlar o kadar maaş alıyorlar gözleri doymuyor daha.
-Hayırdır anne sen kime kızıyorsun?
-Kime olacak? Hakimlere kızıyorum. O kadar maaş alıyorlar. Hala gözleri zavallı çıplak vatandaşların malında mülkünde. Golünü yiyorlar utanmadan. Hakket Gol ne?
-Yok anne hakim değil hakem. Hakimin maçın içinde ne işi var? Gole gelince: Top o iki direğin arasından geçerse ona gol deniliyor.
-Eee geçti ama.
-Geçti geçmesine ama hakem ofsayt dedi.
-Şimdi anlamadım ki hakimin, bu Sait’e garezi mi var?
-Ya ne Sait’i anne. Taktın Sait’e
-Ben ne takacam ya…Hakem taktı. İkide birde hop Sait deyip duruyor.

Maç devam ediyor bu arada. ‘’ Evet değerli seyirciler top şu anda Sarı Fare Kroyf’un ayaklarında’’

-Sami oğlum sahaya fare mi girmiş?. Hani nerde ben göremiyorum.
-Yok anne sahaya fare filan girdiği yok. ’’Sarı Fare’’ o futbolculardan birinin lakabı. Asıl adı Kuruyuf.
-Aaa bak onlarda da Müslüman varmış.
-Ne müslümanı ya?
-Adamın adı Kuru Yusuf demedin mi?
-Yok anne…Kuru Yusuf değil. Kuruyuf. Adam Hollandalı.
-Sen Almanları tutuyorsun değil mi?
-Elbette yani.

-Ayyyy..Ayyy…Ayyy…Zavallı adamı bak nasıl tekmeledi. Gözün çıksın e mi? Ayakların kırılsın da bir daha tekme atamaz ol…Of evladım benim off…Bak nasıl da acı içinde kıvranıyor zavallım. Ayağı kırıldı galiba?
-Ya anne görmüyor musun adam numara yapıyor. Hakem penaltı versin diye yere attı kendisini.
-Penaltı ne?
‘’Aha da ayvayı yedik. Gel de anlat?’’
-Ceza sahası içinde dokuz kusurlu hareketten birisini yaparsan hakem penaltı veriyor. Topu hani şu kaleye yakın nokta var ya işte oraya koyuyorlar. Oradan atış yapılıyor’’

‘’Sayın seyirciler hakem penaltı noktasını gösterdi. Kroyf atışı yapmak üzere topu penaltı noktasına koydu…Bütün gözler onda’’

-Ya bu kadar da olmaz. Bu hakem resmen ib…
-Allah Allah…Tanıyor musun hakemi?
-Yooo nereden tanıyacağım.
-İb..diyorsun da. Nereden biliyorsun ki.
-Ağız alışkanlığı. Böyle yanlış kararlar veren hakemlere genelde denir.

‘’ Kroyf vurdu …Top auta gitti sayın seyirciler.’’

-Oooo sahada dut ağacı da varmış baksana.
-Ne dutu ne ağacı?
-Baksana top duta gitmiş.
-Dut değil anne aut..Yani top dışarı çıktı.
-Hımmm anladım. Yani şimdi topu elle oyuna sokacaklar.
‘’Of yaa..Offf…’’
-Ya ben bir şeyi daha anlamadım.
-Neyi anlamadın ?
-Hollandalı, niçin Alman kalesine top atıyor?
-Ya ne olacaktı peki?
-Her kes gitsin kendi kalesine atsın. Ayıp değil mi el alemin kalesinden içeri top sokacağım diye uğraşıyorlar. Haksızlık bu. Ne biçim oyunmuş bu maç dediğiniz şey.
-Anneee mutfaktan bir yanık kokusu geliyor. Ocakta ya da fırında bir şey unutmuş olmayasın.
-Yooo kapattıydım ama bir bakayım. Senin burnun iyi koku alır. Kalkmışken bir kahve yapayım mı? İçer misin?
‘’Hiç içmez miyim. En az beş dakika yalnız başına maç seyredeceğim. Kim istemez.’’
-İçerim anne

Beş dakika kadar tek başına seyrettim maçı. Sonra elinde kahve tepsisi ve kahvelerle geldi yine.

-Nasıl gidiyor? Taç filan oldu mu?
-Ooooo hem de nasıl…Bir sürü taç oldu.
-Tüh…Ben kaçırdım desene.
-Üzülme yine olur. Daha yarım saat var maçın bitmesine. Daha nice taçlar, fauller, kornerler olur…
-Faul ne?
-Maç oynanırken çok konuşmak fauldür mesela. Cezası vardır.
-Tabii ki konuşmasınlar da önlerindeki işe baksınlar. Maç yaparken konuşana ben de olsam ceza veririm.
-Haklısın anne. Maç oynanırken de seyredilirken de konuşmak yasaktır aslında.
-Evet ya değil mi? Bak o seyredenler de bağırıp duruyorlar. Onlar da susmalı aslında.
‘Ah anne ah. Kinaye denilen edebi sanattan biraz anlasan’’

‘’Değerli seyirciler top Bekenbaver’in ayaklarında şu anda. Bekenbaver vurdu Goooollll Gooolll…Gooollll’’

Ben fırladım yerimden Gooolll diye lakin annem atıldı.
-O gol değil bi kere hop Sait.
-Ya ne ofsaytı anne baksana buz gibi gol.

‘ ’Değerli seyirciler yan hakem ofsayt bayrağını kaldırdı ve hakem ofsaytı verdi ‘’

-Yuh ulan hakem…Satılmış namussuz.
-Ne oldu oğlum niçin kızdın yine?
-Ya hakem ofsayt verdi .
-Ben demiştim sana hop Sait diye değil mi?
-Ya anne şurada hayatında ilk defa bir maç seyrettin; birden futbol otoritesi oldun yani. Nereden bildin ki ofsayt olduğunu.
-Anneler bilir. Bunu hiç bir zaman aklından çıkarma.

Gerçekten de ister öz, ister üvey olsun anne annedir ve anneler mutlaka bilir. Konu futbol olsa bile…