" Hani her ağladığımda omuzunda olacaktı başım. Koca koca adımlarla gelecek, küçücük adımlarla gidecektin hani..." dendiğine,

" ....o çiçekçiyle."
Bilinen bir çiçekçi ve daha önce çiçek göndermiş biri olduğuna göre derin bir sevgi ya da dostluğa sitemin son derece nâif bir şekilde dillenmesi vardı satır aralarında.

Çocukluktan başlayan bir milâd ile...

Eyvallah!

Sevginin sıcaklığını içinde duyan herkes, omuzunda sevdiğinin gölgelerini taşıyormuş anladım...
Benim için ezberlenmiş repliklerin dışındasın...
Şiârın gün gibi aşikârken, körebe oynamayı istemek niye?.....Seçkileri hak eden bir kaleme, insana en çok yakışan duyguyu geceme kattığı için teşekkür ederim...

" Anlamak için önkoşuldur sevmek unutma."


bu s/özü unutmamak dileği ile
ki
herşeyin başı anlamak, sevmek bir de sağlık...


Var ol güzel gözlü şaire,
sevgimle

Yazımı okuyan tüm üyelerimize sevgimle...
Ziyadesiyle mutlu oldum hem seçkide olmasına, hem beğenilmesine...
Nice yazılar yazmak nasip eder inşaallah Mevlâm...

Günün yazısı olmayı fazlasıyla hak eden mükemmel bir yazı okudum. Ellerine, gönlüne sağlık.

Selam ve sevgilerimle.

duyguları ifade edişiniz mükemmel..
her zaman ki gibi..
çok çok tebrikler..
selamlar.

Ah Seçilll, nasıl bir yazı idi böyle aklımı başımdan aldın....

Her cümle bir diğerinden değerli idi
müthiş bir duygu yumağı

ne desem az geleceği için, sadece şahanesin diyorum...... çokk sevgimle canım canım...

Okudum, ama yorum yazmaya zaman bulamadım.

Önce çookk güzel bir yazı olduğunu söylemek isti/yorum. Sonra seçkimize teşekkür etmek isti/yorum.

Sonra ( iyi ki böyle bir insan doğurmuş diye ) annene teşekkür etmek isti/yorum.

En son; iyi ki bizimlesin demek isti/yorum.


Başarılarının devamını bekli/yorum.

SEVGİMLE.

Bu sitede daha fazla vakit geçirdikçe ve böylesi güzel yazılar okudukça senelerdir yazılı anlatıda şiiri ön planda tutan ön yargım da kırılmaya başladı.

Mükemmel bir yazı demekle kalmamayı tercih ediyorum, çünkü tıpkı bu yazı gibi bazı yazılar ve şiirler okuyucunun buradan kendine neler aldığını, bu sayfadan hayatının nerelerine gittiğini duymayı fazlasıyla hak ediyor.

İnsan bu dünyada kırıldıkça ki bu kırılmaya sebep olan en sevdikleriyse kendini daha savunmasız hissediyor, seni kıran biriyle savaşamamak ona aynı kötülükle karşılık verememek yenilgilerin en büyüğü ve çoğu zaman bu yenilgilerle yaralanırız biz.
Yenildikçe yaralarımız büyür, yalarımız büyüdükçe büyürüz ve o zamanlar en çok çocukluğumuza sığınırız. Aşınmamış kalplere, güzel ağaçlara, saçlarımızı okşayan ılık rüzgarlara, bahar kokularına...Annemize. (Ben hep annemde bunun için mi o büyük hüznü gördüm bilmiyorum, sanki her şeyi biliyordu, sanki büyüdükçe yaralanacağımı, bu dünyada tek, savunmasız kalacağımı, en sevdiklerim tarafından kırılacağımı düşündükçe ağlıyordu annem, gizli gizli...)

Yazıdaki o kırılgan, o sitemini, öfkesini bile dile getirirken buna sebep olanı çok kırmamaya özen gösteren dil beni o kadar fazla etkiledi ki... Yazanın şimdi, çocukluğundaki o mor leylak kokusuyla, göğü ve ağaçları gördüğü odasında uyanmasını dilerdim.

Ama bazı şeyleri bilmek, dünyanın en büyük ızdırabı. Bazı yaralar kabuk bağladıkça içe doğru büyür.

İçe doğru büyüyen yaralarımızın,
anneannelerimizin saf dualarıyla durması dileğimle.

Teşekkürler bu güzel yazı için.

çok çok güzel, çok etkileyici bir yazı okudum

Çünkü sen;
Benim için ezberlenmiş repliklerin dışındasın...


Farklı, şiirsel ve şerbetsi bir anlatım. Güne yakışan eseri ve yazarımızı canı gönülden kutluyorum

Sayglarımla

Güne yakışan harika bir yazıydı...

Kutluyorum değerli kalemini yazan şaheser yüreğini,

Sevgilerimle,

Nasıl da dillenmiş hayal kırıkları, yüreğe batıyorlar.
İstanbul saklasın seni...
Gönülden tebrikler sevgili SNKY.

Güzel ve duyguluydu...

Tebrikler...

YÜREĞİNE SEVGİLERİMİ YOLLUYOR SENİ GÖNÜLDEN ALKIŞLIYORUM... CAN HARİKASIN YİNE... BU ARA YAZINI PAYLAŞMAK İÇİN KOPYALADIM HABERİN OLSUN..

Eskilerimiz ; '' sevmeyi bilmeyen gönülde hayır olmadığı gibi , ağlamayı bilmeyen gözde de hayır yoktur .'' derken , ne de güzel söylemişler ...Ah ! Ah !..İlimleri olmasa da , cevherin kadri kıymetini bilen irfan sahibi o eskilerimize selamlar olsun !..

Sevdadan , şefkat ve merhametten haberdardılar ... Darulemandılar... Kanadı kırık serçe kuşu gibi kendilerine doğru koştuğumuzda , sığınak yeri gibiydi gönülleri ... Yaslandığımızda ; sükûn bulup , uyuyuverdiğimiz dağlar gibiydi omuzları ... Gönül sarrafıydılar ...

Peki ya sevdamız , sevdalılarımız !.. Onlar da başka bir vefalıydı ... Ya şimdi ?..

Harf yerine inciler düşüren nazenin kaleminiz , sürüklediği duygu kasırgalarında , bunları terennim ettirdi bendenize efendim !.. Lütfen kabul buyurun !..

En kalbi saygılarım ve tebriklerimle ...

"Dibine vurduğumda hayatın, tutamıyorsan ellerimden sıkıca ne demeli sana bilmem ki?
Hani her ağladığımda omuzunda olacaktı başım.Koca koca adımlarla gelecek, küçücük adımlarla gidecektin hani mücbir sebeplerle..."

Ne güzel de dedin. Tam bu gibi durumlarda olacak o çok önemsediğimiz kişi yanımızda ki, kalbimizin çarptırmasının bir anlamı olsun. Hayata bakışımız değişin ve endişe silinip, kocaman bir gülümseme gelsin yüzümüze de...

Anaaaaaa! Ben bu yazıyı nasıl kaçırmışım yâ hu:)
Üstelik bildiri de geliyor, neyse bağışla kardeşim geç kaldım.
Çok güzeldi, sonlara doğru ve özellikle finalde onikiden vurdu.
Başarını kutlarım güzel yürekli kardeşim.
Selam ve sevgimle.

“Yok başka çare, rüzgarla konuşmalı, yağmurda ıslanmalıyım” diyorum…


yürekten tebrikler, bende diyorum yok başka çare .............sevgiyle kalın

Güne gelen yazınızı kalbindeki güzellikleri okutan seni teprik edeyorum sevgi ve saygılarımla..

Çok güzel,okunmaya değerdi.kutluyorum sizi iyi kalem...

Yazını gördüm de siteye öyle giriş yaptım. Neden bilmiyorum ama kalabalık geliyor bu aralar bana her şey. Bu kalabalığın içinde görünmem diye belki de.

Gülümse...

Gönlümün birincisinin güne gelmesi beni çok mutlu etti, tebrikler Seçil kardeşim.
Yeni paylaşımlarda buluşmak dileklerimle, selam ve sevgiler.

Bugün defalarca okudum yazını ama saat 00:00' ı göstermeden yorum düşmedim; düşmek istemedim. Bekledim. Anasayfayı süslemeliydi çünkü bu yazı. Ne mutlu ki oldu.

Her okuduğumda aynı etkiyi veren, son derece özenli, nitelikli ve estetik bir yazı her yönüyle...

Sesini duydum her bir satırda... Harf harf akıttın içime ruhunu... Çok güzeldi çok...

***

Ve son olarak, ''Asla vazgeçme! Hep iyi kalpli ol!''

Öptüm o ışık kalbinden can kadınım.

İnsan o kadar çok biriktirir ki bazen içinde,çoğalanlarla başa çıkmak patlamayla gerçekleşir ancak...

"Anladım sonu yok yalnızlığın, hergün çoğalacak
Herzaman böyle miydi bilmiyorum
Sanki dokunulmazdı çocukken ağlamak
Alışır her insan alışır zamanla kırılıp incinmeye
Çünkü olağan yıkılıp yıkılıp yeniden ayağa kalkmak
Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte
Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbette
Bekliyorum bekliyorum bekliyorum
Hadi gelin üstüme korkmuyorum

Bulutlar yüklü hayatı hayata üstümüze hasret
Yokluğunla ben başbaşayız nihayet"


Duygu yoğunluğunda bu şarkıyı anımsadım/Tebrikle
ve de Sevgiyle

Çok güzel bir yazı..yüreğiniz ilhamla dolsun.Kaleminiz daim olsun efendim.Saygılarımla.

(.

ellerime taş kınası yakmak istiyorum sevgili seçil
sonra güneşe uzatıp kurutmak üşümüşlüğü.


ah canım ne çok yağdın lapa lapa böyle

mevsim zaten kış bir de bu damlacıklar

pul pul buz tuttu göz uçlarım

donduk güzeldaşım

derin ve duygulu


günün seçkisi

sevgimle....

Söylenecek Ne Kalmış ki Yoruma yazalım... şiir tadında, harika bir anlatımdı..

saygıyla,

Ağzımızda birikin sözcükler yüreğimizde küflenmeye yüz tuttuğu zamandır ölümün duvağında kınalı ağıtlar yaktığımız anlar!...

İşte bu yüzdendir martıların gözlerinde saklanan perilerin kelimelere sığınan bakir hıçkırıklarındaki ıslaklığın nedeni...

Görülmemiş hesaplar yakılmamış gemilerin güvertesini temizler ...

Bu kargaşada ya boğulmaktır çare ya da sıkı sıkı sarılıp biz olmaktır!....

Tebrikler güzel insan...

Kırıldığında coşkunun kanadı işkence gibidir yaşam nefessiz kalınır bunu kendimden bilirim...ve ben de öyle zamanlarda hep çocukluğumun özlemine kaçarım sorarım sorgularım bu böylece geceler boyu sürer bitmez sorgularım taki silkinip kendime gelip sevişircesine karşılayana dek doğan güneşi ve o güneş ki işkence gibi geçen gecelerimin ardında nelere baskın gelmez ki;yeniden tutun durur beni kırık yanlarımdan yaşama
Yeniden alırım umudu yanıma...

Ve
Umut yaşamın katalizörüdür sevgili şair kim bilir belki de yarın payına güneş düşecek ve gamzen de iyimser bir gül açtıracak baharlara inat kim bilir...

Soran sorgulayan çok güzel bir dökülüş tü yazı hep bir sonraki paragrafı merak içinde okuyarak bir çırpıda su gibi aktı...

Tebrik ederim
Emeğine
Yüreğine sağlık
Dostlukla....

kesinlikle çok etkileyici bir üsupla yazılmış ve oldukça iyi anlatılmış bir iç ses
dillendirmesi diyebilirim...


ve geniş bir zamanda daha derin incelemeye değer dedim. duyguların sıcak tandansını hissettim okurken.
abartmadığımı bilirsin az çok burada okuduğum iyi yazılardan biriydi duygu aktarımı olarak...

ve duygu aktarımı bu işin özüdür aslı... kurgulama ve uygulama olarak ikye ayrılır. birincisi bilmekle alâkalıdır ikincisi ise uygulamak, göstermekle.
kim nasıl ne hissederse hissetsin beni ve kimseyi ilgilendirmez yazdığında. ama bana anlattığında ilgilenmeliyim
kendi gözlerimle ama başka bir ruhla dalmalıyım içine yazılan her neyse. o umurumda bile değil hali bir meraka bir zevke dönüştürmeli
tema ne ise belki hüzzün belki açk ya da özlem ya da her neyse akmalı içime ılık ılık. şimdiki gibi.


her şeye rağmen tüm olumsuzluklarına rağmen güzel hayat. ve iki gong arası bir şey yaşadığımız. ve o gongun ne zaman ne şekilde
çalacağını da bilmiyoruz üstelik.tek bildiğimiz bir gün çalacağı. bence asıl boşluk o iki satır arasını iyi dolduramamaktır.
hep deriz zamana en iyi ilaçtır diye. ve bana biraz saçma gelir ya da eksik! aslında bizler zayıf ya da kötü birer hasta mıyızdır yoksa!
yoksa o ilaca ne gerek var ! ve şöyle bakmalıyız belki hayata; bu bir tarla ve bir müddetliğine bize verilmiş!
ve her ne olursa biz bu tarlayı sevgiyle ve umutla ekmeliyiz...

çünkü ne tecelli bize ait ne de o gonga vuran tokmak! ve düşünmeliyiz olgun başakların önce düşmesini beklerken, arada nice yemyeşil filizler
öpmüştür mihrabı! ve sımsıkı bir ilencimiz olmalı hayata buna uğraş vermeli bilenmeliyiz olduğunca.

öyle ya kimse iyi gözle bakmaz dilencilere! eğilip büğülmek faydasızdır değil mi? öyleyse dimdik çakı gibi durmalı hayatın karşısında.
ürün de bizim değil aslında hasatta!

yazının adı ''coşkumun kanadını kırana''... böylesi bir yazı yazdırmasından başka güçlü biri değil o her kimse. hani çok değer verdiklerimize kullanırız ya
''hayatım'' sıfatını. ve bazılarına iki beden büyük gelir eğer küflenmiş bir izse bıraktığı...



etkileyici ve okunası yazın için teşekkürler arkadaşım.

Son kullanma tarihi geçmiş bir mutluluk gönderme bana sakın o çiçekçiyle.
Nasıl cümleler bunlar böyle!
Size çiçek gönderenler değil de sizin için bahçesine çiçek dikenler olsun hayatınızda inşallah.
Selamlar.

Her başım sıkıştığında veya üzüldüğümde çocukluğuma iltica etmek istiyorum biliyor musun?Annem o mor leylak kokusuyla sarılsın, öpsün diye saçlarıma herhalde, babam hep şımartsın diye beni aldığı bebeklerle.,,

KALEMİN MUHTEŞEMLİĞİYDİ,,,SÜPER,,

Duygu seliydi canım. Müthişsin. Kutluyorum güzel anlatımını. Sevgilerimle.

Her satırı yüreğimi titreten bir anlatım, ağlamak istiyorum, gözlerim dolu dolu.Bu duygu sağnağında yazacaklarımı sıralayamamaktan endişem.
İnsanız kırılganız, yine de kim olursa olsun bizi incitmelerine izin vermemek elimizde.İpek böceği kozasında saklarız duygularımızı, biz istemezsek kimse erişemez.
Çok güzeldi Seçil kardeşim, harika bir anlatım.
Ondan yüksek puan olmadığı için on puan, benim günümün birincisi.
Selam , sevgi ve iyi dileklerim sizin için.

Olsun be üzülme her kim ki o kanadı kırmak için yola çıkmıştır ..biz oluruz karşısında bir sürü sevgi kelebeği kuşatır kanatlarını yeniden .

Olsun be üzülme ...can suyum deli kadın'm

etkileyici zefkle okudum tebrıkler saygılar

Nasıl bir yorum yapacağımı şaşırdım ki duygularımı ifade etme özrüm var zaten,affola..
Söylemek istediğim harika bir keder anlatımı...Hele böyle kedere batmışken kaybolası geliyor insanın her bir sözcükte...

Çocukluğuma iltica etmek istiyorum ben de...
Ve değerli kalemi tebrik ediyorum...

Sevgilerimle
(yüreğinize iyi bakın)

Son cümleye on üzeri on :)

Geri kalan kısma 10...Duygusal bir yazı. Kelimelerde bu yönde seçilmiş, estetik bir anlatım. Kedere şiir giydirmiş yazar.

Yazmaya devam.

Tebrikler Seçil.

Sevgiler...