KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1501 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Bana çocukluğumu Geri Verin!
çocukluğumuzu yaşayamadık
Gülerek oynayamadık
Tek oyuncağımız vardı
Karpuz kabuklarından,
Araba yapardık.
Saklambaç oynardık.
Karda kayar,
Üzerimiz ıslanır,
Gelirdik.
Bir sürü dayak yerdik.
Soğuktan üşür,
Tir tir titrerdik.
Bana çocukluğumu,
Geri verin.
Annem yine azarlasın.
Çıkıp kabirden gelsin,
İki tokat fazla atsın.
Ama yanımda olsun.
Bana çocukluğumu geri verin.
Furkan Evren Nezir
YORUMLAR
Gidenler geri gelse...
—tüm ölümlülerin ihtiyacı onlar için ağlamak değil,
onlar için dua etmek olsa gerek…
ölüme dair ilk acıyı,
henüz ölümü tanımlayamayacak bir yaştayken,
anneannem ölünce tanımıştım.
ne de çok ağlamıştım!
kimdi anneannem?
mezarlığı nerede?
bütün ölümler zaman aşımına uğruyor.
her yaşayan insan,
her ölen insanı unutmak zorunda
kural bu…
bu nankör duygular bana mahsus olamaz…
ANNENİZ, NUR İÇİNDE ATSIN. SAYGIYLA
.
kemnur tarafından 12/29/2011 2:48:24 PM zamanında düzenlenmiştir.
Furkan Evren Nezir
