BİZ BU HALLERE Mİ DÜŞECEKTİK?

• 21 Aralık 2011 Çarşamba 02:16:33

Bir kaç gündür bu sitede yazan iki vatandaş olarak ( Ben ve sitenim kemnur’u Kemal Paracıkoğlu ) Niçin Akılcılık ve bilimsellik diye yırtınıyoruz? En azından ben kendi sebeplerimi anlatacağım...Sanırım Kemal’in sebepleri de aynıdır...

O ekonomiden dalmış olaya...Onun branşı ekonomi...Ben de Tarihten daldım. Eh benim branşım da Tarih...

KonuYa başlamadan önce şu yukarıdaki resmi açıklayalım...O Kanije Kahramanı Tiryaki Hasan Paşanın temsili resmi.

Konu başlığı olan sözün sahibi yani.

Kanije de yaptığı eşsiz müdafaa sonucunda kendisine sadrazamlık makamı verilince ’ Padişahım...Sizin atalarınız, değil bir kale savunması yapan, kale feth eden komutanına bile vermezdi sadrazamlığı.. Bu makama ancak ülkeler feth edenler layık görülürdü...Biz bu hallere mi düştük şimdi ’ diye ağlayan Tiryaki Hasan Paşa...

Şimdi konuya geçebiliriz:

İki gündür Osmanlı Devleti ve onun padişahları hakkında yazıyorum...Bu gün de yaklaşık altı yüz yıl süren bu koca imparatorluğun niçin yıkıldığını dilim döndüğü kadarıyla anlatmaya çalışacağım.

Aslında sebep tek cümleyle ifade edilebilir: ’Akılcılık ve bilimsellikten uzaklaşma ’

Zaten yazıyı okudukça meramımı anlayacaksınız.

E başlayalım o zaman.

I. Murat dönemi:

I. Murat’ın oğlu Bayezıt ( Yani Yıldırım ) Mektebe başlar. Bir gün mektepte hocası Bayezıt’a tokat atar. O da babası Murat’a hocayı şikayet eder. ’ Bir sultan oğluna tokat atmak neymiş göster ona’ der. I. Murat, Hoca’ya ( Molla Fenari idi yanlış hatırlamıyorsam ) Haber gönderir. Mektebe geleciğini ve gerekeni yapmasını belirtir. Ertesi gün mektebe geldiklerinde daha padişah ’ sen benim oğluma’ der demez hoca padişa da basar sopayı...Bunun üzerin padişah: Oğlum Hoca yaman çıktı Sultan multan dinlemiyor..En yisi sen edebinle okumana devam et yoksa zararın bana da dokunacak’ der.

Yıldırım Bayezıt Dönemi:

Niğbolu seferinden döner dönmez Bursa Kadısı Molla Fenari Efendi çağırır huzuruna Padişahı...Bir Rum şikayet etmiştir çünkü padişahı...Konu uzun detaylarına girmeyeceğim...Padişah Kadıdan gelen haberciye ’ Söyle hocama seferden geldim çok yorgunum. Bir kaç gün sonra uğrarım’ der...Bu cevabı alan Kadı Efendi hemen kadılık mührünü bir keseye koyar ve padişaha geri yollar...Elçiye de ’ Bunu sultana ver ve de ki: Kadı Efendi senin gibi bir zalimin kadılığını yapamayacağını söyledi...Ona de ki adalette bekleme de olmaz bekletme de... Bu mührü götür sultanın suratına at.

Kanuni Sultan Süleyman:

Topkapı sarayının bahçesine diktirdiği fidanları karınca sarması üzerine onları öldürüp yok etmeye karar verir ama yine de sorması lazımdır şeyhül islamına. Sorar da bir beyit yazarak:

Dırahtı ( ağacı ) eğer sararsa karınca.
Günah var mı karıncayı kırınca?

Şeyhül islam Ebu Suut efendi altında kalır mı bu beyitin? O da cevabını yazar bir beyitle:

Yarın Hakk’ın divanına varınca.
Süleyman’dan hakkın alır karınca..

Sıkı mı artık o karıncayı kırmak? Süleyman değil de feriştahı ol istersen.

Fakat zaman içinde pek çok şey değişir... Adaletin hep doğru tartan terazisinde kantarın topuzu kaçar..Bakın o zaman ne olur...Neler olur.

Kısa bir skeç yapalım:

Oyuncular: Padişah IV. Mehmet ( Avcı olan ), Şeyhül İslam Sunî Zade Mehmet Efendi, Sadrazam Köprülü zade Fazıl Ahmet Paşa.
Mekan: Topkapı Sarayı
Sahnede önce Padişah ve şeyhülislam vardır.

Padişah: - Hocam sence sadrazam Köprülü Mehmet Paşa merhum nasıl bir insandı...Malum oğlunu da sadrazma yaptık.
Şayhül İslam - Padişahım cok zalim bir insandı merhum...Haksız yere Anadolu’da bir sürü masum, günahsız insanı öldürdü.

Tam bu laf üzerine Fazıl Ahmet Paşa içeri girer.

Fazıl Ahmet Paşa - Dediklerini duydum şeyhül islam efendi. Babam çok katliamlar yapmış...İyi de bu katliamları yapması için sen fetva vermedin mi? Sen dinen caizdir demedin mi?
Seyhül islam: - Evet ben fetva verdim ama ne yapayım babanın şerrinden korktum.
Fazıl Ahmet Paşa: - Bre mel’un Allahtan korkmadın da babamdan mı korktun?

Biraz geri saralım...

Padişah İbrahim Dönemi: Yani IV Mehmet’in babası.

Sadrazam Tezkereci Ahmet Paşa bir yeniçeri ayaklanması sonucunda linç edilererek öldürürlür...Neden, niçin orası o kadar önemli değil...Önemli olan adamcağızın öldürüldükten sonra başına gelenler...Şimdi diyeceksiniz ki ölmüş gitmiş işte daha ne gelebilir ki başına...Öyle şeyler gelir ki aklınız şaşar...Bilimden uzaklaşmanın daha doğrusu cehaletin neler yaptırabileceğini görürüsünüz.

Evet...Tezkereci Ahmet Paşa linç edilerek öldürüldükten sonra bu zavallının çok şişman olan cesedi ’ İnsan yağı mafsal ağrılarına iyi geliyormuş’ gibi bir bilim şahaseri !! buluş yüzünden parça parça edilir...Hatta cam parçalarıyla bile bu cesetten parçalar koparılır..Cesedin her bir parçası kapanın elinde kalır...Böylece Tezkereci Ahmet Paşa öldükten sonra yeni bir ünvana kavuşur: ’ Hezarpare Ahmet Paşa ’ Yani Bin Parça Ahmet Paşa...

Sultan İbrahim’in çok uzun süre çocuğu olmaz...Annesi Kösem Sultan bir sürü hekim ilaç vesaireden sonra bir Hoca ! bulur...Tarihimize Cinci Hoca olarak giren bu adam Sarayı soyup soğana cevirir...Gerçi sonunda İbrahim’in bir çocuğu olur ( IV. Mehmet ) ama bunun Cinci Hocayla bir ilgisi elbette yoktur...Olsa bile onun üflemeleri değil kullanılan ilaçların ve Yüce Yaratanın takdiriyledir her şey...Her neyse...Bu Cinci Hoca daha sonra IV. Mehmet tarafından idam ettirilir...Adamın sağa sola sakladığı serveti ortaya çıkarılınca ise dudak uçuklatan bir rakamla karşılaşılır. Osmanlı Bütçesi 28 Milyon akçe ile bağlanmış; Cinci Hoca’nın hortumladığı servet ise 24 Milyon akçedir.

Yavaş yavaş netleşiyor mu Koca bir imparatorluğun yılılış sebepleri.?.. Ama durun bitmedi...Bir iki örnek daha vereyim:

III. Mustafa Dönemi...

Osmanlı Devleti her gün daha kötüye gitmektedir... Padişah III. Mustafa oldukça bunalır ve çağdaşı Prusya Kralı II. Frederik’e bir mektup yazarak kendisinin de onun gibi başarılı işler yapabilmesi için, kendisine geleceği önceden haber veren üç müneccim ( Kahin ) Göndermesini ister...Bunun üzerine Kral Frederik Padişah’ın elçisi Ahmet Resmî Efendi ile gönderdiği cevabi mektubunda şunları yazar: ’ Aziz dostum Osmanlı Padişahı... Bende müneccim filan yok...Müneccim yerine sana üç nasihat gönderiyorum...Eğer bunları yaparsan sen de başarılı bir sultan olursun 1- Hazineni dolu tut 2- Ordun her an savaşa hazır olsun 3- Bol bol tarih oku ’

Bir zamanlar Fatih’in kurduğu Sahn-ı Seman ve Kanuni’nin kurduğu Süleymaniye medreselerinde Avrupa ülkelerinden aristokratların çocuklarının ders alabilmek için sadrazam ( Dikkat edin padişah değil ) kapılarında dilencilik yapan Avrupa’lıdan, III. Mustafa dönemine geldiğimizde müneccim istemek ne kadar acıdır değil mi? Topu icat ederek İstanbul’u onun sayesinde feth eden bir neslin evlatlarının daha sonra ’tüfek icad oldu mertlik bozuldu’ diye türküler yakması??? Yani topu sen icat ediyorsun ama tüfeği Avrupa’lılar...

Son örneği de yıkılışın dış sebeplerinden verelim...Bu devlet sadece iç etkilerle yıkılmadı ya...Dış etkiler de var.

I. Mahmut dönemi: Sene 1821.

Fener Rum Patriği Gregorius’un Rus Çarına yazdığı mektuptan bazı bölümler.

" Türkler’i maddeten ezmek ve yıkmak mümkün değildir. Türkler Müslüman oldukları için çok sabırlı ve mukavemetlidir .Gayet mağrurdurlar ve izzet-i iman sahibidirler .Bu hasletleri ,dinlerine bağlılıklarından kadere rıza göstermelerinden ,ananelerinin kuvvetinden ,padişahlarına (Devlet adamlarına, büyüklerine) olan itaat duygularından gelmektedir.

Türkler zekidirler( Bunu elin gavuru bile anlamış da bizim gavurlara nasıl anlatacağız? ) ve kendilerini müspet yolda sevk ve idare edecek reislere sahip oldukları müddetçe de çalışkandırlar. Onların bütün meziyetleri ,hatta kahramanlık ve şecaat duyguları da ananelerine olan bağlılıklarından ,ahlaklarının sağlamlığından gelmektedir. Türkler’de evvela itaat duygusunu kırmak ve manevi bağlarını parçalamak ,dini sağlamlığını zayıflatmak icap eder. Bunun da en kısa yolu ,milli geleneklerine ve maneviyatlarına uymayan harici fikirler ve hareketlere alıştırmaktır.

Maneviyatları sarsıldığı gün Türkler’in kendilerinden şeklen çok güçlü ,kalabalık kuvvetler önünde zafere götüren asıl kuvvetleri sarsılacak ve maddi vasıtaların üstünlüğü ile yıkmak mümkün olabilecektir. Bu sebeple Osmanlı Devleti’ni tasfiye için mücerred olarak harp meydanlarındaki zaferler kafi değildir. Yapılacak olan; Türkler’e bir şey hissettirmeden ,bünyelerindeki tahribatı tamamlamaktır.

Bu mektup yakalanır ve Patrik Fener Rum Patrikhanesinin bir kapısına asılarak idam edilir...( Hani şu hâla kapalı olan kapı )

Bir de Atatürk’ten bir anı ile noktalıyalım bu konuyu

Kurtuluş Savaşı kazanılmış ve Cumhuriyet de ilen edilmiştir..Atatürk Çankaya Köşkündedir.

Bir gün yaveri ve yakın arkadaşı Nuri Conker bakar ki gecenin geç saatleri olduğu halde Atatürk’ün odasının ışığı yanmaktadır...Defalarca odanın önüne gelir gider o ışık hep yanmaktadır...Nihayet Sabah’a doğru dayanamaz ve kapıyı çalar...İçeri girdiğinde acayip bir manzara görür...Atatürkün masasının üzerinde bir kitap ve yine masasının üzerinde mendil haline getirilmiş bez parçalrı vardır...Merak eder ve sorar:

- Hayırdır Paşam...Rahatsız mısınız? Sabaha kadar ışığınız hiç sönmedi.
Cevap veriri Atatürk.
- Hayır Çocuk ( O’na hep çocuk diye hitap etmektedir ) Fransız İhtilali ile ilgili Fransızca bir Tarih kitabı buldum...Onu okuyordum.
-Paşam bu bezler ne peki?
- Onlar mı? Okurken zaman zaman gözlerim sulandığı için yatak çarşafını böyle perça parça kestim...Gözlerim sulandıkça bunlarla siliyorum...

Anlaşılmayan bir şey kaldı mı? Varsa mesaj yollayın, yorum yazın yine elimden geldiği, dilim döndüğü kadarıyla anlatmaya çalışayım...Merak etmeyin yorulmam ben Otuz iki senedir hiç yorulmadım zaten.