Hatmi Çiçeği ve Brezilya Kumsallarında Futbol

• 11 Aralık 2011 Pazar 13:55:11

Hatmi Çiçeği ve Brezilya Kumsallarında Futbol

Hatmi çiçeği... onların orda hatmigül çiçeği derlermiş. İçe doğru beyazdan pembeye dönüyor rengi. Bana gösteriyor. Ben bu çiçeği hiç duymamıştım. Şaşırıyor. Gülümsüyor. Keşke onun gibi gülebilsem. "Çocukken yapraklarını gözlerimizin üstüne yapıştırırdık, çok komik olurdu."

Beraber hatmigül çiçeğine dokunuyoruz. Yazık diyorum. Hayatta olduğu halde yaşayamayan ne çok insan var.

Ben bir gün gideceğim. O burada olur yine. Hatmigül çiçeklerinin yanında. Çünkü o bunu hak ediyor. Beyazı. Ve pembeyi. Hayalleri hep o kurar çünkü. Ben bozarım.

Bir kere arkadaşlarıma Brezilya kumsallarında futbol oynamayı hayal ettiğimi anlatmıştım. Uçsuz bucaksız kumların üstünde delirmişçesine bi topun peşinden koşmayı, tahta sopalardan yapılmış kalelere sıfır çizgisinden unutulmayacak goller atmayı… Kimse yorum yapmadı. Herkes gazozunu içmeye devam etti. "Saçma sapan" dedim. "Allah kahretsin!" dedim. İnsan hayallerine arkadaş arıyor biliyor musun? Olmayacağını bilse bile öylesine sıcak bi gülümseme… Ben ona hiç gülümseyemedim. Çünkü kurmaya başladığım her hayal gerçeğe çarpıp öldü ben çocukken.

Eğer beni hala unutmadıysan, beraber dokunduğumuz o hatmigül çiçeğine bir merhaba de. Brezilya kumsallarında delicesine futbol oynayan çocuklar ve hayatta olduğu halde yaşayamayan adamlar için.


Kıyıdaki Adam