KALEMİZE SAĞLIK....

Ortaokulda iken ben, feci bir kar yağmıştı. O zamanlar kar çok olurdu İstanbul'da. Beyoğlundan koşturarak ve kara bata çıkarak, Cihangir'e eve gidiyorum . Aynı senin yazdığın gibi sıkışmışım ki hem de nasıl. Eve nerdeyse kalmış 15 - 20 metre, ama ben daha fazla tutamadım kendimi. Yere, düşmüş gibi bir numarayla. yapıp, oturdum karın üzerine ve saldım kendimi.

Rahatlamıştım, rahatlamasına da, ç....in karı eriterek kendine yol açacağını, bunu görenlerin de işin aslını anlayacağınıhesaplayamamıştım. Yanımdan geçen bir ihtiyarın, dumanlar saçarak uzayıp giden oince çizgiye hayretle bakışını, bugün bile unutmam... :)

Çok eğlenceli ve güzel bir yazıydı.Her zaman öykülerinizi merakla bekliyorum.Yüregınıze, yazan ellerinize saglık.Saygılarımla...

Safinaz ablaya çıkış yolu kalmadı. İnsan kendi başına geldiğini düşünmeden edemiyor.
sonuç çare tükenmez oluyor. Bütün tuvaletler kapalı ya da kapatılmış .

Akıcı kaleminizi kutluyorum, selâm ve saygımla..

glenay tarafından 12/4/2011 4:05:15 PM zamanında düzenlenmiştir.

galiba her kesin başına..
bir kerede olsa..
safinaz ablanın başına gelen gelmiştir..
güldürdünüz..
bence safinaz ablada daha ne hikayeler vardır..
selamlar..

Esin Abla ve imamın oğlu konusundan Safinaz Abla konusun a çok ustaca bir yatay geçiş yapmışsın. Orası tamam da bu konunun başlığı bence müslüman evladı olmamalıydı. Ben olsam Safinaz ablam sıkıştı gibilerden bir başlık atardım. Konu o çünkü bu yazıda. İmam oğlu neredeyse unutulup gitti bile.

Her zamanki gibi zevkle okunan bir yazı. Kalemine kuvvet.

Selam ve saygılarımla.

Erbabım, iki öykü vardı; hatta üç olaylık bir iki öykü; ama tabi ki çok güzeldi! Son kısımlarda gülmemek elde değildi. İşte budur dedirten şekilde, 'sıkıştığım' zamanları yaşattı cümleler..:)

Hürmetle her daim..

evet bende gülümsedim güzel anlatımdı
aman rabbim kimseyi bu türlü sıkını vermesin ne zordur
saygılarımla