SEVDALAR DA YORULUR BİR GÜN

• 2 Aralık 2011 Cuma 23:05:46

Sevdalar da yorulur bir gün.
Dağların ardından .
Sessiz ve kimsesiz doğar ay.
Bir tren acılara ve karlara gömülür.
Yalnızlık ve hüzün.
O an kalbin değişmez türküsüdür...

Sevdalar da yorulur bir gün.
Zaman ağır ağır geçer derin sulardan.
Gemiler yorgun argın yanaşır limana.
Hayat terli ve yaralı sesiyle ağlar...

Sevdalar da yorulur bir gün.
Sessizlik çalar çanlarını .
Demir kapılar ardında.
Kır çiçekleri büker boynunu.
Sular ansızın tutuşup yanar...

Sevdalar da yorulur bir gün.
Gecikir türküsü şafağın.
Bir ceylan vurulur dağ başlarında.
Cinayet kuşkularıyla tutuklanır bir şiir.
Ve o saatlerde aşk.
Uzak sularda batık bir gemidir...