Yabancı Misafir

• 1 Aralık 2011 Perşembe 22:08:07

‘’ Ooo, senin anne meditasyon yapmak, sessiz ol biz. ‘’ diye usulca uyarıyor oğlumu misafirimiz. Oğlumun hafifçe gülüşünü işitiyorum, ‘’ Namaz kılıyor’’ diye açıklıyor bir yandan da yarı Türkçe bilen arkadaşına. Ben de nasıl namaz kılıyorsam(!) kulağım merakla onların konuşmalarında. Kendisi mucize gibi kızcağız, benim her hareketime neredeyse bir mucizelik yüklüyor. Kendisi mucize dediğim de şundan; hani insanda hiç sinir olmaz mı? Bunda yok. Bir insan devamlı nasıl gülümseyerek ve mutlu bakar? Bu öyle. Devam ediyor oğluma bir şeyler anlatmaya, benim kulak yine onlarda.

_ Çok para veriyor ben her ay, meditasyon gider mutlu ve sağlık olmak için ben. Bak senin anne ellerini kulaklara kaldırdı, (BAYANLAR GÖĞÜS HİZASINA KALDIRLAR ELLERİNİ BURADA BİR DİKkATSİZLİĞİM SÖZ KONUSU) orada çakraları açtı. Göğsünde eli koydu üstüne, enerji dengeledi. Başı yerde tuttu çok, tüm enerji akım düzenledi. Başlamadan önce yıkadı el yüz, kötüler aktı bedenden. Ben öğrendi hocamızdan meditasyon salonda hep böyle benzer hareketler. Sağlık olur, mutlu olur ama biraz para öder biz.

Namazım bitmiş, selâmı vermiştim.
_ Bizde beleş yavrum, biz isteriz Allah verir hepsini. Namaz bu namaz, dinimiz gereği yaparız. Müslümanlar kılar böyle.

_ Oğlun değil müsülüman?

Vay vay, bak elin kızından neler öğreniyorum, çocukluğundan beri namaz kılan oğlum bıraktı demek namazı, kızcağız görmediğine göre. Bir de müsülüman deyişi yok mu? Dizideki Hürrem’in ‘’Sülüman!’’ diye seslenişini hatırlatıyor, güldürüyor beni.

_ Oğlum sen kılmıyor musun namazını?

_ Anne, hiç namazı bıraktığımı gördün mü? Kimsenin yanında kılmadım, görmedi hiç, o yüzden öyle söylüyor.

Sonra zannedersem aynı açıklamayı İngilizce yaptı arkadaşına ki kız:
_ Okey, sen de müsülüman. Görseydim nasıl meditasyon, emm şey namaz yaptığını.

Çat pat İngilizce, Türkçe anlaşmaya çalışıyoruz evin içinde. Çevremde devamlı gülümseyen ve her an bir buluş yapmış gibi şaşkınlık ve hayranlık içinde bir yüz. Hatta deneme bile yapıyorum ‘’Yahu bu hiç sinirlenmez mi?’’ diyerek. ‘’Bakalım kızdırabilecek miyim?’’ diye düşünüp, sofrada kendi ısırdığım lokmayı uzattım bir gün. Tiksinir, yüzünü buruşturur, belki tepki gösterir diye. Ama yok, tam tersine ne dese beğenirsiniz?

_ Sen çok iyi anne, bilmek antibiyotik, bağışıklık. Benim anne ağzından çıkarır ekmek verir bebeğe. Bebek olur güçlü. Tükürük çok önemli sağlıkta.

Ohhh, tam bir fırsat daha bana. ‘’Bizde başka tükürük de var. Dua edip tükürmek.Bak şöyle’’ dedim, ellerimi açtım, yüzüne doğru dua okuyup ‘’ Tü, tü, tü ‘’ diye saldım yüzüne.

_ Sen benim için dua okumak, çok çok teşekkür etti ben.

Artık pes ettim tabi. Denedim, gördüm. Ülkesindekiler hepsi böyle değil elbette ama bu kız sakin, olumlu bakan, art niyetsiz bir kız işte. Temiz kalpli, her şeyi iyiye yoran, kusur aramayan ve devamlı ‘’Teşekkür anne, thank god’’ diyerek, dilinden teşekkür ve Allah’a şükran düşürmeyen sevimli biri. Kızın meditasyon dediği, anlattıklarına göre bizim namazdaki hareketlere tıpatıp benziyor. İyi de bu kız böyle başarılı, mutlu, hoşgörülü olmayı meditasyon ile başarmışsa, bizim kıldığımız namazlarda bir eksiğimiz var demek. Mutlaka bir iş var bunda. Müslüman olarak yıllarca namaz kılalım, şu kızın farkında olmadan yaşadığı ideal müslüman örneğine kavuşamayalım. Bu nasıl tezatlıktı böyle?

_ Daha detay anlatır mısın? Neler yapıyorsunuz siz meditasyona gidince?

_ Yes, biz önce inanmak kalpten bu bize iyi gelecek. Melekler bedenlerimizin çakralarını dua ile açacak. Hareketler hep faydalı egzersiz, yemek az yemek. Uyku az uyumak. Allah verdi her şey, çok şükür etmek. Ben önce kendi sağlık için iyi düşünmek, öfke kontrol eder ben hiç kin yok. Başkasına yardım çok var.

Anlatıyor anlatıyor. Sanki karşımda peygamberimizin hadislerini, emirlerini ezberlemiş biri var. Bana anlattıkları devamlı okuduğumuz veya dinlediğimiz hadisler, bize müslüman olarak emredilmiş kurallar. Epey dinledikten sonra dedim:

_ Sen müslüman olarak bize emredilenleri yapıyorsun, saydıkların hep bunlar çünkü. Bil ya da bilme, sen örnek bir müslümansın ve bizler de senin gibi olmalıyız aslında. Ben sana bizim Allah’a dualarımızı öğretsem, meditasyona para da ödemezsin, namazı da öğretirim, namaz kılarsın.

_ Ama nasıl olur? Her şeyimiz uymuyor ibadet. Biz gider kilise günah çıkarır, arınmak var.

_ Sen haftada bir kilise gitmek, günah çıkarmak. Bizde günde beş defa namaz af dilemek var. Günah varsa çıkar gider, temiz olmak biz. Günah yoksa sevap çoğalmak bizde.

Ben de onun konuşmasından etkilendiğimi fark ettim sonradan. Ama baktım böyle konuşunca daha çabuk anlıyor. Sözcüklerin peşine gelen eklerde de zorlanıyor hep. ‘’Kitap ile kitapçı’’ arasındaki farkı karşımızdaki kitapçının sahibini göstererek anlatmıştım. On beş gün kaldılar evimde. Müslümanlığı seçti. Benim için de yeni bir dünya keşfi gibi oldu, onun için de. Her gün bir dua çalıştık, namaz zaten alışkın olduğu hareketlerdi, sadece ne zaman nerede, hangi dua okunacak? Onları tarif ettim. Bunca güzel huylarına ilave bir de yüzüne nur geldi. O; herkesin fark edemediği, gönülden inanmışların yüzünden yansıyan ışık, aman bir güzellik, bir güzellik.

Hani ‘’Kuzguna yavrusu anka görünürmüş.’’ derler ya, öyle değil canım. Benim gelinim olacağı için değil.

2011
Müjgân Akyüz