KIRMIZI GÜLLER BÖLÜM 11

• 24 Kasım 2011 Perşembe 06:28:21

Müdürle beraber yemek salonuna indiler .
"Aferin kızım ilk sınavın iyi geçti;seni kutlarım ."
Yemeklerini alıp bir masaya oturdular.Hem sohbet ediyor, hem yemek yiyorlardı .Selma süreki sorular soruyor
"her şeyi iyice öğrenmeliyim" diyordu.
"Bak kızım, bu öğrenme azmin, var ya sana her kapıyı açacak ;yalnız çok çalışman lazım bunu bil."
"Biliyorum ve çok çalışacağım inanın ,çok çalışacağım."
Yemekten sonra yine odasına döndü .
Günleri iyi geçiyordu .Şubat tatili olmuş kardeşleri evde kah ders çalışıp kah dinlenerek günlerini geçiriyordu .Selma’ nın maaşı biraz artmıştı ama; yine de kıt kaanaat geçiniyorlardı .Biraz taksitleri vardı .Çocukların masrafı kalkmış;Hatta onlar bile harçlıklarından kalan ile eve ekmek alıyorlardı .
Selma yı en çok sevindiren kıyafet derdi olmaması ;yoksa burada eskilerle nasıl gelir giderdi ?
Hafta sonu kurstan çıkıp sahile yakın oturmuş; gündüz işledikleri konuyu tekrar ediyordu .
Öyle dalmıştı ki...
"Merhaba" diyen sesle kendine geldi; Metin Bey di.
"Ne yapıyorsun ?"
"Hiççç... ders çalışıyorum ."
"Oturabilir miyim ? "
"Tabiki buyurun."
Elindekilere baktı Metin ...
"Yardım edebilir miyim ?"
"Nasıl yani? "
"Ben sorayım, sen cevapla."
"Tabi olur; niye olmasın?"
Bir saat kadar çalıştılar .
"Çok iyi oldu bu; yoksa bu kadar anlayamazdım ,sağolun. Pardon, sahi siz ne arıyorsunuz burada ?"
Metin gülümsedi. "Ders bitti şimdi sorgulama başladı öyle mi?"
"Yok... hayır. derse o kadar daldım ki ;aklıma gelmedi sormak."
"Buraya çok uzak değil evim .Bazen ben de gelir denizi seyrederim .Bu gün hava güzel dolaşayım dedim ;size rastladım,iyide oldu bak ders çalıştık ."
"Evet çok iyi oldu "dedi Selma.
Toplantıdan sonra görüşmemişlerdi...
"Sahi, diğer arkadaşlar nasıllar? Yani şubedekiler...orada değil misiniz ? Görünmediniz de."
"İyiler de... orada da fazla kalmadım .;çünkü başka işlerim vardı .Şehir dışında idim .dün akşam geldim.
Sizi tebrik etmeye fırsatım olmadı .Çok iyi bir iş çıkarmışsınız; bu tempoyla giderseniz istikbaliniz parlak ."
Selma gülüseyerek başını önüne eğdi."İnşallah" demekle yetindi.
"Ee yeni işiniz, yeni, hayatınız nasıl? Alıştın mı ?"
"Evet alıştık, eskisinden daha iyi; hele annem biraz daha rahatladı .Evin her yeri sıcak ve çocuklar rahat ders çalışabiliyor .Onların mutluluğu benide mutlu ediyor."
"Peki kendini hiç düşünmüyor musun ?"
Ben mi ? Şu anda sadece işim önemli ; çünkü buna mecburum. Üzerimde çok büyük yüküm var, çocuklar okumak istiyor .Nasıl olacak ? Nasıl başarırım? Bilmiyorum .Onun için çok çalışmalıyım ;buna mecburum.
"Sizi çok takdir ediyorum.Allah yardımcınız olsun."
"Sağ olun, artık kalkmak istiyorum epey geç olmuş ;beni merak ederler; arkadaşlığınıza çok teşekkürler."
"İyi akşamlar ."
Eve geldiğinde epey geç olmuş; annesi merak ve endişe içinde onu kapıda karşıladı.
"Merak etme annem, iş yerinden Metin Bey le karşılaştık ; biraz derslerimde yardımcı oldu .Zamanın geçtiğini hiç anlamamışım."
Sofra hazırdı .Yine eskisi gibiydi yemekleri; fazlaya kaçamıyorlardı ama mutluydular.
"Çok şükür aç açıkta değiliz" diyorlardı.
Günler yavaş yavaş geçerken Selma’ da işine iyice alışmış ve oldukça da başarı gösteriyordu.
Terbiyesi, sınırlı arkadaşlığı ,azmi kısa zamanda kendini amirlerine çok sevdirmişti .Herkese karşı saygı, sevgi gösteriyor ,kendi halinde gidip, geliyordu.
Havalar düzeliyor, bahar iyice kendini gösteriyordu.Etraf yeşillenmeye başlamış,tatlı bir sıcaklık yayılıyordu.
Bir pazar akşamı kardeşleri ile parka gitmişlerdi .Etraf tenha idi. çocuklar salıncak biniyor ,kaykay kayıyor, eğleniyorlardı.Selma dayanamayıp salıncağa atladı .Havanın tatlı meltemi saçlarında dolanıyor mutluluk saçıyordu. Yavaşça sallanmaya başladı; çocukluğunu hatırlamıştı .O zamanlar babası ona bahçede salıncak kurmuş; günün yarısını salıncakta geçirirdi.
"O günler... ne güzel günlerdi." diye düşlerken;.biri salıncağı sallayıverdi .
Önce korktu; sonra" Kim ? "diye baktı. Sallayan Metin di.
"Korkma; ben sallıyorum"dedi.
Selma biraz öfke, biraz korku dolu salıncağı durdurdu .
"Ödümü kopardın " diye çıkıştı.
Metin gülüyordu...

AYŞE KARAN

DEVAM EDECEK...