KIRMIZI GÜLLER BÖLÜM 8

• 21 Kasım 2011 Pazartesi 00:05:30

Selma, çok sevindi.

"Annem artık rahat edecek... Ama şimdi ben nasıl eve gideceğim ?"

"Gel şirkete gidelim;seni oradan gönderirler.Eşyaların içinde araba verirler ."

"Nasıl olur ?"

" Tabiiii; şirket böyle zamanlarda işçilerine yardımcı oluyor. Sizin taşınmanıza da yardım ederler ."

Selma daha da şaşırdı:

" Hiç bilmiyordum."

" Sen bizim oraya bakma; burası çok farklı . Çok ama çalışmak lazım. .Kendini ona göre hazırla .Oldukça

kalabalık ve burada işler farklı yürür.Sonra bir şey daha var; dedikodudan kendini koru ,dikkatli ol kızım .

İşyerine gelince yine müdürün yanına çıktılar .

Selma ev tuttuklarını söyledi .

"Taşınmak için yardım ediliyormuş doğru mu? "

Müdür "Tabi ki siz gününü söyleyin; araba gelip eşyanızı taşır ."

"Ben eve dönmek istiyorum; ama... nasıl gideceğimi bilmiyorum.Buraları bana çok yabancı."

Müdür gülümsedi "Şimdi sizi eve bırakırlar.Ne zaman taşınırsınız? "

"Yarından sonra olabilir. "

" Tamam siz şoföre zamanını söyleyin; onlar gelip size yardım eder."

Selma cık "Çok teşekkür ederim" diyerek çıktı. Müdür yardımcısına dönerek:

"Size de nasıl teşekkür etsem azdır hakkınızı ödeyemem .Sizi arayacağım, arkadaşlara çok selam

söyleyin." Kapıya gelen arabaya bindi .

Selma nın araba ile gelmesi anacığını şaşırtmıştı

"Neyin var kızım? Neler oluyor ? "

"Annem, gidiyoruz ,buradan, taşınıyoruz .İş yerim değişti ,terfi ettim.O semtte ev tuttum.

Yarın dan sonra yeni bir yeni bir mahallede oturacağız."

Babası" Kızım bu nereden çıktı ? "

"Hani imtihana girmiştim ya..."

"Eeeee."

İşte kazanmışım; büyük şirkete nakil oldum.Buradan oraya gitmek çok zor, iki araba değiştirmem

lazım. Çocuklar da öyle gidiyor biliyorsunuz .Masraf fazla olacaktı; onun için ev tuttuk.

Müdür yardımcısı çok yardımcı oldu .Şirketten araba gelip eşyalarımızı götürecek .

Annem, hemen toplanalım .Biliyor musun ? O ev çok güzel;sen hiç sıkılmayacaksın. Bahçesi, var,

çiçekleri, var ve denize de çok yakın."

Gün içinde yaptıklarını anlattı,.

"Çok mutluyum .çok seviniyorum. Ha bu gün bana harcirah verdiler." Çantasını açınca içinden epey

para çıkınca şaşırdılar.

"Bu para çok .. haydi hayırlısı bakalım ."

Bir yandan da toplanmaya başladılar .Öyle çok eşyaları yoktu .Yatak, yorgan, giysileri ...

"Annem orada yıkar, temiz temiz yerleştiririz .Babam, orada ucuz mobilya mağazaları varmış; taksitle

alabilir miyiz, ne dersin ?"

" Kızım, ne, diyeyim ? Sen bilirsin. Neyse... hele bir gidelim, bakalım da ..."

Bir hafta çok çabuk geçmişti .

Selma lar taşınmış, gecekondularını da satışa çıkarmışlardı. Kiraya verip te kıracı ile uğraşmak zordu.

Belki ilerde yenisini almayı düşünürlerdi.İmkanları olursa...

Verilen harcirah ile bir koltuk takımı ; birazcık ta taksitle diğer ihtiyaçlarını aldılar. Evleri çok güzel

olmuştu . Ucuz perdeler bulmuş ,buralarda ne çok ikinci el mobilyalar vardı.

" Zengin semt, çok çabuk eşya değiştiriyor millet" diye düşünmüştü .

Çocuklar daha da mutluydu," Artık çok erken kalmayacağız, otobüs beklemek yok" diyorlardı.

Selmacık ta kurtulmuştu otobüs derdinden...

Yeni işine başlamaya üç gün vardı Dikilen kıyafetlerini aldı,artık her şey hazırdı.

Hava çok soğuk ve karlıydı ama; evleri sıcacıktı.Kalorifer dairesinin üstüydü .Odun kömür derdi de

yoktu. Biraz yakıt parası verecekti .

"İnşallah idare edebiliriz" diye dua ediyordu .Tek derdi babası da biraz iyi olsa da bir ekmek parası bile

getirse; hiç korkum olmaz deyip duruyordu.

İşe başlamadan eski iş yerine gitti.

"Veda etmeye geldim" dedi .Selma yı görünce hepsi çok sevindi .

"Hoş geldin, sensiz burasının tadı yok Ama senin adına çok sevindik . ileride dahada yükselirsin inşallah"

diye dua ettiler .

"Çok korkuyorum, nasıl geçiniriz bilmem? Başka sorun çıkmaz da..." diye endişesini paylaştı.

Yanlarında biraz daha kaldı .

"Bak bir emanetin var ."

"Neymiş? Nerden ? "

"Sen yokken kadınlar kolundan gelerek hepimize birer gül verdiler. Tabiî ki senin masanı görünce, burada

kim var? dediler. Dışarıda dedik, bir gül de ona dediler, hepimiz açtık güllerimizi hediyeler çıktı.

İçlerinden senin gülünü de açtık. Bir manto ve çizmeler çıktı ."

Selma iyice şaşırmıştı.

" Nasıl olur? Koca manto ...Şimdi bana hediye mi ?"

"Tabi bak, bana kazak çıktı."

Diğeri " Bana da gömlek, kıravat" dedi.

"Bir de kartını bıraktı ,her hangi sorun olursa bizi arasın diye ."

Selma mantoyu paketten çıkardı.

"Çok güzel buu "dedi.

Hemen giydi, üzerine tam gelmişti .Ayakkabılar da yarım çizmeydi. onlar da uydu .

"Hala inanamıyorum .bu nasıl olur ?"

"İstersen ara, telefonla konuş ."

Telefonu çaldırdı:

" Kadınlar kolu başkanıyım, buyurun"

" İyi günler ben Selma ;şirketten arıyorum bana manto çıkmış, teşekkür etmek istedim."

"Ha.. sahi uydu mu üzerine? "

" Evet çok güzel oldu, teşekkür ederim."

"Aslında biz teşekkür ederiz; kabul ettiğiniz için ."

Telefonu kapattı. Çok şaşkındı; manto öyle güzeldi ki..

"Oyy..." dedi. "Yaaa... benim şansım mı döndü ? Allah’ım neler oluyor? Terfi ettim, ev değiştirdim.

Nekadar ihtiyacım olduğunu mu bildin de bana manto ayakkabı mı gönderdin ? Rabbim şükürler olsun

sana " diye ağlamaklı söylendi.

Arkadaşları da çok mutluydular; bu gönlü güzel kızın sevincini paylaştılar.

"Yaradana sual olur mu ? Vereceğim dedi mi, veriyor işte..."

Selmacık sevinçle veda ederken arkadaşlarına adresini verdi .

"Beklerim sizi " diye ayrıldı. Çok mutluydu... çokkkkkkk...

AYŞE KARAN
devam edecek dostlar