Cumhuriyet =Demokrasi değildir !

• 30 Ekim 2011 Pazar 00:45:43

Cumhuriyetin,kısaca," hanedanın yokluğu" demek olduğunu bilerek ve diyerek.
Ancak "cumhuriyet" ile "demokrasi" aynı anlama gelen kavramlar değildir.
Cumhuriyet bugün tarihinde yaşamadığı kadar demokratik bir evrim geçirmekte,"taşlar" yerine oturmaktadır.Zaten bu sürece,özellikle anayasa oylaması sırasında "hayır" diyenlere bakarsanız,kimlerin rahatsız olduğu açıkça görülmektedir.
AB uyum süreci ve yasaların "dünya standardına" çıkarılma çabaları olumlu olarak ilerliyor.(Ağır da olsa...)
Ve 1921’den beri de bu toplum ilk kez sivil ve çoğulcu bir anayasa yapma şansını yakaladı ama bunu "başaramadı".Ben de TOBB’nin düzenlediği "Anayasa Platformu" toplantısına 4 Mart 2012 günü katılmış,saat 10.00 ile 18.30 arasında oldukça uzun sayılacak bir sürede "katkı" koymuştum.Olmadı ama bu vesayetçilere "teslim" edilecek bir durum değildir,olamaz da zaten.
(Bu arada,bu Meclis anayasa yapamaz,bunu yapma "Kurucu Meclis"in işidir diyenleri de anlamak lazım.Bakınız bunu dillerine kimler dolamış,duruyor.Her darbe sonucu kurulan Meclisler anayasa yapabilecek ama halkın seçtiği "Meclis"yapamayacak!Vah ki ne vah)
Bu gezegende,adı "krallık" olan ama demokrasinin yaygın olduğu ülkeler olduğu gibi(İngiltere,İsveç,Hollanda,İspanya gibi...); adı "cumhuriyet" olan ama demokrasiye "uzak" ülke ve sistemler de yok değildir.(İran,K.Kore,Suriye,Kaddafi’nin Libya’sı,Küba,PRC -Çin- gibi...)
Demek ki "cumhuriyet" adı demokrasinin gelmesi için yeterli değilmiş!
Olması ve yapılması gereken,ülkede çoğulcu yapının gelişmesi ve neredeyse kronik hale gelmiş/getirilmiş sorunların da demokrasi geliştirilerek çözümü esas olmalıdır.
Çünkü baskının da,şiddetin de ve kanın da panzehiri demokratik haklar ve özgürlüklerdir.
Kısaca cumhuriyetin demokrasiyle iç içeliği arttırılmalı,demokratik özü ve niteliği esas olmalıdır.Bu konuda İngiltere’deki Cambridge Üniversitesince yapılan ve " Demokrasi ve Kalkınma" adıyla 2000 yılında yayımlanan kitaptaki bazı veri ve tespitlere bakmak da bize önemli ip uçları verecek "kalibrededir."
Bir ülkede "demokrasi" için,
1-Seçilmiş bir hükümet başkanı,
2-Milletvekillerinin seçilmiş olması,
3-Birden fazla parti olması ve bu üç şartın birlikte bulunması sayılırken;
Diktatörlükler için de,
1-Seçilmemiş bir hükümet başkanı,
2-Seçilmemiş milletvekilleri,
3-Tek parti ,
4-Hükümet değişiminin olmayacak olması ve bunlardan sadece birinin varlığının yeterli olduğu belirtilmektedir.
Ayrıca şu bilgileri de "cebimize koymakta" yarar vardır:Bu araştırma sonuçları 141 ülkenin 1950-1990 yılları arasındaki kırk yıllık yapılarının incelenmesi sonucu ortaya çıkmıştır.
Gerek 1921,gerekse de 1924 Anayasalarında egemenliğin esas ve tek kaynağı olan milli hakimiyet ilkesi (Ve yeri olan T.B.M.M) hayata geçirilmeli,"vesayeti" derinliklerinde saklayan her tür halka güvensizlik de tarihin çöp sepetine atılmalıdır.
T.B.M.M’i egemenliğin yegane organıdır,oysa 1961 ve 1982 Anayasalarında bu "yetkili organlar "haline sokulmuştur.Bazı "kurumlar" Meclis’e eşdeğer hale getirilmişlerdir.1961 Anayasasının 4.maddesinde,1982 Anayasasının 6.maddesinde " yetkili organlar " ifadeleri net olarak görülmektedir.
Şimdi Cumhuriyet’in evrilme dönemindeyiz.Buna "normalleşme süreci" de denebilir.
Bu Cumhuriyet’i gerçekten de " kimsesizlerin kimsesi" kılacak,hem de eşit yurttaşlık temelinde bu ülkenin insanları(Etnik kökenleri,inançları,dilleri,giyimleri,renkleri ne olursa olsun) daha "değerli" bireyler olacaktır.
Zamanın ruhu budur.
Olması gereken de.