BAHTİYAR KÖPEK

• 13 Ekim 2011 Perşembe 23:29:32

Sabahattin Ali’nin “Sırça Köşk” adlı öykü kitabında yer alan “Bahtiyar Köpek” adlı öyküsünden (1946) bir alıntı yapmak istedim özetle.
Okuyucuların kendisini: “Kitaplarında neden hep dertli, yoksul, aç, çıplak, haksızlığa uğramış çaresiz insanlardan. Kötü, iç karartan, sevimsiz olaylardan söz ettiğini. Bu ülkede hiç mi huzurlu, halinden memnun,bahtiyar insanlar yok? Hiç mi iyi, güzel, memnuniyet verici olaylara rastlamıyorsunuz?” diye eleştirdiklerini. Ve bu eleştirilere kendisinin de şu sözlerle (yine özetle) yanıt verdiğini anlatıyor: “Aslında bunları kendisinin de yazmak istemediğini, ancak her şeyin apaçık ortada, göz önünde olduğunu ve bu durumun toplumun önemli bir sorunu olmasına karşılık, ülkede yine de mutlu, tasasız, bahtiyar insanların ve hatta köpeklerin! bile yaşadığını, ancak bunları arayıp bulmak gerektiğini” söylüyor ve okuyucularını kırmamak adına arayıp bulduğu bir Bahtiyar Köpeğin hikayesini anlatıyor yufka yürekli bu dost okuyuculara…

Canım Sabahattin ALİ…
Tam tamına 63 yıl önce kaleme aldığınız “Bahtiyar Köpek” adlı öykünüzdeki bu satırlarda noktalama işaretlerinin bile yerleri değişmedi bu güne değin. Ülke nüfusunun hızla artmasıyla birlikte, bu bahtiyar köpeklerin! sayısı da hızla arttı yalnızca. O kadar!..

İSTEK
Yanıyor beynimin kanı,
Bilmem nerelere gitsem?
İçime sığmayan canı
Hangi rüzgara es etsem?
Akşam sular karardı mı?
Bir dağa versem ardımı,
İçimi yakan derdimi
Sağır göklere anlatsam
İçiliversem dem gibi,
Kırılıversem cam gibi,
Şamdanda yanan mum gibi,
Sabahı görmeden bitsem
Bir yüce ormana dalıp
Ya bir dağ başına gelip,
Beni yaradanı bulup
Malını başına atsam
Görünmez kollar boynumda.
Yarin hayali koynumda,
Sıcak bir kurşun beynimde,
Bir ağaç dibinde yatsam.

Sabahattin ALİ