Civi yaRaSı

• 6 Ekim 2011 Perşembe 23:34:59

Bir zamanlar bir babanın çok huysuz ve ahlakca bozuk bir oğlu varmış..
OGUL,bahçeye her girdiğinde bir tahta tabelanın kapıda asılı olduğunu görür,düşünürmüş.Ve üzerinde tabelanın bir civi ile başlayan ve sonunda civilerden yer kalmayan bir görünüm oluşmuş.Düşünmüş çoçuk bu tabela ben okula başladığım gün buraya asıldı ve her gecen gün bu civiler coğalıyor nedirki bu diye düşünür ama babasına soramazmış.
Birgün genc öyle bir hata yapmışki..babası ve bütün sevenlerinin maddi ve manevi canını çok yakmış.Bahceden içeri eve girmek üzere iken genc;babasının ağıtlar ile tahtaya bir civilik boşluk kaln yere hepsinden buyuk bir civi çaktığını görmüş.
DİĞER CİVİLERDEN ÇOK BÜYÜKMÜŞ BU CİVİ..VE baba cocuğuyla gözgöze gelmiş..bu son civiydi .Öylebir caktın evladım yüreğime,bu çivi girse kalbime senin kadar acıtmazdı der.Genc oan sorar bu civiler nedir böyle?
Sormak için gec kaldın evlat der baba..
Gec kaldın!ßu civiler senin eğitim hayatına ilk okul bire başladığın yıl senin yapmış olduğun hatalar ile çakılmaya başladı.Ufacık civiler babanı kırdığın ilk kücük hataları bir büyükleri ise..hatalarının gün gectikce büyüdüğünün isbatı oldu.Bu son en büyük civi ise;Bu tahta tabelayı dolduran son civi oldu.Yani tahta baba yüreğim;
Civiler senin actığın yaralar.Son civiyide çaktın,yüreğimde artık sana yer yok der baba.
Çoçuk derin düşünceler içinde tahtadaki civilerin yaralarına bakar.Her civi delip gecmiştir,yarıp-yaralayıp gecmiştir tahtayı.Üzülür haline,ve hatalarını düşünür ,kendisi için cırpınan aile ve sevdiklerini..
Karar alır,artık çok iyi bir insan olmak ve sevenlerini kazanmak için savaşacaktır.Cevresinde dostu ve canı ailesi bile yüzüne bakmamaktadır.
Babasını bekler sabahın erken saatlerinde bahce kapısında.Babasına seslenir..
Baba biraz konuşmak istiyorum..Dinler baba
Sana söz veriyorum,artık iyibir insan olacağım.Bütün yaralarını kapatacağım.Kıymet bilir,saygılı bir genc olacağım.
Sevinir baba..AMA BABA DER EKLER Çocuk...
Bu tahtadaki civileri en kücükten başlayarak her iyilik yaptığımda,insanları ve sizleri her mutlu ettiğimde birer birer sökeceksin..ve bu tahta tabela ilk günki gibi bomboş kalacak.
Tamam der babası..
Günler günleri kovalar,baba oğlundaki büyük değişiklikleri gözleriyle görmekte ve çok mutlu olmaktadır.
Her mutluluğunda ve insanlara faydası dokunduğunda bir civi tabeladan eksilmektedir.
Artık o en büyük civiyi sökmeye gelmiştir sıra..Ve çocuk babasına o civiyi birlikte sökmek istediğini söyler.
Birgün baba onu bırakıyorum der.O civi kalsınki;gecmişini unutmayasın...
Gün gelir gencin babası aniden vefad eder.
Üzüntüsünden kahrolan evlat,bütün son görevlerini babasına karşı yerine getirmiştir.
Babasının ölümünden sonra ,babası gibi her seher kalkar bahcede namaz kılar ve o tabelanın önünde sehri seyre dalmaya başlamıştır.
ßakarki;o civi yok.Telaşe ile sağa sola bakınmış ve civiyi bulamamış.Üzülmüş tabelayı eline aldığı gibi babasının hatıralarına dalıp ağlamaya başlamış.Tabelanın arkasındaki kağıda ilişmiş gözü..Tabelayı cevirdiğinde tabelanın arkasının koca bir kağıt ile kaplı olduğunu ve yazılar olduğunu görür.
Okumaya başlamıştır..
£y oğul!!
İnsan ömrü boyunca edeb ve terbiyesini temelde aileden sonra eğitim yuvasından alır.Biz gerekeni yapmış olduğumuz halde,eğitim yuvan verebileceği her güzel bilgiyi verdiği halde sende uzun dönemler çok yaralayıcı bir dil,olumsuz eylem,kırıcı bir yapı,zarar verici ahlak sahibi olmuştun.Dualarımla tam seni kaybettim derken iyi insan olma isteğinle yeniden hayat buldum.
Her güzelleştiğinde bu tabeladan zevkle söktüm ellerimle üzülerek çakmış olduğum civileri..Bu son civiiyi de bu sabah ben söktüm. Artık ahlakı temiz iyi bir insansın.
Seni rüyamda gördüm oğlum bu gece.Okadar güzeldinki ,beyaz içinde seninle KABE/de tavaf ediyorduk.
Uyandığımda kendimi sana karşı doymuş bir güven içinde buldum.Ve bu son civiyi de söktüm.
Unutmaki;yara alan vicut tazelediği deri hücreleri ile kendisini yenileyerek,kabuk bağlar ve bir dönem sonra yara kurur kabuk düşer..
YARA İYİLEŞİR LAKİN;İZİ HEP KALIR.CİVİLER SÖKÜLDÜ AMA BU TAHTA ESKİSİ BİGİ PÜRÜZSÜZ BİR YÜZEYE HİÇ SAHİP OLAMAYACAK.
Sen insan olma,ADAM olma yolunda çok yol katettin.Hatalarının izlerinin hayatına gölge olmasına engel ol.
BU tahta tabelayı yenile ki,senin evlatların SENİ BU HALinle hep örnek alsın..HAKKIM SANA HELAL EVLAT!

O yazının sabahının ilkindi ezanıylada toprağa verilmiştir baba..
Gözyaşlarını tutamaz ve kaldırır ellerini semaya.Şükür-şükür-RAB’Bİ şükür der ve SECDE’ye varır gözyaşları içerisinde..

KABEYİ YIK AMA GÖNÜL KABESİNİ YIKMA
OLAKİ O GÖNÜLDE ALLAH.C.C VARDIR

Saygılarımla £deb-i’

Beğen