Ressam AyŞ£ ve mavigüL

• 29 Eylül 2011 Perşembe 23:20:57

Onu tesadüfen metro durağında tanıdım.
Elinde ekmek poşeti ,meyva suyu ve ciara vardı poşetinde.Ciara yani onun deyimiyle ciara.Benim annemde cigara derdi,o geldi hemen aklıma.Canım annem benim <3

Kalbini tutuyordu.Dikkatimi çekmişti artık.Kısa erkeksi sacları,kapri eşofmanı,tombik göbişi
Ve yorgun bir kalbi taşıyordu anlamıştım.İsmini sormak tanışmak için fırsat beklemeye başladım.Ama durup dururkende olmazdıki…
Oan elindeki poşeti yere bıraktı.Kolları acımıştı besbelliki,yada bana öyle geldi.
ßıraktı poşeti ve yeniden kalbini tuttu.Eğilip yüzüne baktım.
_iyimisiniz?
__iyiyim iyiyim,bişey olmaz bana
_kalbinizi tutuyorsunuz ama
__yılların ve yaşanmışlığın yorgunluğu,yoksa turp gibi motor gibi çalışır.Bazen yorgunluktan telaşlanıyor işte.
_anlıyorum…

Yerdeki poşeti elime alıyorum ellerine vermek için.Ama bakıyorumki; onu bile taşımaya güç yok ne yüzünde ne bedeninde..
_Nerede oturuyorsunuz?
__Ben darülaceze/de kalıyorum arkadaşım.
_şu bizim darülaceze de mi ?
__sizin darülaceze derken,bilemiyorum sahibi senmisin yoksa? ( espiriyi patlatıyor gülüyoruz)
_Sahibi elbetteki ben değilim efendim ama orada çalışan arkadaşlarım var ziyaretlerine geliyorum ve yetim hane binasına uğruyorum cesaretimi topladığım ve asi bir kul olduğum dönemlerde.
__Oneden arkadaşım?
(bana arkadaşım diyordu :)) ama yaşı 55 vardı. Hoşuma gitmişti)
_Şöyleki arkadaşım; : ))
ßazen iki yavrumun şanssız olduğu duygusuna kapılıyorum,ve isyan dönemlerim oluyor bazen,şükrüm azalıyor,vijdan’sızlaşıyorum..
Yani kısaca asi bir kul oluyorum.Kadere inanıyorum,lakin yinede veryansınlarda bulunuyorum elimde olmadan.Ozaman işte kendimi kimsesiz çocukların bulunduğu o binada buluyorum.Beni oraya ruh/um sürüklüyor.Ve orada öyle duygusallaşıyorumki;
Nankörlük ettiğimi her seferinde anlayarak evime dönüyorum .Şükrüm artıyor ve bakıyorumki benim çocuklarım oradaki çocuklara göre çok şanlı .Annelik yönümü ve onlara verebildiklerim ile veremediklerim konusunda kendimi çok eleştiriyorum.
Olumsuz ve yetersiz olduğuma aklım kesince,hayıflanıyorum her şeye özellikle kendime.

__----------------------------------suskun !
_sizinle geliyorum hem arkadaşları hem o yavrularımı göreyim.Sizide bırakayım kaldığınız bina odasına kadar.
__teşekkür ederim,gel ozaman bari )
Yol boyunca sohbet ettik.
__annem işlediği bir suc nedeniyle 5 yıl ceza almış.Ve içeri girdiğinde ben karnında 3 aylık kadarmışım. Doğumum maalesef ……
ßen doğduktan sonra,annem içeride ceza sürecini beklerken beni çocuk esirgeme kurumuna yerleştirmişler.
Güya annemin cezası bitince gelip beni alacakmış.Ama yaşım oldu 55 ne gelen oldu ne giden.ßabamı bilmem,kardeşim varmı bilmem.Bayramlar seyranlar gelsin istemem.Bin türlü cile cektim.Ölümlerden döndüm.Sağlığım hiç yerinde olamadı kendimi bildim bileli.
Çünki böbreğimin birini genc ysşlarda kaybettim,dieri ise bitti bitmek üzre hissediyorum.
Sigara içmekten ciğerlerim küs bana.Nefes alırken yoruyorlar beni.Kalbim yorgun ve kızgın bana.Kendimi bildim bileli,ne birinden değer gördüm,nede kendime değer verdim.
Kendine saygısı olmayanın ,hayattan ne beklentisi olabilirki ? Hiç bir şey beklemiyorum insanlardan.Sacede ihtiyaclarımı devletin verdiklerinin bittiği noktada temin edemiyorum.
Ressamım ben,resim çizerim,karakalem,suluboya,yağlıboya…Tek isteğim resimlerim birikti
Onları satmak ve ihtiiyaclarımı karşılamak istiyorum…
Ama kimseye kendimi dinletemiyorum,derdimi anlatamıyorum.Yeterince devletime yük oldum,fazlasını yüzüm tutmuyor.ßazen fazlalık olduğumu hissediyorum ve ölmek istiyorum ama ölemiyorumda..:(
_ßen yardımcı olmak isterim eğer uygun görürseniz?
__Ne yapacaksın arkadaşım,he buarada arkadaşım diyorum kızmıyorsun değil mi ?
_yok yok arkadaşım,istediğin gibi özgürsün )
__He baştan anlaşalımda,deli gözüyle bakma sende bana..
_olurmu hiç arkadaşım,samimiyetin bukadar doğallığı mutlu etti beni aksine.
__nasıl yardım edebilirsin bana?
_resimlerinizi işyerimde ve okulda hatta evimin caddesinde haftasonları satabilirim.Resimleri görmem gerek ama bakalım nasıllar.
__He ozaman gör bakalım nasıllarmış. )

ßen oldum olası,tasavvuf kitaplarına tutkunum.Ve bir kitapta mavigül çiceğinin anlamının “ilahi aşk” anlamına geldiğini ,ALLAH aşkını temsil ettiğini okuduğum günden beri,mavigül/lere karşı bir merakım ve görme arzum oluştu.Ama hiç hakiki mavigül göremesemde,hep hayal ettim,internet yolu ile telefonuma indirdim,ismini bir dönem şiirlerimde kullandım,sitelere mavigül rumuzu ile üye olurdum.

Darülaceze’nin kapısından içeri girdik.Arkadaşımın odasına vardık.Oda arkadaşları ile tanıştırdı beni.Kısa hayat özgecmişleri ile iyi tanımama vesile oldu.Arkadaşlada oanda fark ettik,okadar muhabbete nazaran halen isimlerimizi bilmiyorduk.
_ßenim adım vicdan,kısaca vicdan/sız diyebilirsiniz ) genelde böyle seslenselerde hiç vicdan/sız olamadım..
__senin gibi vicdan/sıza canımız kurban bee arkadaşım .ßenim adım AYŞE
Kısaca “ressam Ayşe” derler.
_Hepinizlede tanıştığıma çok memnun oldum.Arkadaşız artık,bırakmam sizi.Burda benim yetimhanede gönüllü annelik yaptığım çocuklarım var,sizlerde benim gönüllü annem,teyzem,arkadaşım olurmusunuz?
__seve..seve..seve…seve… )(hep bir ağızdan ama)
_ee hadi nerede resimler?
Dolabını actı Ressam Ayşe ,bir kucak dolusu tablo,resimle yönünü döndü bana.Masanın üzerine koydu resimleri…En üsteki resim muhteşemdi.Yağlı boya çalışması çok güzel bir manzara resmi,onun altındaki hüzünlü yüz,onun altındaki yıkıkbir ev,onun altındaki vs..vs.. en altaki resimlerden birini aldı eline.
Hayatımda gördüğüm,hiç biryerde göremediğim güzellikte,yağlı boya ile yapılmış,canlısını aratmayacak görselikte bir resim.ßenim favori gülüm “mavigül”üm…..
ßöyle bir ikram,hediye olamazdı benim için.ßu bana Rahman-ı rahim/den bir selamdı.Sunulmuş bir hediye idi.

Neden öyle idi biliyormusunuz?
Günler öncesinde içimde bir his ;Sanki mevlam/dan uzaklaşmış ve onu üzüyormuşum gibi düşünüyordum.Dualarım isteksiz,yaşamam isteksiz,kolum kanadım kırık,faydasız bir insan gibi görüyordum kendimi.
ßirkac gece öncede;dua ettim…eyy güzel Rab’bim;neden bu halden çıkamıyorum,neden yüzüme bakmıyorsun ?Ellerimden tut,bu halden beni kurtar.Benden ve benim gibilerin üzerinden rahmetini esirgeme.Bana cevap olarak gün içerisinde bir selam yolla.
Benim böyle anlaşmalarım vardır yaradanla amada ))
Nazımı birtek yaradanıma yapabiliyorum,oda beni inanın nazlandırıyor.Ben ona layık olamıyorum ama yinede beni seviyor biliyorum.

İşte bu mavigül;bana beni seven güzel yaradanımdan selamdı.İlahi aşk/ım ilahi aşk temsilcisi gülü ile selamlamıştı ... ne mutlu bana!!
Bu resim benim dedim )
ßu resmin değeri pahabicilemez benim için..Fazlasıyla ödeyeceğim karşılığını.
__hayır olmaz obenden sana hediye diğer resimleri sat ödeşiriz ))

_peki …teşekkür ediyorum…

Oradan ayrıldığımda büyük huzur ve saadet içinde evime dönmüştüm.Ertesi gün yine gittim.Diğergün resimleri aldım.İki ay süre içinde hepsini arkadaşlar ile beğrağber sattık.
O gün bügündür her bayram,kandil,doğumgünleri,hatta piknikler bazen…
Görüşmelerimiz sürüyor.Bazen okadar arıyorlarki, bunaldığım an bile oluyor )

Yine burda görülen şuki;duygu fırtınası yaşayan bizler,duygu eksikliği nedeni ile mutsuzuz.Sevgi,şevkat,güven,saygı değer;kimden gelirse insan o yönde bırakıyor kendini.Bazen hak edene bazen etmeyene.MUhtacız her güzel duyguya.
Ac ruhlar sevgi sofrasında dirilir,şevkat sofrasında nefes alır,saygı durağında varlığı anlam kazanır.Bir hayvan bile sevgi-şevkat göstereni bilirken insanoğlu nasıl akmasın sevgi,şevkat esen yöne..
Bu güzel dostlarda işte böyle...sevgi ve saygı acı...
keza yetimhane çocukları da aynı konumda..Hatta onlar dahada fazla..Doymamış bir karın
ac mideyi doldurabilmek adına,olmadık hatalar yapabilir.Sevgi şevkat/e ac bir ruh da böyle..Bu durumda iyi niyetli ve kötüü niyetli olan sevgi şevkat esintisini ayırmak kolay olmuyor genclerimiz,çocuklarımız ve kimisesiz bedenler için...
Onlarla olmak beni ADAM ediyor sanki...

Değinmek istediğim nokta;Bazen nankörleşebiliyorum. Ve unutuyorum oan, beterinde hep beteri vardır. Senin sıkılıp şikayetci olduğun hayat,birilerinin özendiği yaşamak istediği hayat olabiliyor.
Kaderi kabullenmekten,hayat sınavına sürekli çalışmaktan başka çaremiz yok.
İnsan hayatından şikayetci olduğunda,hep kendinden aşağıdaki kesime bakıp,şükrünü artırabilmeli.Nekadar şanslı olduğunu görebilmeli.
Kendinden yukarı bakıp hep özenti ile yaşamak,ne bizleri mutlu eder nede yaradanı.Bizden üst kesimde olanların da emin olun en yüksektedir gözü ve onlarda hep şikayetcidir yaşamlarından,kendilerine verilen imkanlardan..

Rab’bim arkamıza dönüp baktığımız tek noktayı işte bu nokta olarak dengeleyebilenlerden eylesin cümlemizi

Annesiz babasız büyüyen başta efendimiz “Muhammed Mustafa” (s.a.v) değilmiydi?Her cileyi çekmedimi ALLAh/ın habibi(sevgilisi) olduğu halde..Ozaman bizler kimiizki onun şikayet etmediği kaderine bizler şikayetci olabiliyoruz.
Sabretmek insanı olgunlaştıran en güzel eğitim sürecidir.Sabır bir ağac,sonunda kazandığımız güzellikler ise meyvesidir.
Derviş gibi sabredelim,ilmek ilmek sabrı örelim,öğretelim..sevelim,sevdirelim,ilahi şarap içip seherlerde,gün boyu güzelleşelim…

Sen bir adım at bana kulum
Bin adımla sana koşayım….
Sen birkez koy alnını secdegah/a
Ben alnına NUR yakayım…
Sen ellerini birkez ac göğe
Ben doldurup taşırayım…
Sen iste kulum,iste ve dile
Olmasın arkadaşın hüzün ve cile…
Aşk/mı derdin,tuza bula kendini
Aşk-ı şelalem de yüzmeye koyul
Aklı olan göle girsin dediya,bizim yunus
Göllerim,okyanuslarım aklına feda…

Saygıyla £deb-i

Beğen