Güneşi Beklerken
Yalnızlığımı şiirlerle paylaşırım. Şairlerin ilham perilerine şahitlik etmek, yüreklerinden kopan fırtınaları okumak, hisleriyle tanışmak, imgeleriyle sarsılmak, keskin mısralarıyla uyanmak, değişik anlama karşılık gelen dizeleriyle düşüncelere dalmak; bambaşka duygular yaşatıyor ruhuma...
Şiir şiir nefes alırım. Şiirsiz yaşamayı düşünmedim hiç, düşünmeyeceğim...
Şimdi ben bu satırları kaleme alırken, tan vakti. Birazdan güneş tüm eylül sıcaklığıyla, tüm içtenliğiyle Çanakkale’nin üzerine ışıklarını salacak. Hayat kaldığı yerden devam edecek. Bu döngü gidişatına ihanet etmez. Bu serüven yolculuğunu yarıda bırakmaz. Bu yaşantı her gün çok farklı öykülere gebe kalarak kendini tekrarlıyor...
Ve sanırım bana da olanları gözlemlemek ve edebiyata taşımak. Bundan şikayetçi değilim. bundan sitemim olamaz. Hem manzarayı izliyorum, hem dile gelenleri ölümsüz mecra olan edebiyata teslim ediyorum. İyi iş yapıyorum galiba...
Güneş yükseldikçe göğe; sessizliği dağılacak şehrin. Kuşlar kanatlanacak, börtü böcek kıpırdayacak, ağaçlar dökmeye dirençli sonbahar yapraklarını sallandıracak, insanlar da karıncalar misali oradan oraya koşuşturacak. Ve boş gibi duran alanlar hayatın diri adımıyla tekrar tanışacak...
Az önce derin uykudaydım. Şimdi sapasağlam ayaktayım. Biraz önce ve biraz sonra arasındaki ince çizgidedir yaşamak. Ya katılırsın hayata, ya kaybolursun kalabalığında, ya da isimsiz biri olursun alfabesinde. Sana kalmış hayattaki duruşun...
Güneşi beklerken cümleler beynime hücum ediyor. Öyle çoklar ki, öyle iştahlılar ki.. Hangisini yazacağımı karalamaktan kararsızım. Bir yandan da hiçbirini kırmak istemiyorum. Zira onlar da sabahıma, onlar da yalnızlığıma eşlik ediyor...
Ve yavaş yavaş sıra sıra dizilen mor dağların arasından güneş gözüküyor. Aman Allah’ım bu ne büyük şölen! Bu muntazamda gözlerim an an kamaşıyor. Sözlerime SUS düşüyor. Öylece manzaraya takılıyor bakışlarım...
Güneş, neşe demek...
Güneş, enerji kaynağımız...
Güneş, yıllardır aynı itaatlığında...
Güneş, sıkılmadan aramızda...
Şükretmek gerek. Bu keyfe, bu mutluluğa şükretmek lazım...
İyi ki varsın güneş, senden gelen yaşamaya hep eş...
................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
17 Eylül 2011,,,07.00
Çanakkale
YORUMLAR
Gerçekler güneşe benziyor gercekten
Gözlerimizi yaralar gerekçesi ile bazen bakamayız ...
Gozlerimizi alir once, kamastirir.
Yeniden dogar, hep hayat verir
Huzur verir.
Gonlunuzun gunesi hic batmasin
Guzel bir yazi dusmus gunesli kaleminize
Guzele sevgimle daima
Saygilarimla
........
...........
YAŞAYANKELİME
sevgi ile
gunes ile
hep birlikte ! :)))
tesekkur ediyorum
.
Şükürler olsun Rabbimin bütün nimetlerine.Okurken huzur dolduğum bu paylaşıma teşekkürler değerli kardeşim.Nimetlerin farkında olmak, onları anmak ve paylaşmak çok güzel.Günümün birincisi seçtiğim iki yazıdan biri, tebrikler, selam ve saygılar.
meselci
Selam Handan Dostum.
Ziyaretine çok mutlu kaldığımı belirtmek istiyorum.
Rica etsem o diğer yazıyı söyler misin,
merak ettim okumak isterim.
Saygımla.
handan akbaş
Sizin yazınız da gönül birincim, tekrar tebrikler.
Sabahın aydınlatan Güneş'i ; gibi ısıttı içimi Yazın.. Yaşıyoruz.. Yaşadığımızı hissederek yaaşıyoruz... Öylesine değil..
Güneş'in kıymetini belki en çok karanlıkta kalan anlar..
Çanakkale'ye selamlar,
Yüreğine sağlık meselci,
meselci
O anlar şahaneydi, anlatılmaz duygularla karşılaştım güneşin doğuşunu beklerken.
Sana da şiddetle tavsiye ederim Nu.
Farkındalık ne kadar güzel. İçtiğin suyun, bastığın toprağın, bıkıp usanmadan her gün yeniden doğan güneşin farkında olmak. Yaşamayı sevmek. Kutluyorum meselci. Günün aydınlık ve sıcak geçsin. Selamlarımla.
Aysel AKSÜMER tarafından 9/17/2011 7:49:52 AM zamanında düzenlenmiştir.
meselci
Güneşi bekleye bekleye yazmak,
tarifsiz bir yolculuk oldu benim için.
çok teşekkür ederim dostluğuna
Aysel Dostum.