İnsan akıldır, idraktir, irade –i farktır!

• 29 Ağustos 2011 Pazartesi 11:27:22

Rahmetin en önemli naibidir
Mağfiret için halk edilmiştir, övülen ve yerilen bir nefes-i abidedir
Her doğan sabi, beşer olarak dünyaya gelir, aklı ile insan olmaya başlar
Hissettikçe, düşünmeye önem verdikçe, tahkik etmek içinde sualler sorar

Çocuk bir çiçek misali bakar
Sebep ve vesilelere sığınır, hayrete kanar, tenbihlerle yola başlar
Velinimeti olarak nazar ettiği cana masumca bakar, sonra alışır ağlar
Kalbiyle konuşan bir ihsandır, nasıl yetiştirilse o anlamda yaşayacaktır

Anne ve babaya emanettir
Ehliyet sahibi oldukları için tercih edilen birer hesab-i nefeslerdir
Evvel emirde zaten aynı suluktan gelen nöbetçilerdir, böyle eğitilmişlerdir
Sosyolojik farklılıklar iliklerine kadar işleyecek bir hayatın ana kaynağıdır

Etrafına kayıtsız kalmayandır
Öncelikle taklit etmeye bu yaşta başlayan çaresiz bir sadıktır
En önemli ihtiyacı şefkat ve sahiplenmek duygusudur, hilkatinde vardır
Aidiyetini ancak, ruhunun ve kalbinin farkına vardıkça anlayacak olan candır

Ne kadar çok kandırılırsa
Yalan ve yapmacık tavırlar içinde yoğrulursa geleceği adına gamdır
Mesul olan evebeyn ve etrafında ki komşuları, akrabalarıdır, en yakınlarıdır
Çünkü güven beslediği ve inandığı varlıklardır, her hali normal sayan kandır

Ruhun celbedenler uzanır
Aklı erdikçe tavırlar alır, nazlanmayı marifet sanır, öyle inanır
Şımartan anne ve babalar en önemli sancıları zerk eden birebir muhataplardır
Çocuğun geleceğiyle fütursuzca oynayan varlıklardır,bakan, görmeyen zandır

Buluğ çağına erişen farktır
İşte o vakit bizzat muhatap kabul edilen candır, hiç unutmamalıdır
Her ne yaparsa mesuliyeti içinde bulunan zamandır, aklı ve izanı niye vardır
Düşünmek zorundadır, nefsini öncelikle tanıyan ve etrafında yol alan insandır

Korkunun içinde demlenirse
Haşyet kapınızı çalar, panik ve hezeyan işte o vakit neden başlar
Afeti tanıyan ve yaşamış olan niçin tedbirlere soyunan zavallı nazardır
Akıl sual etmek ve tedbiri ihmal etmemek üzere en sağlam olan bir dayanaktır

Doğduğuna inanan, ölmeye de adaydır
Ne kadar kaçar ve korkarsa nafile yere panik yaşayan heyecandır
Nefsinin isteklerinde sınır tanımayan bir can, kimi ve nasıl inandıracaktır
İstikamet sahibi olmak farktır, sırat-ı müstakim üzere bulunmak farz-ı ayındır

Mustafa CİLASUN