KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Özeleştiri velimdir,nimet abla gelir birazdan
Ölüm üzerine çok mu düşünüyorum acaba...hep garip senaryolar canlanıyor gözlerimde... Mesela ilki şu : beden yaratıldığında bir nefes üfleniyor,canlanıyormuş ya...İnsan yaşadığı sürece bu nefesi tüketiyor mesela..Benzin gibi..Her adım attığında bir önceki adımın olduğu yerde izini bırakıyor...Ben oturup düşündüğümde geçen hafta gittiğim kafede gibi hissedebiliyorum kendimi..Kuantum Fiziğini yaşıyorum bi nevi.. ya da Budistsel ruh seyahatı..
Neyse konu dağılmasın...Ruh,bedenizimin benzini yani...O bittiğinde beden duruyor...
Şimdi, bu nerden geldi aklına lan diyeniniz olursa cevabım : Türkün aklı ya kaçarken ya da s... gelirmiş...
Velhasıl kelam , ruhu içinden çekilmiş bir insan posası gibiyim..Platonik aşığım aşka.. ve yalnız ölmek isterim,Sarı sokak lambası altında..Toprağım sarı yapraklar olsun..örtün üstüme..yıllarca devlet sarısı zevksiz koltukların verdiği rahatı ikiye katlar hiç yoktan...
YORUMLAR
Yazı güzel yazıda ki zeka güzel feekkatt kısa :)
Buraya ilk girdiğimde ben de hep kısa şeyler yazıyordum yazarlar daha uzun şeyler yazmam gerektiğini söylüyorladı.
Bir iki derken bi baktım daha uzun daha dikkatli yazılar yazmaya başlamışım:)
Ben sizin tarzınızı çok beğendim, biraz eğlenmek fena olmaz değil mi?
Hatta siz bunu geliştirirsenin Esma Kahraman ablama rakip geliyor bile diyebilirim:)
Ayrıca da ruh ölümsüzdür bir kere :p
Saygılar sevgiler...
plasebo
