Dönüşümün Değişimden Gelen Umudun Sönüşünde ki Işık

• 10 Ağustos 2011 Çarşamba 17:51:47

Eğer bir böcek olsaydım ne olurdu? Şimdi ki önemsenmemden çok beni o halde bağrına basabilecek biri olur muydu? Eline alıp gezdirebilecek, çatır çutur amansız sesler çıkarsam da beni dinleyebilecek. Sevgi her şeyi ciddi ciddi yener mi belki de şu 4 5 saatimi ayırarak okuyup bitirdiğim Kafka’nın "Dönüşüm" kitabı bunu yansıtıyor. Sevginin dönüşüme uğrayarak kişilik değiştirdiğinde kaçınılmaz ve korkulacak bir hale geldiğini... Bir bakıma böcekler gibi yaşıyorum şu günlerde, hasta olmanın verdiği sonun ardından bu kitabı elime almam da bir işarette neyse bu işareti de şimdilik not etmek istesem de derinlerine inmeyeceğim. Gariptir ki her cümlesinde içim sızladı, böcek olarak bir anda dünyaya gözlerini açmak, köle olduğun dünya da başkalaşım gösterip dünyaya farklı bir gözden bakarak insan sandığın o hayvanlarla yüzleşmek. O böcek hayat anlamı, o böcek her şeyi gören... Açıkça belli oluyor ki bütün kazananlar yalnızdır. Bunun da bir kitabını yazmışlar, yazarlar da düşünüyor, bende düşünüyorum. Hızla okuyup sonunda bir oh çekip ya da beni şaşkına çeviren her kitapta üzücü de olsa mutlu da olsa nefes alıyorum. Derin bir nefes ve hayatta bulunduğum konumu kafama kazıma şeklim... Ne enteresan değil mi? Böcek değilim, ama böcek olmaya aday olup sonra boş yere çırpınıyorum. Çırpınışlarım bir kuş olmayı isteyip dünyayı her yönden irdelemeyi istese de ben daha böceğim Bunu anladım neyi biliyorum ki! Kimi irdeliyorum, kimin hayattına karışabilitem olabilir. Daha hiçbir kitabı hatmedemedim. Kur’anı bile açmaya korkuyorum. Bana işaretler gelicek diye belki de delice bu söylediklerim ama ciddi ciddi öyle, oldum olası bazen bana bilmediğim ama tahmininde bulunduğum işaretler gelir. Öyle cinli minli değil ya korkmayın, gayet bilindik ama herkese rastamıcak gizemli hatta komik olaylar, mesela böceklerden bahsettiğimde odamda belirmeleri, bir ara banyo yaparken saçımda saatlerce durmuş bir hamam böceği ya da benim içime doğmuş olup farklı değişkenlere yol açacağını uyanınca söylediğim çıkan bir rüya... Önsezilerim mi kuvvetli hepsinin bir anlamı var, benimle iletişime mi geçmek istiyorlar, tam anlamış değilim. Bunu bir ara aşırı derece istesem de bir yerden sonra korktuğumdan bırakmıştım. Tabi burada derinlere inmek ne kadar akıllıca bilmiyorum, çünkü bir şeyi söylersen kaybolur ya bu da öyle gidiyor. Bazen kendine saklayıp sonradan açığa çıkarmak lazım bu durumu, hatta bunu şimdi yazmasam yeri ya, istemiyorum, derinliklere de açılmayacağım bırakıyım burada kalsın belki bir kitabın arkasına yapışır ya da kitabımın içine malzeme olur. Ondan en iyisi senin saklanmak, sır kapısını kapattım, perdeleri indirdim. Şimdi dönüşüm sonrasında ki benle birlikte sessizce mırıldanıyor, ve onun içinde duyulan tıkırtıları dinliyorum. Kafka’ya....