EBEDİYYET DİYARINDAN...KEREM EYLEDİ.

• 26 Temmuz 2011 Salı 11:59:29

Yıllardır aklımı kurcalayan bir soru
Nasıl olur, nedir mükemmel insan?
Hayattaki hedeflerin belki en zoru
Var mıdır acaba ona ulaşan?
“Bunda soruların cevabı, bunda her doğru”
Diyerek verdiler elime Kur’an
“Aklını ve gönlünü işleterek oku”
Ve karşıma çıkan sonuç: Müslüman
Yukarıda alıntı yaptığım şiir 2008 yılında henüz yirmibeş yaşında iken hayata gözlerini yuman, fakat bizim bilmediğimiz o uçsuz bucaksız ruhunun ebedi kalacağı bir dünya ya gözlerini açan M.Kerem AYDINLAR a ait. Allah c.c rahmet eylesin.
Kerem AYDINLAR a çok özel bir yazı yazmak istiyorum çünki bundan üç yıl önce bir gazete manşetinde vefat haberini aldığımda içimde ince bir sızının hiç ulaşamadığım bir yerime sinsice çöreklendiğini hissetmiştim.Bunu genç yaşına ve vatani görevini yapıyor olmasına bağlamıştım. Çünkü askerde şehit düşen tüm kardeşlerime aynı hassasiyeti gösteriyordum. Aradan üç yıl geçti belirli aralıklarla aklıma düşmüyor değildi...ama kısa düşünceler halinde adeta ruhumda kısa devre yapıp uçup gidiyordu. Taki Kerem AYDINLAR vakfı diye bir yerin varolduğunu öğrenene kadar. Acıbadem hastanelerinin biricik veliahtı diye yazınca gazeteler, ölüm haberini onun böyle bir ruh dünyasına sahip olabileceğini hiç düşünmemiştim. Hani bizim tarafımızdan bakılınca zengin çoçuk portresi farklıdır ya. Onun kısa ömründe düşünce iklimini anlamamıza yardımcı olacak birkaç yazısı var sitede. Araştırmaya sevkeden özellikle insanın rabbini tanımasının bir insan ömründe ne kadar önemli olduğuna vurgu yapan her cümlesi altın değerinde muhteşem yazılar. Belki çok sade fakat üzerinde derin tefekkür edilmiş insanı samimiyetiyle hemen sarmalayan kucaklayan bir yanı var. Hayatım ne kadar garip bir seyir izliyor bunu kimse bilemez.Sevinçli ya da hüzünlü, aşk, ve ya nefret hayatımın yanından geçerken bende iz bırakan her olay ya da kişi tekrar geri dönüyor. Ve dönerken yanında bana birşeyler getiriyor. Ceza getirende var mükaafaat getirende. İşte KEREM elinde çok büyük bir hediye ile üç yıl sonra ruhuma saldığı o sızıyı ödüle çevirip tekrar döndü hayatıma. Kişi olarak nasıl bir insandı nasıl yaşardı neleri severdi bilmiyorum. Saadece ölüm günü duyduğum acının ardından yazılarındaki samimiyetin ışığında tanımaya çılışyorum onu.Şiirinde bahsettiği ve son cümlesinde tarifini verdiği mükemmel insan olma yolunda samimi gayretler verdiğini görebiliyorum. Aklını ve gönlünü işleterek cümlesi işte Keremin bana en büyük hediyesi bu cümle oldu.Aklın ve gönlün işbirliği yaptığı bir gücün karşısında kim durabilir. Hangi nükleer silah, hangi bomba, ya da hangi sömürge böyle bir ittifakı mağlup edebilir.Hele birde samimiyyet kalkanı ile çeveremişsen etrafını Rabbinin izniyle kim hükmedebilir sana.Günümüzde insanlığın düştüğü buhranın, cinnetlerin, her türlü vahşetin, akan kanın tek ve biricik çözümü akıl ve gönlün birliğinde samimiyet içinde birlikte olmaktan geçmiyor mu? İnsanlık bugün düştüğü ızdıraptan kurtulacaksa bu akılalmaz cinayetler son bulacaksa, kardeşin kardeşi doğradığı günler geride kalacaksa; herkes aklını başına kalbini de eline alıp çıkmalı yola.İnsanlığın kurtuluşu fertler olarak mükemmel insan olmaktan geçiyor, mükemmel insan olmanın yolu ise; önce yaradanı tanıyıp sonra bizi bu imtihan dünyasına niçin gönderdiğinin bilincine varmaktan geçiyor.Emin olun her bir kişi kendi vicdanında bu sızıyı duysa ve bugünden itibaren bir iyilik yapmak için harekete geçse kısa zamanda birçok acı diner ve varoluşumuzun aslı olan sevgi bir anne gibi şefkatle sarar tüm kararmış vicdanları.Bazı insanlar vardır bu dünyada kısa kalırlar fakat yüz yıl kalandan fazla şeyler bırakırlar Kerem de onlardan biri geride bıraktığı bu içten ve ışık saçan yazıları ailesinin kendisi adına yaptırdığı hayır ve hasenat onun amel defterini ebediyyete kadar açık tutacak. Evet Kerem şiirinde bahsettiğin hedefe ulaşan biri var ve bizlerinde o hedefe ulaşmamız için mahşerde bile rabbine dua eden ümmetinden hiç vazgeçmeyen, ahlakı kuran ahlakı, ümmeti biricik sevdası, MUHAMMET MUSTAFA s.a.v. rabibm şefaatine nail eylesin. O bizim mükemmel insan olmamız için hiçbir fedakarlıktan kaçınmadı, senin sıkıcı ders ortamında kendine açtığın o pencereden o alemi seyreylediğin aşikar.Rabbim senin üzerinden rahmetini esirgemesin. Senin vesilenle bu vatan için canını hiçe saymış bütün asker kardeşlerime Cenab-ı ALLAHTAN rahmet diliyorum. Başta senin ailen ve tüm Mehmetçiklerin ailelerine sabr-ı cemil niyaz ediyorum.