monolog kraliçesi ve muhteser !

imgelerin gücü adına !

güç size çok yakışmış ...

tebriklerimle ...

ne güzel bir yazı böyle bu.

iki yürek birleşmiş ondan.

kutlarım çokça.

ah anne, annem ah en temiz dönüşler yine de hep sana




.

bir yanım sessizliğe sığınır
diğer yanım melodiler sağar gecenin kollarında
zamanı gelmiş ölümlerin karanlığında kayıbım
adresim sokaksız
sokak göksüz
gök kahramanların ardında saklanmış
korkak bir nefes

şimdi avlusuna bıoraktığım güneşi görmeyen sen mi?
güneşi teninde unutan ben mi kahraman



bu arada ben de Niğde 'yi özledim desem...


günün güzel geçmiş zaten...diyecek bir şeyim yok dostum


sevgimle...

Geç okumanın burukluğunu yaşadım
Dostun sayfasından su gibi akan bir anlatımdı.
Güne düşerek rengini korumuş
kutlarım nicelerine diyelim

İki gönül dostunu yürekten tebrik ediyorum. Selamlar

İki sevdiğim isim güne düşünce bana keyifle kutlamak düşer.Tebrikler dostlar...

çok güzel olmuş yazınız

kutladım iki yüreği

sevgiyle

:))

_cânâ_ tarafından 7/19/2011 8:09:02 PM zamanında düzenlenmiştir.

Acemilik dönem şiirlerimden biri dolandı aklıma, onunla eşlik etmek istedim bu güzelliğe...



Yaralı Martı

Pas tutmuş güneşin gölgesinde
Umuda kanat çırpan martı gibisin
Kuzey rüzgârına mağlup kadar takâtsiz
En büyük harplerin galibiymişcesine mağrur
Boşluğunun farkında olman ne hoş!
Dağıt o zaman bir nefeste efkarını...

Gözümün içine bakma öyle kederli, sızlarım
Yıkıntılarının sebebi degilim ki
Nasıl imar edeyim uçmağa sırt dönmüş kanatlarını?
Beyazlıklarında kan damlacıkları
Ruhun ağır yaralı
Şifa bulmak istersin de,
Lokman fayda eder mi senin yüreğinde?
Bakma öyle gözlerimin içine!
Soyun kederinden çırılçıplak
Korkma üşütmez bu arsızlık seni
Soyun!
O zaman sen olacaksın...

Yazı tümüyle büyüleyici ama illa ki final...
İstanbul'u özledim anne!
Hem İstanbul'u, hem de annemi özledim.
Gönülden tebrik ederim her iki kalemi de, sevgim de yanında.

İki yüreğin martı kanadına doğru uzanan ellerinden düşen dizelerdi okuduğum... Dize diyorum çünkü şiir tadındaydı...

Kutladım iki yüreğide...
Sevgiler.

Şiir ve yazılarını;
Büyük beğeniyle okuduğum iki yüreğin birlikteliğinden ortaya çıkan eser elbet çok/ayrı güzel olacak.
Kutlarım can-ı gönülden.

Sevgimle...

tEKRAR TEKRAR OKUNACAK YAZILARDAN BİRİ.

GÜÇLÜ KALEMİ KUTLADIM.

Tüm sessizliklerin yıllanmış bağlarında bir sabrın posası vardır. Çamurla toprakla ve suyla yağmalanmak için.
Bütün tebessümlerin arkasında hüzün vardır, aşkla, sevdayla mayalanmak için..
kutlarım anlamlı başarıyı...

hangisi üstündü desem tek cevabı var ikiside muhteşemdi...saygılar günede çok yakışmış

Güne düşen yazınız keyif verdi. İnceliklerle örülü, düşsel yapısı iradeli, bambaşka bir dünya vaad ediyordu kapalı tuttuğum gözlerime. Bundan sonra daha büyük ilgi ve merakla takip edeceğim sizi. Tebrikler.

Ne kadar güzeldiniz sevgili dostlar,

Lirizmin doruklarında şiirsel denemenizi büyük beğeniyle okudum.Teşekkür ederim .

Gönülden tebrik ederim günün değerli yüreklerini.

Selam, sevgi ve saygılarımla.

İKİ ŞAİR VE YAZARI TEBRİK EDİYORUM..SEVGİLERİMLE...

Çok güzeldi.
Kutluyorum her iki ismi de içtenliğimle.

iki güzel yürek:)
eser de takdire şayan olacak elbet...
sevgimle hep:)

Mavi okyonusun tınısındaydı Mehtap-i düşlerde

ritmik akışında yol alıyordu

özlemdeki özlemlerine bir anne sıcaklığı düşlerde

Saygılar bıraktım gönül sofranıza

Yazınızı çok beğenerek okumuştu güne gelişi sürpriz olmadı benim için. Harikaydı. Sevgilerimle.

Eline kalem yakışanlardan sevgili Mehtap Altan...Ne yazarsa yazsın hakkını vererek yazıyor,haklı başarısını içtenliğimle kutluyorum...

Lacivertiğnedenlik rumuzlu arkadaşımı da gönülden kutluyorum,ikili bir çalışma olduğunu daha sonradan anladım...Verimli ve güzel bir paylaşımdı...

Sev_tap tarafından 7/19/2011 12:53:51 AM zamanında düzenlenmiştir.

yaziyi ve yazari kutlarim

İki güzel arkadaşın güzel bir paylaşımı; ha bu arada seni şiire neyin başlattığını da öğrenmiş olduk yazı aralarında.

Her ikinizi de tebrik ederim sevgili Mehtap ve sevgili lacivertiğnedenlik.

sevgimle.

Özlemiştik yazınızı Mehtap hanım.

Lacivertiğnedenlik ve seni kutluyorum.

Karşımda bir serçe vardı. Serçe her akşam üstü, güneş batmadan önce kalın ve yüksek taş duvarları arasındaki yuvasına gelir, yavruları ile uyuya kalırdı. Serçe gün doğarken uyanırdı.Bilirdim uyandığını..Kanatları pır pır ederdi. İliklerime kadar titrerdim. Sonra gürültüyle demir kapılar açılırdı. Serçe korkardı, uçup giderdi. O an aklıma annem gelirdi. Bir kaç damla gözyaşı akardı yanaklarımdan aşağı. O günlerde kahramanlar ölmezdi.
Ama annem her görüşte ölürdü.
Şimdi şuramda yaşıyor hala..
.......
Şair kocaman tebrikler. Yüreğimden...
Sonsuz saygımla..

iki sevdiğim isim, çok derin ve güzel bir anlatımdı..

kutluyorum ikinizide, sevgiyle can'lar..

yürekten kutlarım Mehtap kardeşim

harika bir yazı

selam ve saygılar uzaklardaki kardeşinden...

nasıl bir kutsallıktır anne olmak.
Yazıya, şiire, romana, öyküye büyü katıyor adeta, satırlara konuk olunca.
Denemenin kendisi zaten mükemmel de, bir de anneye sesleniş olunca işin içinde, hüzünle ama bir o kadar da severek, igiyle okunuyor.
Tebrik ediyorum ortak çalışmanızı.
saygı ve sevgiyle kalın...

:) 'Kahraman' benim.

:) İkinize de kocaman sevgilermle Sayın Yazarım.

edebiyat defteri, siz, usta kalemler sayesinde daha bir albenili... iki hocamı da tebrik ediyorum...

EDEBİYAT DEFTERİNDE YAZILARINI KEYİFLE TAKİP EDİP, OKUDUĞUM İKİ YAZARIN İKİ YAZISI GÜNE SEÇİLİNCE, DAHA BİR KEYİFLİ OLUYORMUŞ. U.KAYGUSUZ'U DA, SİZİ DE, SEÇİCİ KURULU DA TEBRİK EDİYORUM...TEBRİK EDERİM

kemnur tarafından 7/19/2011 12:13:31 AM zamanında düzenlenmiştir.

Son nefesiydi ağrıları, kalbine kayan bakışları, hiç görmedi ki güneşin oturduğu yeri, kahramanlarıyla uykuya yatan güneşi ve son nefesinde söylendi içindeki çocuğa

- gelebilir miyim yalnızlığının yanına


Hiç gitmedi ki, gelsin.

Sn:Mehtap hanımefendi, Tebrik ederim çokça güzel bir yazı.

Ortak çalışmalar zordur. İki kalbin tutkusunu, acısını, sesini ve sevincini yapıştırmak ne denli zor ise. Ama ikinizin frekansı uymuş, ortaya güzel bir eser çıkmış. Bana nasip olmadı seninle ortak çalışmak. Biraz da kıskandım hani. Ondan biraz da :)

İki şair/ yazarı da yürekten kutluyorum.

Sevgiler şiirim.
Sevgiler Aysu.

Aynur Engindeniz tarafından 7/18/2011 5:06:57 PM zamanında düzenlenmiştir.

Kapanan kapıların ardında gözleri korkudan büzülmüş bir çocuğun yüreğini taşıyordu kocaman bedeni! Kahramanları varken yok olmanın garip ikileminde siliniyordu tek tek... Sonra gecenin ritmini sabaha salan poyrazın tırnaklarını geçiriyordu ruhunun ince sızısına... Ah bu sonralar yarınları sömüren ç/ağrılar!...

Son nefesiydi ağrıları, kalbine kayan bakışları, hiç görmedi ki güneşin oturduğu yeri, kahramanlarıyla uykuya yatan güneşi ve son nefesinde söylendi içindeki çocuğa

- gelebilir miyim yalnızlığının yanına



Su misali yedi renkli gökkuşağını selamlayan bir üslubu izledim pencerenizden. Bu pencerede bizlere de yer verdiğiniz için teşekkürler...

Tek kelimeyle muhteşemdi Mehtap Hanım. Yazmak size çok yakışıyor. Sevgilerimle.

Anne...

İstanbul ne çok anne, ama sen olmayınca İstanbul........yok.!

Başarı da çok anne ama ellerime alıp yayamıyorum ki kuru toprak üstüne, bir dua yeter diyorsun.

Gözlerime bir damla yaş bıraktın gittin anne
Pencereme gelip o garip çığlığını atan martıyı gördüm rüyamda...

dedi ki,

-kimse yok
-kimseler ÇOK İSTANBUL'da.!



-gelme, kuyulara düşmüş şarkıların yanına...nasılsa bir martı bulursun oralarda.

İnsan beyni şu uçsuz bucaksız evren kadar büyüktür. Öyle zamanlar olur ki insan şaşırıp kalır.
O müstesna güzelliğin içinde ise harükülade düşler vbardır.
Ve düşleri renklendiren kahramanlar.
Kahramanları ölen bir beyin yosun tutmuş durgun su gibidir. Bir süre sonra berraklığını yitirir.
Kahraman bazen insan, bazen bir martı bazen de derya, denizdir.
Kahramanlar güzeldir şair. Kahramanlıklarda.
İstanbul ? Bir kahraman mıdır ? Tüm güzellikleri ile İstanbul içimizde yaşayan bir kahramandır.
Küçük bir çocuk iken kahramanlarımız daha çoktu..Benim bir çok kahramanım vardı. Dünyayı falan kurtarırdım.:))
Sonra güç bela dünyadan kendimi ancak kurtardım :))
Dünyada ki tüm şairlerde bir dileyiş, haykırış vardır; "Güzeli özlemek"
Bu kaleminize yansımış. Bir çığlık..
Yok be şair yok..Olmuyor bir türlü..Dünya güzelleşmiyor. Daha fazlası imkansız..Öyle ise ne yapacağız ?
Düşlerimizde ki kahramanlarla birlikte yaşamaya devam edeceğiz. Ta ki tıprağa değin.
Oysa ben isterdimki yaşamak denen olgu Güneş kadar sım sıcak olsun.
olur mu ?
Belki bir gün, niçin olmasın...
Kocaman tebrikler..
Saygımla..

Birden sevgiler çekilince ellerimizden,gönlümüzden, denizin kıyıyı yalayan dalgalarının geri çekilmesi gibi,nasıl kuma çizilen şekilleri siliyorsa dalgalar,öyle siliniyor renkleri hayatın .
Yaşlanıyoruz galiba,sevgiler değişiyor .
Bir zamanlar çocuk sevgisine muhtap olanlar artık kocalmış insana duyulan yorgun sevgilerin muhatabı oluyor.
Anneler bir tek.
Çocuklarını hep çocuk gibi seven ve arkalarından tuzlu gözyaşının en hakikisini dökebilenler sadece anneler .
Bütün naz,bütün dert,sıkıntı ve ızdırabı onların kucağına bırakıp ,terkedip kurtuluyoruz sanki.
Bütün kahramanlar annelerin koynunda büyür.
Annlerin sütünü içer.
Ve bize öyle güzel görünür.
Saygılarımla değerli derin yazarım.
Beni ağlattın.
Nedense her yazıda artık ağlayacak bir şeyler bulabiliyorum.
:))

Kahramanlarım neydi anne ,kimdiler ki birden kayboluverdiler ,tıpkı yıldızlar gibi kayıp gittiler

ama ,ama her gece yıldızlar çıkardı değil mi anne,her gece görünürdü yeniden kalbimin üstünde ve ben bilirdim yine gidecekler ama dönecekler yeniden gözlerimde.

Kahramanlarım kimdi anne pamukşekeri gibi eriyip gittiler düşlerimden

.


Teşekkür ederim.

ömür bileylerken ğöğsümü

arayışları tarayan gülüşlerin adımlarında kayboluyoruz

özlemler çoğaldıkça düş yağmurlarında uçurumları içimde tutuyorum

Anne
mavi bir kıvrılıştır ellerinde İstanbul



çok güzel bir eserdi sunum
yüreğin varolsun

sevgi ve saygılarla,

....aldım yazıyı yanıma...sonra yemyeşil rüzgarlar savururdu ilmekleri iz bırakmayan maviliklere temizlemek için çarpardı alın yazımızda tüm yazgıları özlem dolu derelerde doğardı güneş ikilemler üstüne...özlem özlem.........yok yok şairler zorlamayın zorlamayın........yokki....bende istanbulu özledim.................çok güzel yazıydı..................saygımla
tebrikler

...!

Bak anne!
Görüyor musun yaşamayı, yaşamak denilen çileyi
Garip çığlıklarında bir martı
Ve yaşamak denilen şey ellerimde masal artığı
Duyuyor musun beni anne?

Bir kahin var anne
Bir kahin düşlerimizin sevinçlerinde
Hep üzülmek ve ömür boyu toz duman
Ardı sıra beklediğim hayallerimin hepsi
Deminde bir çay koy anne
İçelim kahramanı olmayan tarihlerimize
Virajda devrilmiş gökyüzü hikayalerine
Efil efil esen patlak balonlu rüzgalara
O son nefes gibi afili terennümlerimize


'Ah bu sonralar yarınları sömüren ç/ağrılar!'
Duyuyorlar mıdır sence anne?
Tüm uykudaşlar uyanır mı bu uykudan
Bu uyku ölüm kadar çaresiz midir?
Son nefesinde rüzgarlar silkeler mi bizi?
Gelebilir mi yalnızlığın cüceleri
Cücelerde devleri sevebilir mi?


Çıplak düşlerimizde neyiin güncesi bu?
Hangi su arlandırabilir yalnız kalışlarımızı?
Bir gülücük yeterken oysa huzura
Ve tebessümler ağlatırken sulhun gözlerini
Biraz işveli mi kalır isyanlarımızın dili
Sorduğum sorular mı beni yorar yoksa anne?


Kimseler yok hiç kimse duyumsamıyor bunları
Acılar artık figuran bir düşsel yığını
Nerde başlıyor bunların tüm hikayesi
Ve hangi yazar kaleme alabiliyor bu kadarını?


Korkuyorum anne, korkuyor ve yanıyorum
Kuyuların şarkılarına dilbeste bir yaz güneşi
İçimdeki hayat denen şeyei yankısı olur ateşi
Kim sorabilir, kim açabilir bu kadar derin yara
Yaşamak, yaşandıkça hangi sarıda duraksayabilir?


Anne!
Bir İstanbul pişir yüreğinde
Arındır avuçlarında Marmara'yı...
Yaşamayı çok özledim Anne!

...!

HakkınSesi tarafından 7/18/2011 2:47:37 PM zamanında düzenlenmiştir.